Voorjaarsupdate

Wat gaat de tijd toch snel. Joy heeft een superstart gemaakt op de middelbare school met een groot pakket waar zij nog steeds bereid is hard voor te werken en goede resultaten behaald. De kers op de taart komt dan volgende week als zij de online docenten en medestudenten ontmoet tijdens een schoolkamp in Perth. Het programma is leuk, met veel leren en science practica maar ook een comic con, magic eve en een lang bezoek aan het Gravity Centre. Joy reist zondagmiddag naar Perth en verblijft dan bij onze vrienden Trudy, Sjef, Sophie en Aletta. Maandag heeft zij dan een keer echt les met haar online Japanse leraar en reist dan rond de lunch met een bus naar de kamp lokatie bij Ern Halliday. Vrijdag reist ze weer terug naar huis. Alleen vliegen voor het eerst, en dat is pas 12 jaar! Normaliter zouden we hier zonder meer alleen maar naar uit zien, maar omdat Joy recent een hersenschudding heeft gehad zijn we ook een beetje voorzichtig. Er ligt een heel plan en een back up plan in het geval zij het niet trekt of er iets mis gaat, wat onwaarschijnlijk is maar je weet het nooit. Zoals het nu is moet zij naar haar lijf luisteren en gewoon een paar keer per dag rusten als ze dat nodig heeft. Joy viel tijdens het weekend in Birdwood Downs twee keer van haar paard. Een keer op de kont en daarna gewoon weer erop, maar de volgende keer tijdens een trail ride toen haar paard schrok en op hol sloeg. Ze was even bewusteloos en daarnaar toch echt 'loopy'; ze bleef maar dezelfde vragen stellen, had flink geheugenverlies en veel pijn. De ambulance werd gebeld ivm verdenking rug/nek/bekken schade en daarna is zij onderzocht in het ziekenhuis in Derby. Over de fouten gemaakt door de ambo's en de trage en onduidelijke behandeling en ontslag procedure zal ik nog eens feedback schrijven. Laat ik het erbij houden dat ik niemand dat ziekenhuis aanraadt. Joy hield zich goed tijdens dit alles zover mogelijk en lijkt goed te herstellen. Behalve dan dat zij woensdagavond dan toch nog even hard haar hoofd stootte. Dat bracht een ontlading teweeg die achteraf wat zuiverend blijkt te zijn geweest maar was wel weer schrikken natuurlijk.

En dit alles nadat wij bijna een maand in Bali en op de Gili islands hebben doorgebracht, zalig! Wij ontmoetten Rick daar zo een beetje 'in het midden qua reistijd en kosten' ipv dat een van ons de heel grote trip maakte en dat bleek een heel goed idee. De eerste dag werden we meteen ingewijd in de Galungan ceremonie en omdat wij ons aanpastten aan lokale klederdracht werden we echt als royalty onthaald deze hele dag. Dat was een leuk begin van de vakantie; we voelden ons superwelkom en werden ons gelijk bewust van het belang van respect voor cultuur. We hebben en goede tijd gehad: genoten van cultuur en natuur, heerlijk eten, ontspanning en leuke tours gedaan. Joy vond de kooklessen erg leuk, ook het fietsen door de rijstvelden rond Ubud maar wild water rafting en een bezoek aan het waterpark Waterbomb was het toch wel. Onze favourite verblijfplaats was Gili air, waar het leven simpel is, vervoer benenwagen, fiets of paardenkar, veel warungs voor de interne zorg en stranden, wandelingetjes over dagtours naar andere eilanden voor vermaak tussendoor. Snorkelen is en blijft leuk en met zeeschildpadden meezwemmen bijzonder. Chillen, eten, genieten, chillen, eten etc. We vonden allemaal dat de Indonesiers esthetisch zijn in hun ontwerp en van iets simpels iets moois weten te maken. Bovendien is het volk heel positief, soms zijn vertaalde leuzen (voor Engelstaligen) goed voor talig vermaak. De tijd met Rick was voor Joy natuurlijk genieten en het absolute hoogtepunt maar gelukkig was zij ook weer blij om thuis te zijn. Ik denk dat ik de foto's maar op Facebook zet binnenkort want ik weet niet zo goed hoe ze anders te delen.

Weer thuis 'we hit the ground running' zogezegd met Joy op volle kracht om gemist schoolwerk in te halen (officieel was haar vakantie maar 2 weken) en ik werk even meer uren omdat er veel personeel weg is. Een enorme caseload en hoge werkdruk; tegenwoordig is dat allemaal bijna normaal en ik begin daar in de organisatie tegengas aan te geven. De bijna competitie wie het het drukst heeft en de onmin als iemand het 'normaal' heeft een periode vind ik heel ongezond en onnodig. Zelf wil ik die druk ook echt niet en ben alleen akkoord gegaan met het tijdelijk extra werk omdat ik dan veel vakantie opbouw voor het eind van het jaar. Naast het werk zijn we veel bezig met fundraising: Joy heeft bijna de hele week 's middags kort opgepast en ik coördineer verschillende activiteiten: we hebben een 'wine drive', hebben alle telefoongidsen in Broome rondgebracht, doen een loterij, organiseren een Japanse openlucht filmavond in het park, nog een filmavond in de lokale openlucht bioscoop, een car wash etc. En natuurlijk drummen we vrolijk door met Wasamba! Tot schrijfs

New beginnings

Wij willen iedereen die ons steunt wat betreft de Japan reis welgemeend en hartelijk bedanken. Ontvangen genereuze giften, inkomen van klusjes en door wat planten en spullen te verkopen hebben wij nu $1550 van de $4700 ingezameld, fantastisch! Het geeft hoop dat het gaat lukken en hoop voelt een stuk beter dan zorg :) Voor de twee Perth school kampen hebben wij een $500 scholarship ontvangen en die betaald het grootste deel van de kosten van een kamp. Onze nieuwe hobby dit jaar is sparen en heel weinig uitgeven, en tot nu toe hebben we daar best plezier in. We snoepen ook bijna niet meer en dat is natuurlijk alleen maar goed, hoewel ik chocola mis. Joy gaat nu tweewekelijks naar drummen en schilderen en dat scheelt, het houdt de week ook wat rustiger. We zijn ons er beiden van bewust dat wij nog steeds een leven van 'privilege' leiden dus lijden niet ;) Ik geloof dat het wel goed is om voor een periode het bewustzijn te verhogen van wat we al hebben, zelf kunnen doen, zonder kunnen enzovoorts al zijn we nooit big spenders geweest natuurlijk. Doen jullie dat ook en zo ja, hoe ervaren jullie dat? We hebben tijdens de vakantie grote opruiming gehouden en wat dingen georganiseerd. Dan kom je veel tegen. Zo ook een paar briefjes zoals ik ze al maak sinds Joy geboren met een gedateerde gebeurtenis of uitspraak, zodat ik ze niet vergeet. Behalve haar zindelijkheid datum en het wisselen van tanden kwam ik uitspraken tegen: 'Mam, je moet me niet zo ophakten' maart 2010 (Joy dus 6 jaar oud), een oudje van preprimary dus ook 2012 'Ada is heel contractif'. Ik vroeg wat dat was en zij zei: 'omdat zij heel druk is, en naughty; zij slaat de juf'. Juni 2012: 'Die kat is netjesest'. Januari 2015 een 'bloedstolsel'. September 2015 genoteerd maar al heel lang in gebruik 'vierjaardag'. En we hebben nu een echt verjaardagskalender, op de wc! Eindelijk onze Nederlandse stempel echt op het huis gedrukt, haha. Als je niets van ons hoort, dan sta je er niet op dus laat ons dat dan maar subtiel of niet zo subtiel weten want jullie horen er allemaal op! Ondertussen ben ik heel blij met onze brug. Ja, een brug, nou ja hier noemen ze het een walkway omdat het geen leuningen heeft en ik noem het meer een vlonder. Vlonder begrijpen Aussies niet. Maar goed, het ligt over de vijver en het ziet er mooi uit. De afgelopen jaren heb ik latjes bij elkaar gebietst als bouwers in de buurt hout overhadden. Een vriend heeft het in elkaar gezet en we hebben het samen geïnstalleerd. Dat betekende een zondag van 6-17 uur aan het werk inclusief onderhoud van de vijver, met een heel mooi resultaat. Dit weekend de afwerking en dan is het klaar. Hij is best breed omdat de vijver echt schaduw nodig heeft en begroeiing in en rond de vijver problemen geeft met de pomp en onderhoud plus wortels het zeil kunnen doorboren. Op deze manier is er schaduw, het ziet er mooi uit, de brug is breed genoeg om er comfortabel over te lopen, op te zitten en zelfs yoga op te doen (yes!). Plus we hebben 4m2 gebruiksoppervlakte teruggeclaimd (spelling?) van de tuin en een veel betere toegang tot het tot nu toe ongebruikte platje midden in de groententuinmandala. En we hebben nu een kleine vuurplaats. De papyrus moet er nog uit. Meer foto's staan op Facebook. We hebben een nieuw kippenfamilie lid: Smokey (ik noem haar Bandit). Een eendagskuiken kregen wij van de dame die een van onze jonge hanen had overgenomen. Zij is zwart met een blonde kont, heel grappig. Garlic was al weken weer 'broody' of 'clucky' (broeds?) en wat ik ook deed ze kwam niet uit de trance. Ik dacht dat een baby dat wellicht wel voor elkaar zou krijgen. We kregen haar donderdagmiddag iets ouder dan een dag en ze zijn al helemaal knus samen. We houden ze twee dagen/nachten binnen, ten eerste zodat zij goed kunnen wennen maar ook zodat ik morgen tijd heb om het kippenhok weer kuikenveiling te maken. Door de regen de laatste tijd zijn er zo ontzettend veel muggen dat ik het een dagje uitstel; morgen van top tot teen insmeren en doorbijten, de jungle weer in en wederom alles een beetje op orde maken. Joy heeft inmiddels haar draai op de middelbare school redelijk gevonden. Ze vindt vooral de 'extention' klassen erg leuk en interessant, heeft veel te vertellen over wat zij leert en ook over hoe en wat het allemaal reilt en zeilt. De sfeer is goed vindt zij en nieuwe klasgenoten aardig. Ze wordt groot...

When it rains, it pours

Even een kort bericht, omdat wij vakantie hebben. Vakantie thuis! Het is heerlijk. We doen het rustig aan en zijn toch actief: veel klussen en dingen te doen die al jaren liggen. Over een week eindelijk de tulpencollage af van onze trip naar de Keukenhof, dat gaat mij blij maken. We doen dingen weg, ruimen op, verkopen planten en kleren voor de Japan trip. We koken en bakken en experimenteren bv met kimchi maken, thee mixen, nieuwe recepten. Hebben weer kamerplanten. En het is een prachtig regenseizoen. Het regent vaak, het is niet zo heel vochtig en warm dus we kunnen zonder airconditioning thuis zijn en de krekels, vogels en regen horen. Joy bereidt zich mentaal voor op school en verheugt zich. Ik denk helemaal niet aan werk en ben al weken niet naar de sportschool geweest. We hebben nog vijf dagen. De tuin is bijna af nu. Ik ben eindelijk op een punt waar ik kan onderhouden nu, behalve natuurlijk de terugkerende grote klussen die nu eenmaal bij een moestuin horen. Maar het ziet er goed uit, waar we ook het raam uitkijken, kijken we op bloeiend en nu glanzend schoon en fris groen vanwege de regen. De platte brug voor over de vijver wordt gebouwd door een vriend, dan nog aquaponics opzetten en dat is het voor grote 'onaffe' klussen op de wenslijst. We doen weinig spannends maar vervelen ons nooit en dat is nou juist zo fijn. Zijn jullie het nieuwe jaar goed gestart? Liefs van Astrid & Joy PS Regen feitje: In Nederland regent het per jaar gemiddeld 76.5cm. Hier regent het per jaar gemiddeld 43cm over een periode van ongeveer drie maanden. Als er een cycloon heel dichtbij komt dan verdubbeld dat. In december hadden we 21cm regen in een dag. Gisteren viel er bijvoorbeeld 'maar' 6cm en ik kan je vertellen dat dat heel nat is! De tuin staat onder, de kippen hebben maar hier en daar een rots of boomstam om droog op te staan tenzij ze schuilen onder het afdak. Het water loopt van erven af de weg op en dan de afvoergreppels in die ongeveer 3 meter diep en zeker 5 meter wijd zijn. Die staan nu vol, het water stroomt als een rivier de baai in. Als ik dapper was, dreef ik in een duikpak de buurt rondom, maar ja, als die ene nieuwsgierige krokodil toch besluit een keertje een ommetje te nemen... ik kom hem liever niet tegen :)

En dat was dan 2016

Wat een jaar! Het is zo snel gegaan en vooral deze tijd van het jaar lijken herinnering van vorig jaar rond deze tijd zo vers. 2016 in vogelvlucht voor ons was: Vakantie Nederland-Suriname. Het was fantastisch om onze familie te zien en de feestdagen met jullie door te brengen. Van Suriname is Joy vooral de Vlindertuin bijgebleven, koken met Tante Jamila, Kries zijn massage, 'werken' in Amrish store en natuurlijk tijd met de hele familie met oud & nieuw en daarbuiten. In Nederland vond Joy logeren bij Ingrid thuis gezellig, kerst en bij Daya & Brigitte blijven, schaatsen op het Museumplein, op de fiets en naar het Vondelpark met Miles & Monique, met papa naar Nemo, Dominos pizza, pannenkoeken eten (Rick weet je nog, pizza-pannenkoeken?). Trips naar Nederland zijn altijd hectisch maar ook heel goed, wij gronden daar toch altijd weer. En een wandeling in het bos in goed gezelschap is moeilijk te evenaren.

