Komende woensdag wonen we drie jaar hier. Ieder jaar vieren we dat door iets te doen wat we niet eerder gedaan hebben. Na het eerste jaar een dag over de Kimberley rondvliegen in een zespersoons vliegtuigje wordt het wel wat lastig daaraan te tippen natuurlijk. Het tweede jaar zijn we op een tour in een hovercraft geweest, dat was ook leuk maar wel al iets minder avontuurlijk. Hoewel, wie ziet er dinosauruspootafdrukken op het strand en heeft vervolgens kaas en wijn op een 'mudflat' tijdens een mooie zonsondergang? Dit jaar wordt het nog rustiger maar wel heel fijn: we gaan na school en werk naar de spa voor een behandeling. Terwijl ik een remedial massage krijg, krijgt Joy een kinderles in massage en mag zij zelf allerlei lekker ruikende oliƫn brouwen. Ik ben benieuwd.
In de ochtend bereikt Joy een andere mijlpaal. Waar er lustig met 'praise certificates' gestrooid wordt op scholen hier voor allerhande goed gedrag waarvoor ieder kind echt een keer aan de beurt komt, zijn er voor inzet en academische prestaties maar heel weinig (consistent effort and high academic results). En Joy krijgt er woensdag een ten overstaan van de hele lagere en middelbare school, op het grote podium. Daar is mama toch wel een beetje trots op. Zelf streeft Joy naar nog meer 'You are on fire' briefjes waar ze er al een handvol van heeft voor opruimen, goed luisteren en wat al dies meer. En ze wil de ster van de week worden. Zo zie je maar weer, mama blij dat het leren goed gaat, voor Joy is acceptatie in de klas veel belangrijker. En dat heeft ze goed. Voor mij is toch ook wel fijn dat haar sociale gedrag haar niet afleidt van haar intellectuele groei - uiteindelijk moeten we het met allebei doen in het leven. En ondertussen blijft Joy thuis creatief en gezellig, is zij een absolute fashionista in de dop, danst ze er op los, doet lekker mee met sport, eet goed, slaapt goed en heeft nog steeds een zeer aanstekelijke buiklach. Ik ben toch echt een geluksvogel met zo een kind.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment