Flying High - a Celebration

Wow! Wij leven echt op een van de mooiste plekken op deze aardbol. Broome, The Dampier Peninsula, Saltwater Country, kortom dit deel van de Kimberley is zo adembenemend mooi.
Vandaag vierden Joy en ik onze emigratie. Het is precies een jaar geleden dat wij werden uitgezwaaid op Schiphol door onze geliefden. En het leven is goed voor ons geweest tot op heden. Mede dankzij een belastingmeevaller besloot ik het er een keer goed van te nemen met Joy. Het is een fantastisch regenseizoen geweest dus ik wist dat de vele rivieren en sommige zeer indrukwekkende watervallen volop zouden stromen. Dat gebeurd niet ieder jaar en dit is de beste tijd van het jaar om een kijkje te nemen. Dus zijn we met drie collega's die dat ook een goed idee vonden met een charter over deze kant van de Kimberley gevlogen. We vertrokken om 7 uur en zijn net terug, 18 uur. Ik kan nauwelijks beschrijven wat we uren vanuit de lucht hebben bewonderd. Het landschap veranderd regelmatig van grassig tot heel rotsachtig, die weer varierend van stukken met platte ronde grijzige rotsen naar gebieden met scherpe hoog uitstekende pindan gekleurde rotsformaties, tot kronkelende rivieren en waters met clusters bomen rondom tot weer vlakke stukken met hier een daar een ronde waterbron. Dan heb ik de kust nog niet beschreven: van steile rode kliffen tot parelwitte stranden, honderden km's kust met tientalle varieties in turquoise water, groene eilanden, rode eilanden, het houdt maar niet op. Je moet het eigenlijk gewoon allemaal met eigen ogen zien. Na de lunch hadden we een uitgebreide tussenstop op Kooljaman (ook bekend als Cape Leveque) waar Joy en ik een ieniemienievakantie gehad hadden in november. We hadden uren de tijd, dus zijn gaan zwemmen. Een van de weinige stranden waar echt geen haaien komen en zelfs geen jellyfish zijn - ongekend deze tijd van het jaar. Het water is zo helder dat ik mij daarin altijd als in de hemel voel. Serieus, volgens mij voelt het ronddrijven in deze oceaan, op deze bijzondere plek net zoals 'naar het licht toe gaan'. Het is een prachtervaring en ik ben heel blij dat dit deel van deze dag en viering mocht zijn. Joy vond het vliegen leuk en wij hadden dolle pret als er turbulentie was. Ze heeft ook volop foto's gemaakt, totdat de memory card het opgaf. Binnenkort krijgen we ongetwijfeld ook foto's van Gary en Kevin, dus het geheel komt ergens terecht waar het beschikbaar is voor jullie. We laten het weten.
Bye from the girls with the good life :)

1 comment:

Anonymous said...

Hoi Astrid,

Kwam (gelukkig) weer op je blog terecht en was je absoluut niet vergeten. Het is een genot om te lezen hoe het jullie vergaat. Ik hoop dat we elkaar in de toekomst zullen ontmoeten. Jullie zijn altijd van harte welkom in Brisbane. Nu, na 2,5 jaar, begint mijn sociale netwerk echt zijn vorm te krijgen. Vertrouw erop dat dat komt, en zo te lezen gaat dat al aardig goed. Je kunt mij in ieder geval tot dat van jullie rekenen! Een belletje of emailtje is zo gedaan. Petje af, groet Henriette