Vele weekenden naar Birdwood Downs voor ponykamp, weer omdat de vriendinnen meekomen natuurlijk en BD is gewoon een bijzondere plek om te zijn. Joy heeft een paar keer met de schoolband opgetreden en vond 'Counting Stars' het leukst om te spelen. 'Wagon Wheel' speelde zij op het eindejaarsconcert op school en dat vond ze leuk omdat het heel anders en moeilijker was om te drummen. Voor mij was het een verademing om weer geluk te hebben met een nieuwe manager op het werk; wat maakt dat toch verschil. Ik heb veel geleerd dit jaar en heb nog steeds plezier in mijn werk. Onze vakantie naar Karinjini en Exmouth. Het zwemmen met de whaleshark was wel heel bijzonder en we houden van lopen en klimmen, dat kon goed in de ravijnen. Joy is op school camp geweest en vond het fantastisch om met haar vriendinnen een week lang leuke dingen te kunnen doen, zoals schaatsen en de jongens van de klas zonder schoenen buiten te zien bibberen (in oktober was het in Perth rond de 10 graden). Het was ongetwijfeld extra leuk zonder aanwezige ouders maar zij is te tactvol om dat te noemen. Joy's knie doet helaas niet goed mee: 5-6 keer uit de kom in dit jaar en nu helaas nog steeds op krukken sinds haar val twee weken geleden. Het grote optreden met Wasamba in Fremantle was een van mijn favorieten; met zo een groep kabaal maken en stratenvol met mensen aan het lachen en bewegen krijgen is bijzonder. En dan ons recente korte trip naar Perth: het was heel gezellig om met onze Nederlandse vrienden een weekendje door te brengen.

Wij hebben nu grote vakantie. Ik moet de komende week een paar dagen werken maar ben net ruim een week thuis geweest en dankzij echt superzalig wet season weer heb ik veel in de tuin kunnen doen. Ik zie uit naar meer! Joy vermaakt zich ondanks de lichamelijke beperkingen en het feit dat al haar vriendinnen op vakantie zijn; zij kan zich zo goed zelf vermaken dat ik me er soms over verbaas. Momenteel heeft zij een roostertje voor zichzelf gemaakt en verdeeld zij haar tijd over piano spelen (drummen gaat niet zonder bas been). Nederlands, Latijn en Frans leren online, rekenen, lezen, tekenen, koken en vooral veel bakken. De oliebollen zijn half gelukt maar smaken hopelijk lekker waarvoor dank Rick. Het komend jaar staat in het teken van Joy's start op de middelbare school. Met natuurlijk The Big History Project en de daaraan gekoppelde Japanese Learning Experience voorop, maar ook de overgang naar de 'grote' school, deels online leren en alleen de wijde wereld in. Zelf blijf ik lekker in de tuin bezig en houd het allemaal zo simpel mogelijk. Dat levert geen buitengewone blogposts op maar jullie hebben toch een idee hoe ons leven eruit ziet. Wat waren jouw hoogtepunten van het jaar? Wij horen het graag :) De allerbeste wensen voor het nieuwe jaar, veel liefs, Astrid & Joy

Wij dansen de samba

Begin november zijn wij met de Wasamba Broome Carnival Drummers naar Fremantle (Perth) geweest voor een weekend. Wij namen deel aan de Fremantle Festival parade met de 'moeder' groep Wasamba Freo. Het was feest! Niet alleen vanwege het drummen met zo een grote groep, dat was echt fantastisch, maar ook omdat we in een paar dagen aardig wat mensen hebben gezien die voor ons belangrijk zijn en dat was fijn. Joy's beste vriendinnetje van de St Mary's lagere school, waar zij tot groep 4 op gezeten heeft, verbleef toevallig in dezelfde accommodatie ivm een schoolreisje. De meiden hebben dus lekker een paar uur kunnen spelen en dat heeft ze beiden goed gedaan. Joy en Ruby corresponderen alleen want bellen, mailen en skypen werkt niet voor Ruby. Wij kregen bezoek van Prabutha, een vriendin van mij en het was fijn om een paar uur met haar onder een boom te zitten met een kopje thee. Trudy, Sjef, Sophie en Aletta zijn met ons uit eten geweest en kwamen naar de parade. Het is altijd heel gezellig met deze familie: voor de volwassenen om lekker bij te kletsen en Joy en Aletta hebben altijd uren giechelplezier.

Joy had een heel nieuw kostuum voor deze optredens met een fantastische hoofdtooi. De achterkant zijn pauwenveren, daar hebben we helaas geen foto van. Het was een geleende creatie die al oud was en dus kwetsbaar. Tijdens de parade droeg ze daarom een simpeler hoofdtooi. We hebben wat foto's op Facebook gedeeld en een video. Los van alle sociale contacten hebben wij workshops bijgewoond over bewegen, jongleren met de drumstokken en face painting en namen deel aan een foto shoot, hebben nu op maat gemaakte oordopjes (voor mij een dag te laat, piiieeeeep) en natuurlijk hebben wij geoefend met 60 drummers. We hebben twee keer opgetreden in een brouwerij annex restaurant Little Creatures en in de parade. Het was een bombastisch weekend en ik kon woensdag geloof ik weer goed horen.

Na thuiskomst en een week normaal school en werk, dat was lang geleden!, moest Joy een test doen om te kijken of zij toegelaten werd voor the Big History Project. Scholen hier zijn wat anders opgezet. In de afgelopen twee jaar, de laatste van de lagere school, zat Joy met een kleine groep kinderen van diverse lagere scholen in een PEAC groep. Dat is leeraanbod voor wat zij hier 'gifted and talented' kinderen noemen. Joy heeft altijd het meeste plezier tijdens PEAC lessen: de juf is fantastisch, de gesprekken filosofisch en het leeraanbod heel verrijkend. Kinderen mogen per periode een onderwerp kiezen, Joy heeft dit jaar bijvoorbeeld les gehad in architectuur, sierraden ontwerp, crime scene investigation en nu wiskunde en Mr Escher. Omdat de middelbare school vroeger groep 8-12 was en tegenwoordig met groep 7 begint, heeft onze middelbare school nog geen aanbod voor de slimmere kinderen in groep 7. Zij hebben het programma BHP dat Bill Gates met Prof Christian ontwikkeld heeft voor groep 9/10 kinderen in de VS aangepast voor dit cohort. Maar daar kom je alleen in na het doen van een test. Joy heeft eergisteren gehoord dat zij toegelaten is en is heel blij. Het hele programma wordt online aangeboden, iedereen kan het doen, maar in de klas vinden er dus rijke gesprekken plaats en worden er projecten en opstellen verwacht van de studenten. De inhoud van de Big History Project is een combinatie van evolutietheorie, geschiedenis, wetenschap en meer en het programma aanbod culmineert in een Japanese Learning Experience in september volgend jaar. Naar Japan dus. 10 dagen. 25 kinderen. 4 docenten. Voor de kleine prijs van $4700. Dat is even slikken. Natuurlijk fantastisch leuk en als we de verhalen van docenten en studenten mogen geloven een eenmalige kans op een heel bijzondere ervaring, maar duur. Joy heeft zich voorgenomen om 10% van de kosten zelf te gaan dragen en dus verdienen met klusjes doen. Zij maakt nu een brochure voor vrienden en kennissen waarin zij aanbiedt het volgende te doen voor een vergoeding die zij mogen bepalen: hond uitlaten, op babies/peuters/kleuters passen zodat mama's een paar uur de handen vrij hebben, koken op verzoek, kinderen leren koken, auto's wassen, verjaardagsuitnodigingen ontwerpen (handvaardig of digitaal), foto's maken op feestjes bv, niet gedragen kleren op eBay verkopen (eerste opdracht al binnen), oppassen op huisdieren als mensen op vakantie zijn etc. Mogelijk komen er nog andere ideeën, deel ze als je iets te binnen schiet, zolang ik maar kan begeleiden zodat ik weet wat zij doet en waar, Joy is tenslotte pas 12. Ik ga ook op zoek naar werk dat ik van huis uit extra kan doen om wat bij te verdienen. Plus natuurlijk nog stringenter budgetteren, een oudere nieuwe auto overwegen etc. En voorlopig dus helaas geen bezoek aan Nederland. Dat vindt Joy minder leuk maar zij begrijpt gelukkig ook dat je geld ten eerste moet verdienen en maar een keer kunt uitgeven. En ook dat is leerzaam als het plotseling toch echt je persoonlijke wensen en kunnen beïnvloedt.

Joy heeft nog steeds gemiddeld tweewekelijks een skype les met 4e-jaars PABO student Bart. Joy en Bart vinden het heel leuk, die lessen. Bart stuurt Joy een tekst op met wat opdrachten en de tekst analyseren en bespreken zij dan. Hij geeft leuk les en het lijkt een goede manier om Joy's Nederlandse taalvaardigheid op peil te brengen en te houden.

Verder doet Joy niet zo heel veel meer aan naschoolse activiteiten. Zij is met circus gestopt en sport weinig. Nadat Joy 8 keer haar knie uit de kom heeft gehad in het afgelopen jaar moet zij over een paar weken naar Perth voor een MRI. De orthopedisch chirurg gaat dan kijken wat de schade is en een plan maken om dat te herstellen. Hij heeft al drie verschillende operaties geopperd maar wij wachten de uitslag maar even af en kijken naar alternatief beleid. Tussentijds zou Joy fysiotherapie oefeningen moeten doen en dat blijkt nog een hele uitdaging. Plus zij is geadviseerd veel te lopen en fietsen (het is nu heel warm buiten) en zwemmen (het openbare zwembad is dicht vanwege renovaties), hmm. Laten we het er maar op houden dat we doen wat wij kunnen. Tips om van nature niet fysiek actieve tieners in beweging te krijgen zijn welkom natuurlijk. Thuis gaat verder alles zijn gangetje. Ik ben de tuin al bijna twee maanden niet echt in geweest voor onderhoud, maar oogst papaya's en bananen momenteel. De mango's zijn ook in seizoen en af en toe krijgen we er een paar of tikken we er een paar op de kop. Ik heb nog niet gezaaid of geplant voor dit seizoen en ben daar maar een maand of drie te laat mee. Enfin. De kuikens groeien op, het lijkt erop dat drie van de vier haantjes zijn. Die geven we weg als we zeker weten dat het geen kippen zijn en over hun toekomst denken we liever niet teveel na. Inmiddels hebben wij geleerd dat zelf kippen houden net zo min milieuvriendelijk is als vlees eten dus we spelen met de gedachte om behalve vlees en zuivel eten ook de kippen op te geven. Omdat de kippen toch echt ook onze huisdieren zijn is dat nog niet besloten. Ik ben de afgelopen tijd stukje bij beetje aan het opruimen en uitruimen en voel me nu veel rustiger thuis: geen signalen meer om mij heen die zeggen: 'dat moet ook nog gebeuren'. Heerlijk.

Vanavond treden we weer op, deze keer in onze buurt waar jaarlijks een buurtfeest wordt gehouden. Waranyjarri goes Troppo. Going troppo is een veel gebruikte term voor mensen die het lastig vinden als de temperatuur van een gelijkmatige 33 graden (onder of rond de 20 's nachts) met relatief lage luchtvochtigheid, stijgt naar 37-38 graden met >60% luchtvochtigheid (boven de 26 's nachts). Het is warm, heet, ongemakkelijk, plakkerig en het is aangetoond dat mensen vaker vechten, moe zijn, rare dingen doen etc rond deze tijd: de 'build up' naar de regentijd die iets verkoeling moet brengen. Dit jaar wellicht iets meer dan verkoeling want er wordt een orkaan verwacht. Ieder jaar komen er voldoende voorbij die dan voor ons een paar dagen flinke regen brengen maar deze keer denken de weervoorspellers dat er een aan land gaat komen. Hopelijk niet te dichtbij, maar we gaan het zien. Wij zijn thuis deze grote vakantie en gaan genieten van de vrije tijd en hopelijk dus voldoende regen.

We horen nog maar weinig uit Nederland, er zijn nog een handjevol mensen die wel eens bellen of terug schrijven, hoewel we natuurlijk graag contact houden en op de hoogte blijven van jullie wel en wee. Is er iets dat wij anders kunnen doen? We gebruiken Facebook iets meer en pikken daar ook wat op over wel en wee maar eerlijk gezegd houd ik fb tijd graag tot een minimum. Hoe gaat het met jou/jullie? Veel liefs van down under

Vakantie in eigen land

Joy en ik zijn op vakantie in eigen land geweest :) Voor het eerst met zijn tweeën een paar weken op stap, geen verplichtingen, geen gedwongen schema. Het was leuk. We zijn van Broome, via 80 Mile beach

en Grey River

naar Karijini national park gereden. Daar zijn wij een paar dagen gebleven en hebben in verschillende ravijnen gewandeld, geklommen en gezwommen. Het kamperen beviel heel goed en was veel gemakkelijker met zijn tweeën dan toen Joy klein was.

Vandaar zijn we via Tom Price naar Exmouth gereden en hebben vier nachten op Cape Range doorgebracht. Dat ligt aan het Ningaloo reef, zeer de moeite waard voor snorkelen en... zwemmen met walvishaaien! We hadden een geen-garantie tour buiten het seizoen maar geluk en zijn elk een half uur onder water geweest. Je zwemt dan naast de walvishaai mee, heel bijzonder.

Daarna zijn we nog drie dagen onderweg geweest terug naar huis, we hebben in totaal ongeveer 3500km afgelegd en ons geen moment verveeld. Zelfs in de auto niet. Het landschap was verbazingwekkend mooi met veel gevarieerde begroeiing en bloeiende wilde bloemen en Joy tekende, leerde NL-se lesjes, luisterde naar muziek, las of we speelden woordspelletjes. Het was een goede tijd.

Na thuiskomst was het direct in de stutten ivm Joy's verjaardagsfeestje. Toch maar weer een speurtocht, nu met haar 7 goede vriendinnen. Heel gezellig.

Deze week is Joy op schoolreisje naar Perth geweest en heeft een heel leuke en drukke tijd gehad. Trampoline springen, schaatsen, een bezoek aan de Fremantle gevangenis, de muntslagerij, het maritiem museum, SciTech (soort Nemo) en Kings Park. Daarna nog een dag activiteiten zoals klimmen, boogschieten etc. Het was feest en ze ziet er na een rustig weekend nog steeds uit als een zombie. Als het goed is gaan we een rustige laatste periode op school tegemoet en dan na de grote vakantie weer een grote stap: de middelbare school.

De tijd vliegt

Het is bijna een jaar geleden dat we een blogpost hebben geschreven. Het leven raast met sneltreinvaart voorbij en hoewel ik steeds denk dat het vast gauw rustiger wordt, gebeurt dat duidelijk niet. Wat gebeurd er dan allemaal? Het leven gebeurt. We houden het zo simpel mogelijk en toch lijkt het altijd te druk. Voorafgaand onze reis naar Amsterdam en Suriname was het druk ivm de voorbereidingen. De reis zelf was fantastisch, we hebben velen van jullie kunnen zien ondanks de korte tussenstops in Nederland maar sommigen helaas ook niet. Joy vond het natuurlijk heel leuk om kerst met haar vader en familie door te brengen en het was heel gezellig. We herinneren ons fijne momenten met familie en vrienden, kou, lekker eten en snoepen, schaatsen kijken op het Museumplein en nog veel meer. Suriname was fantastisch, Krieshen zien en tijd met hem doorbrengen, Sheetal ontmoeten, goed nieuws krijgen ivm zwangerschap en leuke trips met onze familieleden daar. Wederom heerlijk eten, Joy een taster van de Surinaamse cultuur, Kries zijn gastvrijheid en het thuis zijn bij Krieshen en Sheetal. Joy heeft familieleden van haar vaders kant ontmoet en we hebben aardig gegraven in het bevolkingsregister. Joy weet nu de naam van haar overovergrootmoeder en dat gaat terug tot 1890 geloof ik (weet het niet uit mijn hoofd, het is een poosje terug). Het was een bijzondere trip en Joy voelde zich er zo thuis dat zij er nu net zo graag daar wilt wonen als in Nederland. Beneden zijn wat links naar videos van onze tijd daar. Even schrikken mischien, ik wordt ouder en bleek achteraf geen constante jetleg te hebben maar lage koorts ivm een infectie. Toen weer naar huis. Voor Joy de start van het laatste jaar op de lagere school. Voor mij een frisse start op het werk na twee zware jaren. Het voornemen om ons schema minder druk te maken, simpeler te leven en meer te genieten. En nu is het september. Dingen die te binnen schieten: Joy heeft regelmatig Nederlandse les via skype met Bart, een vierde jaar pabostudent. Dumbledore en Einstein zijn helaas overleden begin van het jaar. Garlic, een silkie bantam, is er bij gekomen. Garlic heeft het midden augustus vier eitjes uitgebroed en we hebben nu superschattige kuikentjes, Anis, Cocoa, Juniper en Cinnamon. Salt en Pepper vinden het wel leuk maar willen het ook heel duidelijk maken wie de broek aan heeft (Pepper). Pixie gaat tegenwoordig naar hondencreche bij onze vrienden een paar dagen per week omdat zij ongelukkig is alleen in huis. Joy heeft recent haar pols gekneusd, het is weken onduidelijk geweest wat er aan de hand was met als mogelijk scenario een operatie, inmiddels is zij herstelt Joy heeft een heel goed rapport gehad halverwege het jaar en hoewel blij met haar vrienden op school verveelt zij zich regelmatig in de klas, zij ziet uit naar de high school. Joy gaat nog naar peac en dat vindt zij wel heel leuk. Deze periode is het onderwerp architectuur, volgende periode MC Escher. Ze is gestopt met circus en drumt nog, schildert en tekent. Ik sport regelmatig, fitness. We drummen samen in Wasamba, de Broome Carnival drummers en treden regelmatig op. Vandaag voor het jaarlijkse Shinju festival en in november in Fremantle tijdens het Freo festival. Ben momenteel de tuin eindelijk aan het afmaken, dwz de laatste paden aanleggen, borders toevoegen en nog wat boompjes planten. We hebben nu een worm farm en een bijenkorf in de groentetuin die eigenlijk ook een kleine boomgaard is, tropisch natuurlijk. Joy kookt steeds vaker en lekker ook nog, heerlijk om de hond uit te laten en haar bij thuiskomst trots met een maaltijd aan te treffen. Ik doe natuurlijk al het onderhoud rondom het huis en leer steeds meer nieuwe dingen, schuifdeuren repareren, het dak in voor inspectie, sloten vervangen, best leuk allemaal maar het houd je van de straat en mij helaas van het strand. De iMac is niet zo lekker dus ik heb al weken beperkte toegang tot computer/internet, voornemens om te schrijven schuiven dus steeds op. De vaste telefoon werkt gelukkig wel weer. Joy wordt lang en groeit hard, bijna 1.60m is zij nu. Over het algemeen is zij nog gemakkelijk in de omgang en soms mis ik behang om haar achter te plakken. We krijgen steeds meer dierenvisite in de tuin, op dit moment hoor ik de fruit bats in de boom nectar snoepen. De krekels zingen en ik hoor de zee ruizen en een gekko...., tja, wat doet een gekko, blaffen? We gaan nog regelmatig voor een weekend naar Birdwood Downs waar Joy paardrijdt met een groepje vriendinnen. Ik heb mij gestort op het maken van hun fokkerij pedigree, een leuk projectie. Heb een tijdje geleden een yogagroepje georganiseerd maar doe zelf zelden mee omdat het te vroeg is op vrijdagochtend. Heb een Facebook pagina gestart over kippen in Broome en dat loopt storm, heel vermakelijk. Wij hopen te gaan kamperen de komende schoolvakantie en wandelen in Karanjini en snorkelen bij het Ningaloo rif. Als we geluk hebben heel misschien zwemmen met whale sharks/walvishaaien. Joy gaat in oktober op schoolreis naar Perth voor 5 dagen, heel spannend,\. Het belangrijkste nieuws: Krieshen en Sheetal hebben de 10 augustus Arjun gekregen, ik ben oma! Hij is een snoepje kruising Buddha en het gezin is compleet en gelukkig. Ik moet nu de lotto winnen en op bezoek, snel. Onze excuses voor verjaardagen etc die wij missen, dat is niet expres of uit gebrek aan liefde maar wel uit gebrek aan een verjaardagskalender en tijd. Wij houden van jullie xx Gek, zo een samenvattingsemail, hopelijk vanaf nu weer wat regelmatiger een korter berichtje met foto's. En natuurlijk horen we ook graag wat er bij jullie speelt! Veel liefs en groeten, Astrid & Joy De links naar de YouTube videos: https://youtu.be/02NapUnZVLA https://youtu.be/zK-9p6rIYBo https://youtu.be/wPVk8RKTviM https://youtu.be/IusVqn1MSYc https://youtu.be/idqhqb7pvdY https://youtu.be/Ee2NNt7LTjU https://youtu.be/gE8PAPHXCq4 Astrid

