Moederdag vieren van woensdag tot zondag, dat kan dus. Woensdag was ik uitgenodigd voor 'afternoon tea' (morning and afternoon tea of smoko zijn vrij standaard thee/koffiedrink momenten, met een snack) in de klas van Joy. Om 13.20 uur werden we verwacht en bij aankomst werden alle moeders door hun kinderen naar binnen geescorteerd. Ze zagen er zooo schattig uit: de meisjes met schortjes om en kapjes op de haren, gemaakt van dubbelgevouwen papieren decoratiekransen met linten van plastic, de jongens ook met schort en een strikje om de nek. Trots als pauwen leidden ze ons de mooi gedekte tafels met daarop vaasjes met verse bloemen. Eerst kregen we allemaal een boeketje verse bloemen (Frangipani's, bougainvillia, varenblad). Daarna werden thee, met kop en schotel, en zelfgebakken scones geserveerd, met natuurlijk room en jam. Supertrots kregen we daarna cadeautjes gepresenteerd: een mooi in regenboogkleuren gestempeld zakje met daarop een kaartje waarop de kinderen onder het voor-mijn-lieve-mama hun eigen naam geschreven hadden. In het zakje zat een canvas kunststukje met een in verschillende kleuren afgedrukte handafdruk, mooi gedecoreerd met glitters en hartjes. Eindelijk iets wat het haakje in de keuken verdient. En terwijl we theeleutten mochten we in het werkboek van onze kinderen kijken. Daar zit al heel wat in en het is bovendien echt heel leuk opgemaakt door de juffen. Wat een viering van het moederschap! De kinderen waren zo trots en opgewonden en moeders zonder uitzondering geraakt en gevierd. Wauw.
Op de creche is er ook iets gefabriceerd, dat zit nog steeds in het zakje. Het heeft Joy de eerste dag wat moeite gekost, stiekem heeft ze me al verteld wat er in zit, maar ik heb het nog steeds niet gezien. Ik ben heel benieuwd. En tussentijds heeft Joy te pas en te onpas moederdagkaarten voor mij ingekleurd. Er liggen er nu vier mooi te zijn. Bovendien loopt ze me al de hele week te bezingen, hoeveel ze van mij houdt en mij de allerliefste mama van de wereld vindt (bloos). Morgenochtend is zij van plan voor mij ontbijt op bed te maken. Het houdt niet op, wat een feest. Heerlijk kind. Eigenlijk is het iedere dag moederdag als je van zo een heerlijk wezen mag genieten.
Snoepjes op het werk
Kom ik terug van Kooljaman met al mijn cursusplannen. Krijg ik de geweldige gelegenheid om een vrouwenkamp mee te gaan maken. Een week lang. In de woestijn. Leven en slapen onder de sterren. Bush tucker. Tussen en met Aboriginal vrouwen uit de Kimberley. Zij delen cultuur, verhalen, gewoonten en doen wat riten. Dit is echt heel bijzonder en ik ben zo blij dat ik de kans krijg dit mee te maken, het voelt bijna of ik even een kijkje in Narnia mag nemen :) Natuurlijk gaat Joy mee. De tegenprestatie is dat ik rijd en 2-3 vrouwen meeneem. Het is ongeveer 12 uur rijden. In een werk auto, alles op kosten van de zaak. En ik mag komende week de 4WD cursus via het werk doen (scheelt met twee vrije dagen en $ 350!) plus de week erop een tweedaagse opfris EHBO-cursus. Wauw! Ik beloof: ik ga de camera meenemen. Misschien geef ik hem wel gewoon aan Joy, zij maakt graag foto's en wie weet wat ze schiet. Eind mei is het zover.
9/5/09: Het feest gaat niet door. Joy kan niet meer naar het Womens Law Camp (min. leeftijd 10 jaar) en dus ga ik niet. We krijgen vast een keer een andere kans.
De 4WD cursus was geweldig, veel geleerd en genoten.
9/5/09: Het feest gaat niet door. Joy kan niet meer naar het Womens Law Camp (min. leeftijd 10 jaar) en dus ga ik niet. We krijgen vast een keer een andere kans.
De 4WD cursus was geweldig, veel geleerd en genoten.
Kooljaman at Cape Leveque
In de schoolvakantie hebben we een korte kampeertrip gemaakt. Iets korter ook dan gepland nog, omdat we op de heenweg een lekke band kregen en de reserveband ook zacht en lek bleek. En dat terwijl me al over de helft van het 130 km lange stuk dirt road waren, geen gemakkelijke weg. Gelukkig kregen we binnen een paar minuten hulp, want ik had niet eens een idee hoe ik in hemelsnaam het reservewiel vanonder de auto moest halen. Heb nog nooit een bandje verwisseld en dan maar meteen een 4WD... Enfin, we hadden hulp en het advies terug te rijden naar Broome om iig het reservewiel te vervangen. Dat was nog zo makkelijk niet, want ik had blijkbaar banden met afwijkende maten. Alles is vervangen a $ 1100, au. Mogelijk leveren de drie oude goede banden nog wat op in die winkel, ze staan nu te koop. Deze proeve was een goede aanleiding tot het besluit om een 4WD cursus te gaan volgen, twee dagen, ergens tussen nu en snel.
We kwamen de eerste kampeerdag dus veeeel later aan dan gepland. Konden na een koude maaltijd meteen naar bed. Joy was toch de hele dag in vakantiestemming, tot zelfs het moment dat ze naast de auto op krik zat te zingen en spelletjes met me deed tijdens de tijdrovende klus van het vervangen van alle banden. She is a good sport.
