Brief van Joy

Voor mijn nichtjes, neven en vrienden – Van Joy

Het is nu bijna vier weken geleden dat ik met mijn moeder naar Australie ben vertrokken, daar ben ik nu. Jullie zijn in Nederland, daar woonde ik eerst ook in ons huis.
Soms mis ik mijn papa en andere mensen, vooral jullie. Gelukkig maak ik ook heel veel leuke dingen mee. Ik mocht een dolfijn voeren! Dat mochten maar vijf van heel veel mensen die naar de dolfijnen kwamen kijken. Ik mocht een vis in de bek van de dolfijn leggen, ik stond in het water tot aan mijn knieeen. En nadat de dolfijn de vis had doorgeslikt, kwam hij met zijn kop uit het water en keek mij heel lang aan.
Ik heb ook een zeeschildpad van heel dichtbij gezien. Die kwam lucht happen naast een steiger waar wij op stonden om naar een mooie zonsondergang te kijken. De schildpad was heel mooi en groot, lichtbruin en donderbruin met allerlei vlekken.
En weet jij wat een dugong is? Ik wel, dat is een soort zeekoe. Die worden niet zo vaak gezien, maar wij hadden geluk. Er zwom er een rondom de boot waarmee wij een middag gingen varen. De boot had een glazen bodem en daardoor kon je van alles zien op de zeebodem. Koraal, zeekomkommers, vissen, zeeschildpadden, rotsen en nog veel meer waarvan ik de naam niet weet. Nemo heb ik niet gezien, de kapitein vertelde dat hij achter het rif woont en zover ging de boot niet.
Ik vind de zee heel leuk en op het strand is het altijd lekker warm. Vroeger wilde ik niet dat mijn gezicht nat werd, maar de golven zijn zo leuk dat ik dat niet meer zo erg vind. Ik vind het ook leuk om mama te laten schrikken, dan zeg ik dat ik een haai zie. Het werkt altijd, haha.
Op het strand in Broome (je zegt Broem), daar woon ik nu, mag je in je blootje. Het is heel leuk om daar rond te rennen en pakkertje te doen. En op dat strand zijn er vaak hele kleine krabbetjes. Die graven kuiltjes, je ziet dan een gaatje in het zand. Er om heen liggen heel veel kleine zandballetjes, dat ziet er heel grappig uit.
De mensen hier spreken Engels. Soms versta ik ze wel, als ze vragen hoe ik heet of hoe oud ik ben geef ik antwoord. En ik kan sommige dingen al zeggen. Maar meestal begrijp ik er niet zoveel van als mensen met mama praten. Als ze tegen mij praten en hun handen en voeten ook gebruiken of dingen aanwijzen dan snap ik het vaak wel. Tot nu toe heb ik alleen maar aardige mensen ontmoet die heel vriendelijk tegen mij zijn. En sommige mensen vind ik heel lief, zoals Satrup en Prabs, vriendinnen van mijn moeder. Ik vind het wel gezellig.
Gisteren ben ik naar mijn nieuwe crèche geweest, de Little Pearlers (De Parelduikertjes). Daar ga ik vast vriendjes maken. Er zijn best veel kinderen, 20-30 per dag. En drie lieve juffen die heel veel leuke dingen doen met ons, we kunnen kiezen of we willen plakken, schilderen, knutselen, muziek maken en nog veel meer. We mogen vaak buiten spelen (alleen met een hoed op, ze zeggen: ‘no hat, no play’). En buiten is ook water. In mijn tasje zit dan ook iedere dag een zwembroek en t-shirtje. En een fles, want wij nemen iedere dag water mee en ons flesje wordt steeds bijgevuld. Als je naar buiten gaat, moet je je wel insmeren tegen zonnebrand. Eten mag ik daar ook en ze hebben iets heel lekkers, het heeft vegemite. Dat smeer je op brood of op toast. Mama vindt het heeeeel vies, maar ik niet. De groep op de crèche heet de ‘Little Squids’, dat betekent De Inktvisjes. Vroeger was ik een Dolfijntje.
Met mama heb ik ver gereisd, soms wel 5 of 6 uur per dag in de auto. Wij hebben nu een heel grote auto die over grote hobbles kan, dat is leuk! En gelukkig zit ere en tv in de auto. Als ik uitgespeeld was met mijn dokterspullen op mama of mijn pop, of geen zin had om te lezen, dan kon ik dvd’s kijken. Het is vaak wel warm in de auto. Gelukkig zit er erkonditsjening in. Dan komt er koude lucht in de auto als je op een knopje drukt. Moet je wel de raampjes dichtdoen natuurlijk.
Wat ik niet zo leuk vind is als muggen mijn bloed drinken. Daar krijg ik rode bulten van en soms jeuken die. Daar kan ik wel wat opsmeren, en soms doe ik dat, heeeel veel. Eigenlijk mag dat niet van mama maar het is zo leuk om te doen. Mieren vind ik wel grappig maar ze moeten niet op mij lopen. En toen een sprinkhaan onder mijn jurk sprong schrok ik heel erg. Krekels maken een heel leuk geluid en kevers glimmen! Er zijn hier ook gekko’s, die zijn leuk en maken leuk geluid. Soms raap ik plantjes enzo op en zegt mama dat dat gevaarlijk kan zijn. Ik moet nog leren welke planten en dieren hier giftig zijn en welke niet. Dat is anders dan in Nederland. Daar is bijna niets gevaarlijk in de natuur.
De komende dagen mag ik nog op de kamelen rijden langs het strand. Ik heb ze al ontmoet, ze wilden aan mijn neus ruiken. Alison vertelde dat ze dan weten of je gezond bent en of ze je lief vinden. Ik vind ze best lief en zacht maar wil niet dat ze aan mijn haren voelen met hun grote lippen, dan lijkt het net of ze gaan bijten. En ik ga nog de krokodillen zien. Die kunnen je opeten dus je moet voorzichtig zijn.
Sinds we in Broome zijn kan ik weer meer spelen en dat vind ik heel fijn. We hebben een klein huisje, maar heel gezellig. En ik vind de buren leuk. Nu kan ik zelf naar de wc en dat is fijn. En ik help mama met de was doen en ik dek de tafel als we gaan eten. Ik vind het allemaal zo leuk dat ik echt niet meer wil slapen ‘s middags. Misschien ga ik wel weer rusten als ik op de crèche ben. Dat doen alle kinderen op matjes op de grond. Van mama mag een sarong (dat is een zachte doek) uitkiezen om op te liggen, want de matjes zijn niet van stof. Dat wordt vast een roze!
Ik ben heel blij hier maar mis jullie soms wel. Het zou heel leuk zijn om wat van jullie te horen. Je kunt me ook bellen. Ik bel jullie soms netalsof om over mijn avonturen te vertellen. Maar ja, dat horen jullie misschien niet. En soms speel ik als jullie nog slapen, want de tijd is anders hier. En als ik slaap zijn jullie nog op school. Gek he?
Ik ga nu stoppen. Mama heeft mij geholpen met dit op te schrijven. We sturen het met de computer.
Veel liefs en dikke zoenen van mij,
Joy

PS We maken soms ook foto’s en zullen die op de computer zetten als we zelf internet hebben.