Sterrenkijken

Joy vroeg mij net om samen sterren te kijken. Gek genoeg doen wij dat zelden hoewel het hier altijd vroeg donker is en nauwelijks bewolkt deze tijd van het jaar. Enfin, terwijl ik Kirsten probeer te bellen om haar met haar verjaardag te feliciteren zet Joy alles klaar buiten. Word ik in een stoel geplant en moet ik met mijn ogen dicht zitten. Vervolgens geeft Joy mij een sterrenkijker. Ik mag zeggen welke planeet ik wil zien. Wauw, denk ik, hoe gaat zij dat uitvogelen? Pas als zij ja zegt mag ik kijken en voila! Bestel ik de maan, zie ik de maan. Bestel ik venus, zie ik venus. Wat blijkt? Ze heeft op verschillende keukenrolkokers het uiterlijk van de oppervlakte van de planeten geplakt en hield daar een lichtje achter als ik erdoorheen keek. Het klinkt misschien droog maar het was heel grappig. De stoelen stonden namelijk goed opgesteld om de sterrenhemel te zien en het was vanavond toevallig licht bewolkt. En intussen krijg ik close ups beelden van de diverse planeten. Heerlijk vind ik het dat ze nog zo kind is, terwijl zij ondertussen ook heel hard opgroeit. Joy is een gazelle die bijna net zo lang is als ik en er al heel vrouwelijk uit kan zien. Gelukkig op een natuurlijke manier; ze vindt verkleden en opdoffen wel leuk maar heeft er helemaal geen behoefte aan om zich in het openbaar als een tiener te gedragen of er zo uit te zien. Spelen met vriendinnen is natuurlijk het leukste wat er is. Hier een foto van het circusoptreden met Pixie in het park. En een knuffel aan het eind van ponykamp.

Deze maand is een drukke voor ons. Joy heeft weer volop extra training voor het jaarlijkse Sandfly Circus optreden. We zitten nu ook samen in een drumband Wasamba en hebben ons eerste optreden tijden de opening van het Shinju festival. En weer in de parade en dan nog voor International Peace Day. Dat is spannend genoeg voor het drummen (Joy is goed, ik kom net mee) maar vooral leuk vanwege de kostuums: we moeten er feestelijk uitzien. Voor avondoptreden ook nog belicht. Goddank hebben wij hulp met het maken van kostuums want ik kan mij echt niet herinneren wanneer ik voor het laatst opgedoft was. Als er foto's of video's gemaakt worden delen we die natuurlijk. Oh ja, in plaats van foto's proberen Joy en ik wat korte videos te maken. De enige plek waar ik die op kwijt kan is Facebook denk ik. Wij zijn echter niet met iedereen op deze mailinglist 'vriendjes' omdat ik fb graag beperkt houd tot familie en intimi. Als iemand andere suggesties heeft om korte filmpjes te kunnen delen, laat het even weten ajb. Dank. Wat gebeurt er verder? Joy is nog steeds niet helemaal gezond. Ze heeft een heftige herstelperiode gehad na de operatie aan haar neusamandelen en was nog steeds niet van de hoofdpijnen af. Vandaag had zij voor het eerst sinds maanden bijna geen hoofdpijn, geweldig! Voor Joy heel fijn en ik ben natuurlijk heel opgelucht wat dat wijst erop dat haar laatste behandeling aanslaat. Ze had weer eens echt energie en was veel vrolijker. Hopelijk zet dit door en kunnen wij een jaar van gezondheidsperikelen nu afsluiten. Joy verheugt zich ontzettend op de komst van Rick. Ze wil hem vooral naar ieder mogelijk restaurant meenemen want we delen een liefde voor lekker eten. Wie niet eigenlijk? Terwijl Rick hier is hebben wij twee weken vakantie en gaan we ook een weekend naar Birdwood Downs. De afgelopen maanden zijn we daar bijna maandelijks geweest om paard te rijden. Nu ja, Joy rijdt met een paar andere meiden, ik 'pas op', we slapen in een slaapzaal in de stal en voor eten kunnen we lekker aanschuiven drie keer per dag. Dus hoewel ik verantwoordelijkheden heb geniet ik ook van het daar zijn en het van huis weg zijn.

Ah thuis. Onze kuikens zijn nu 3,5 maand oud en gaan ws bijna leggen. Het was zo grappig toen ze klein waren: om Pixie voor te zijn met jaloezie hadden we haar mama gedoopt en ze ging er voor. Billen schoon likken en op tijd naar bed brengen; ze heeft wekenlang op de kuikens gelet als wij naar school en werk waren. Nu zijn ze bijna net zo groot als de andere twee kippen en wonen dus al een tijdje buiten. Met zijn vieren eten ze ons de oren van het hoofd. De jonkies hebben ook ontdekt dat de sla uit de groentetuin lekker en vers is dus ontsnappen soms uit hun ruimte. Blijft voor mij rucola en spinazie over want die lusten ze niet. Zolangzamerhand kan ik wel een watermeloenen winkel beginnen; die groeien overal en goed. Hoewel zeker niet alles wat ik gezaaid heb het goed doet, komt er voor het eerst mais aan, boontjes, veel Aziatische groenten, onze tomatenplant is echt een gigant (2m hoog, 2m breed) en de kruiden doen het goed dit jaar. Joy doet het zoals altijd goed op school. Drumt nog steeds. Schildert. En leest. Ik doe hetzelfde werk en reis daar wat minder voor maar nog wel wat. Vind het leuk om supervisor te zijn en nog steeds cliënten te zien voor mediation of counselling. Werken met stellen is echt leuk, dat lijkt raar als het over conflict of relatieproblemen gaat, maar het is zo. Binnenkort weer een AVP workshop. Ik sport wat meer met een groepje in het park, twee keer fitness en een keer rennen per week en dat doet mij goed. Wel om 5.30 uur beginnen want anders is het te warm. Moest poseren voor het intranet en de receptie dus zowaar hier een foto van mij.

