Pets

Joy wil zo-o-o-o graag een huisdier. En ik ben er zo niet van. Het aller, allerliefst wil zij een kat. Nou heb ik 14 jaar trouw voor de kat gezorgd die ik na het uit huis gaan geadopteerd heb, en ik was blij dat het toen voorbij was. Katten zijn lief, lekker zacht en soms gezellig, maar ik wil ze niet in huis. De kattenbak is genoeg reden. Maar kattenvoer (yak!) haren en dierenartsrekeningen tellen ook en daarbij horen katten gewoon niet in Australie. Ze verstoren de balans (vogels hebben hier van oorsprong geen viervoetige vijanden en zijn niet ingericht op verweer tegen een kat) en ik wil daar niet aan mee doen.
Ze wil wel consessies doen. Bijvoorbeeld een hamster nemen dan, ook lekker zacht. Of desnoods een cavia of kuikentjes. Dat die dieren maar een paar jaar meegaan, tja, dat kun je wel uitleggen maar echt indruk maken doet het niet. Bovendien wil ik niet leven met gevangen dieren in mijn nabije omgeving.
Dan rest een hond. Want ze mist Niki nog steeds (ik ook :() en vertelt aan Jan en alleman dat wij ook een hond hebben, als ze er een tegenkomt en aait. De afgelopen weken zijn we gaan wandelen met de buurhond. Die hond woont hier nu een half jaar, en was nog nooit uit de weliswaar grote achtertuin geweest. Intussen zwaar neurotisch, want het is een kelpie en die moeten werken en rennen. En ik mis het lopen. Op het strand met Joy alleen wandelen verzand in krabbetjes kijken, pootje baden en snel moe zijn. Met Zena (the warrior princess) lopen we zo anderhalf uur weg en zijn we alledrie blij. Ik ben licht ambivalent, want met Zena lopen terwijl we Niki achterlaten... Maar goed, het gaat. We doen haar goed en worden er zelf ook beter van. Zelf een andere hond nemen kan ik echt niet. Joy leg ik uit dat het heel lastig kan worden als we moeten verhuizen, ik zie op tegen mogelijke kosten, maar eigenlijk ben ik er emotioneel gewoon niet klaar voor. Als we een eigen huis hebben, 2-3 jaar verder mogelijk, waarschijnlijk wel. En dan wil ik ook graag twee kippen. En als we toch beginnen een paard. Enfin, nu is het gewoon te vroeg. Maar Joy lijkt het nodig te hebben om iets voor zichzelf te hebben, een ander levend wezen thuis dan alleen haar moeder, om iedere dag te kunnen knuffelen en mee te spelen. Criteria van Joy: zacht, gezond en lief. Ik begrijp zo goed wat het haar kan geven, maar... wat nu. In ieder geval niet kijken op de SAFE (Safe Animals From Euthanasia) website! Ik ga er maar vanuit dat het leven ons zal brengen wat nodig is, wie weet wat dat wordt.