Niets bijzonders dus, het leven zoals het is. Wij zijn heel benieuwd naar hoe het met jullie is en verheugen ons op de trip laat dit jaar. Omdat we rond de kerst komen verwachten we niet zoveel mensen te kunnen zien want dat is al zo druk voor iedereen, maar hopelijk kunnen we eind januari weer ergens een plek prikken en samenkomen. Bidt dat het sneeuwt want anders wijken we uit: Joy wil sneeuw zien dus als Amsterdam het laat afweten ontsnappen we misschien naar de Ardennen voor een paar dagen. Hmm, dat kunnen we natuurlijk ook met een groepje doen voor een weekend... In Suriname worden we verwacht en verwend. We verheugen ons heel erg op ons bezoek. Liefs

Uitslapen

Volgende week is het precies zeven jaar geleden dat wij op het vliegtuig stapten voor onze emigratie. Zoals ieder jaar ondernemen wij iets wat we nooit eerder gedaan hebben. Dit jaar wordt dat een muziekaal avontuur: we gaan samen naar een cursus om een eigen ukelele te maken en leren daar dan ook wat liedjes spelen. Leuk! We kochten in Melbourne een ukelele in een op shop en hebben daar al plezier mee, hoewel alleen Joy iets weet van de eerste akkoorden door muziekles op school dit jaar. Een instrument zelf maken en wat basisles krijgen is natuurlijk extra leuk. Ik schrijf dit stukje alleen en in rust want Joy is slaap aan het inhalen. 11,5 uur tikt te klok, ik ben benieuwd wanneer ze wakker wordt. Wat valt er verder nog te melden? We zijn volop bezig met school en werk. Joy geniet van de vele activiteiten die ze op school doet en daarbuiten. Japanse les vindt ze heel leuk daarom doet zij daar thuis ook nog wat aan. Ons huis veranderd langzaam in een art gallery met alle schilderijen die zij heeft gemaakt. Ze heeft zich vrijwillig voor huiswerk opgegeven en doet daar hele leuke opdrachten voor. Zelf ben ik deze week weer een dag naar Perth geweest voor een bijeenkomst met mijn collega supervisoren, altijd fijn om mensen waar je voornamelijk mee mailt even te zien. En vooral om wat dieper op zaken in te gaan omdat we in een groep tenminste een behoorlijk gesprek kunnen voeren. Ik probeer immer te simplificeren dus zorg voor huis, tuin en keuken, sport wat, zie wat vrienden, lees wat en als er eens iets bijzonders te doen is dan ga ik ervoor. De tuin groeit immer. Terwijl ik dit typ zitten er twee cockatoos (kaketoes) in de grevilla struik de zaden open te kraken. Goed, want hopelijk vallen er een paar op de grond en krijg ik nieuwe struiken als deze uitgegroeid is. Grevilla's bloeien mooi en trekken dus vlinders, bijen en vogels aan. Goed voor het bestuiven in de groentetuin en heel fijn om naar te kijken. Het lijkt erop dat het regenseizoen voorbij is wat betekend dat wij naar zes hele warme weken uit kunnen zien voordat het afkoelt voor het droge seizoen. Wij hebben airco dus komen daar wel mee door, maar vooral voor de kippen en de hond tijdens het uitlaten is het echt minder fijn. Dit soort temperaturen en luchtvochtigheid (beiden hoog) maken dat wij ons liefst alleen tussen 5-7 's ochtends en 's avonds buiten bewegen. Overdag is het gewoon niet fijn. Door berichten op onze Facebook groep Broome Conscious Consumers and Ethical Shopping heeft Joy nu inzicht in GMO's en maakt gezondere keuzes. Het is interessant wat haar vragen hierover oproepen in ons dagelijks leven en hoe anders we kijken naar kant en klaar voeding en zelfs iets 'on the go' eten. We denken over een poging om een week lang niets te eten/gebruiken dat uit de supermarkt komt. Ook heeft Joy chronische sinusitis en gaat zij nu een periode met veel minder lactose door het leven, omdat een neusspray met steroiden haar hevig tegenstaat. Het lijkt te helpen maar ze is er nog niet. Door mijn perikelen met mijn huid wordt het duidelijk dat we toch echt veel voorzichtiger moeten worden met de zon: hoed op, zonbril (waarom eigenlijk zonnebril als er maar een zon is?), factor nog wat op de huid. Dat geldt in Nederland net zo hard lijkt mij, want daar en in Perth verbrand ik vaker dan hier. En de schade die ik heb komt van het verbranden als kind. Hoe wordt er in Nederland nu naar zonschade gekeken? Op mijn oproep voor kind veilige iPad apps heb ik veel reacties gekregen. Zodra ik tijd en zin heb om die suggesties uit te proberen zal ik laten weten wat wij vinden. Over twee weken hebben we weer vakantie, mogelijk dan. En jullie, is er nieuws?

Mee met de tijd

Nooit gedacht dat ik mijzelf als ouderwets of conservatief zou zien maar het is een feit: ik loop achter. En met mij Joy. Nu Joy in het 'gifted and talented' programma zit mag zij af en toe haar iPad mee naar school nemen. Ouders stelden vragen over hoe dat gebruik gemonitord werd. Ik bleef stil. Joy heeft geen iPad en ik ook niet. Toch maar eens tijdens de koffie met twee dames mijn voelhoorns uitsteken over de voor- en nadelen van een iPad. Daar werd wat medisch onderzoek bij gehaald dat iets vertelde over hoe hersens evolueren met het gebruik van digitale technologie. Het werd een interessant gesprek, dat later nog eens met anderen is voortgezet, en uiteindelijk geloof ik dat het voor Joy toch wel goed is als zij liever nu dan later ingewijd kan worden in hoe technologie werkt tegenwoordig. Zelf heb ik bijblijven een beetje opgegeven toen de smart phones kwamen. Inmiddels heb ik er wel een maar gebruik die minimaal. Ik zie een 82-jarige met iPad en iPhone rondlopen en haar leven leiden. Dan moet ik toch nog wel een beetje een inhaalslag kunnen maken hoop ik, voordat ik het echt niet meer volg. Dus tegen alle geschreeuw van de zuinige Nederlandse en milieu bewuste genen in heb ik een mini iPad aangeschaft terwijl Joy's mini laptop nog 'leeft'. Die nu zeer waarschijnlijk gaat verstoffen en absoluut waardeloos is. Dan komt nu de volgende stap: hoe gaan wij dit managen? Hier komt mijn vraag naar jullie, wat doen jullie en hoe? We hebben al afspraken over maximaal gebruik voor plezier (spelletjes, youtube etc) en die afgesproken tijd kan zij verliezen of uitbreiden afhankelijk van gedrag en bijdragen in het huishouden. Wat mij betreft mag zij de iPad net als de computer gewoon gebruiken om iets op te zoeken etc. Maar wat komt erop? Zijn er bijvoorbeeld apps die Joy's Nederlands taalgebruik kunnen ondersteunen? We doen te weinig aan haar Nederlands: we spreken het nog maar lezen doet ze nauwelijks nog en schrijven al helemaal niet. Ik merk het aan hoeveel moeilijker het voor haar wordt om dingen aan mij uit te leggen. Dus ben ik opnieuw voornemens om het jeugdjournaal weer eens aan te zetten maar vergeet dat gemakkelijk. En we gaan weer dictee doen en samen lezen. Maar apps? Wat voor apps/spelletjes zijn okee, zonder geweld, super materialistisch of seksistisch gedoe? Als spelletjes ook educatief zijn en wat hersengym teweegbrengen graag natuurlijk maar dat hoeft niet altijd. Zijn er die jullie kunnen aanraden? Graag jullie reacties, ik zit op jullie advies en suggesties te wachten. Bedankt alvast! Liefs, Astrid

Vakantie

Het was leuk om wat reacties te krijgen op onze laatste email en om over het wel en wee van vrienden en familieleden te lezen. Wij hebben toch ook weer veel kerstkaarten gekregen, een familiefoto en zelfs cadeautjes voor onder de boom, waarvoor nogmaals dank. Hoewel deze arriveerden toen de boom al weer goed en wel weken in de kast stond, we genieten er toch van :) Joy en ik zijn zes weken vrij, van midden december tot eind januari. Tussen kerst en oud & nieuw zijn we naar Melbourne vertrokken. Wederom werd ik gesponsord om de jaarlijkse Alternatives to Violence Project (AVP) training conferentie bij te wonen. Melbourne stond al jaren op Joy's reis verlanglijstje dus allebei blij. Na een nachtvlucht naar Melbourne, dan hebben we het over een 4-uur durende nacht ivm het tijdsverschil, kwamen wij 's ochtends vroeg aan bij onze accommodatie. We hebben een paar uur geslapen en gingen daarna op pad. We hebben bijna vrijwel alles in de vakantie gelopen op een paar korte tram trips na. Melbourne voelt vriendelijk, veilig en is heel multicultureel. Voor een stad (en jullie weten nu wel dat ik meer van het land ben) kon ik het aardig velen. Joy vond de architectuur en tuinen mooi, het doet Europees aan en de afwisseling van de tropen is altijd even leuk. De dierentuin was op loopafstand en de meeste indrukwekkende die ik ooit gezien heb. Diverse dieren hebben echt de ruimte en de leefruimtes zijn heel gevarieerd beplant en ingericht; veel te beklimmen bv. Voederen gebeurd ook in een zo stimulerend mogelijke manier dus eten wordt verstopt en moeilijk bereikbaar gemaakt zodat de dieren er een beetje hun best voor moeten doen. Adembenemend was het aanschouwen van een moeder en baby olifant die samen in bad waren. Ik denk dat we wel 20 minuten gehypnotiseerd waren van hun spel en liefde, het was echt heel bijzonder om live te zien. We stonden er maar een paar meter vandaan en met gevuld hart hebben we de rest van de dierentuin ontdekt.

De volgende dag hebben we geschaatst. Joy voor het eerst en ik kan mij echt niet herinneren wanneer ik voor het laatst op ijs gestaan heb maar denk vroege tienertijd. Joy hield zich de hele tijd stevig vast aan rail of mama maar gaf niet op en genoot van haar rondjes. Joy heeft er ook in een grote bal rondgedold. We zijn later in de week weer terug geweest en hebben weer uren geschaatst. Ontmoetten daar vriendelijke 12-jarige Axel die op vakantie was uit Hilversum en niet van het ijs af te krijgen was. Zijn heel geduldige vader zat halve dagen aan de kant.

Omdat we geen keuken tot onze beschikking hadden moesten we wel iedere dag uit eten en dat was geen straf natuurlijk. We hebben gedurende deze twee weken heel lekker gegeten bij de diverse restaurants dat Melbourne rijk is en vooral ook eten wat in Broome niet zo gemakkelijk te krijgen is. Natuurlijk hebben we ook weer het locale Hare Krishna restaurant gevonden; er is er een in iedere grote stad en deze was bijzonder mooi en vredig. Heerlijk vegetarisch Indiaas gegeten weer.

Op nieuwjaarsdag hebben we in de National Victorian Gallery een interactieve display Romance was born for kids bezocht, alles over mode en ontwerpen. We hebben een rondje in de spiegelcarrousel gezeten, gepicknickt in de botanische tuin en Joy is nog alleen naar de Jean Paul Gaultier exhibitie geweest. Toen was het tijd voor zes dagen conferentie met ochtend, middag en avondprogram en Joy kon met de Quaker kinderen in het kindervakantie programma meedoen. Zij heeft het erg naar haar zin gehad, is even helemaal 'into' piano spelen en heeft een penvriendin. Ik ben ook weer geïnspireerd teruggekeerd van het samenzijn met en leren van andere trainers. Vreemde ervaringen in Melbourne waren er ook. Eerst ontdekte Joy dat de knoppen van de stoplichten pulseren en nog sneller als je mag oversteken. Dat voelde voor haar als een hartslag en prompt kleefde ze aan elke paal waar we even moesten wachten. Beetje begrijpelijke ervaring maar toch ook een ietwat bizar. En toen een vrouw achter het raam van een cafe met wat ik herkende als een opiumpijp. Even slikken, zelfs voor een Amsterdamse. Na een kort onderzoek en interview van een paar Libanezen begrepen wij dat de 'Magic Shisha' gevuld kan worden met gearomatiseerde tabak. Er kan ook wat anders in maar dat wordt niet geadverteerd. Een uitnodiging om het te proberen heb ik maar afgeslagen. In het universiteitsgebouw waarin wij niet verbleven hebben wij een douchecabine voor slangenmensen gezien. 1/3 m2 om je uit en aan te kleden binnen de cabine en dan moet je de binnendeur naar de douche naar buiten toe (!) openmaken om nat te worden. Heel creatief bouwen noemen we dat maar ws nog creatiever douchen door degene die daar iedere dag hun bad in mogen hebben zonder dat hun kleren nat worden of zijzelf droog blijven. Het weer was ondertussen op zijn Melbourne's vier seizoenen in een dag, dus op onze lange loopdagen hadden we altijd een rugzak met warme kleren en regenjas mee. Na de conferentie hebben we nog een paar dagen de tourist uitgehangen en hebben we oa een van de grootste Imax theaters bezocht, the State Library en hebben we arepa's gegeten (nostalgie voor mij).

Inmiddels zijn we weer thuis en druk in de weer om onze nieuwe gezinsleden nog comfortabeler te maken. Ja ja, we hebben twee kippen. Zij heten Einstein en Dumbledore. Beiden zijn tam, al helemaal aan ons gewend en hebben het goed in de tuin. Ze kwamen uit een ren die zij met zeven moesten delen dus met zijn tweeën op zo'n 25m2 is feest. Wij krijgen iedere dag twee verse eitjes. Joy doet erg mee met de verzorging en komt nu dus onwillekeurig ook meer in de groentetuin als zij sprinkhanen vangt voor de kippen. Dat is goed voor de spinazie oa en nu kan ik haar makkelijker overhalen eens wat te oogsten etc. Van vrienden hebben we waterlelies gekregen, prachtig bloeiend in de avond, nacht en vroege ochtend. Heb ons op een vijgenboompje en granaatappelboompje getrakteerd. Komende dagen een goed plekje voor zoeken. De tuin krijgt steeds meer vorm en ga ik de komende week ook ietwat omgooien, mn de bananenplanten en die nieuwkomers een plekje geven. Moet voor de vijg een soort put graven dus dat wordt nog leuk, ik wat op wat regen om het iets gemakkelijker te maken.

Vandaag hebben we ijsthee van citroengras en munt uit de tuin gemaakt, met Jarrah honing, erg lekker. Astrid