Kooljaman was als altijd prachtig. Joy had al snel twee vriendinnetjes, van oorsprong Afrikaans, dus dat was taalkundig soms ook grappig. 11 en 7 jaar waren ze en ik had er geen kind aan. We hadden de tent en een speeltentje mee. Ik had een maaltijd klaar meegenomen en we hebben daar een keer avondeten gegeten, fish and chips, altijd een treat voor Joy. Ik had voor 2,5 dag geen zin in gedoe met gasflessen en pannen. Hoewel we heerlijk uitgerust zijn en veel hebben gespeeld was het een beetje teleurstellend omdat de bijna immer kraakheldere zee dit keer niet helder was. Verkeerde windrichting. Ik ben dan toch niet zo op mijn gemak en geniet er anders altijd zo van als het daar mooi en helder is. Enfin, moeten we nog een keertje terug later dit jaar. We hebben er uiteindelijk anderhalve dag doorgebracht, want ik wilde op de terugweg wel ruim de tijd hebben. Stel... nog een lekke band, dan toch liever niet in het donker. Het stuk dirt road wat langzamer teruggereden, toch voorzichter geworden door de lekker band, en dat kost dan ook echt meer tijd. Joy sliep het hele stuk, dus dat is toch wat beter voor de concentratie. En we hebben het weer gered. Hoewel het naar Australische maatstaven een 'easy peasy' stuk weg is (220 km in totaal) ben ik toch altijd wel een beetje trots als we heelhuids thuis zijn. Zeker nadat ik onderweg een 4WD afgevoerd heb zien worden die een paar koprollen had gemaakt en in een cabrio veranderd was. En het een stuk geregend heeft en een zandweg dan in een modderglijbaan veranderd. (Een 'slippery slide' noemen ze dat op de creche, als ze het bewust creeeren met zand en de tuinslang). Geloof me, je hebt er niet veel water voor nodig. Waar ik een seconde dacht: ha, even geen grote stofwolken, gleed ik het volgende fijn naar het midden van de weg zonder dat ik van plan was daar te gaan rijden. Nog een keer besloten die cursus te gaan doen. Onderweg zagen we nog een dingo, de eerste denk ik sinds we hier zijn. Helaas heb ik geen foto's of filmpjes gemaakt geloof ik. Niet zo leuk voor het NL-front maar het zegt wel iets over ons: we zijn zo in het nu en genieten daarvan dat een camera er gewoon niet bijhoort. Nog een paar keer beschermt kamperen en dan gaan we samen echt de bush in af en toe, een weekendje. Wat een vooruitzicht weer... het leven in Australie is toch echt heel mooi.
We kwamen de eerste kampeerdag dus veeeel later aan dan gepland. Konden na een koude maaltijd meteen naar bed. Joy was toch de hele dag in vakantiestemming, tot zelfs het moment dat ze naast de auto op krik zat te zingen en spelletjes met me deed tijdens de tijdrovende klus van het vervangen van alle banden. She is a good sport.
Kooljaman was als altijd prachtig. Joy had al snel twee vriendinnetjes, van oorsprong Afrikaans, dus dat was taalkundig soms ook grappig. 11 en 7 jaar waren ze en ik had er geen kind aan. We hadden de tent en een speeltentje mee. Ik had een maaltijd klaar meegenomen en we hebben daar een keer avondeten gegeten, fish and chips, altijd een treat voor Joy. Ik had voor 2,5 dag geen zin in gedoe met gasflessen en pannen. Hoewel we heerlijk uitgerust zijn en veel hebben gespeeld was het een beetje teleurstellend omdat de bijna immer kraakheldere zee dit keer niet helder was. Verkeerde windrichting. Ik ben dan toch niet zo op mijn gemak en geniet er anders altijd zo van als het daar mooi en helder is. Enfin, moeten we nog een keertje terug later dit jaar. We hebben er uiteindelijk anderhalve dag doorgebracht, want ik wilde op de terugweg wel ruim de tijd hebben. Stel... nog een lekke band, dan toch liever niet in het donker. Het stuk dirt road wat langzamer teruggereden, toch voorzichter geworden door de lekker band, en dat kost dan ook echt meer tijd. Joy sliep het hele stuk, dus dat is toch wat beter voor de concentratie. En we hebben het weer gered. Hoewel het naar Australische maatstaven een 'easy peasy' stuk weg is (220 km in totaal) ben ik toch altijd wel een beetje trots als we heelhuids thuis zijn. Zeker nadat ik onderweg een 4WD afgevoerd heb zien worden die een paar koprollen had gemaakt en in een cabrio veranderd was. En het een stuk geregend heeft en een zandweg dan in een modderglijbaan veranderd. (Een 'slippery slide' noemen ze dat op de creche, als ze het bewust creeeren met zand en de tuinslang). Geloof me, je hebt er niet veel water voor nodig. Waar ik een seconde dacht: ha, even geen grote stofwolken, gleed ik het volgende fijn naar het midden van de weg zonder dat ik van plan was daar te gaan rijden. Nog een keer besloten die cursus te gaan doen. Onderweg zagen we nog een dingo, de eerste denk ik sinds we hier zijn. Helaas heb ik geen foto's of filmpjes gemaakt geloof ik. Niet zo leuk voor het NL-front maar het zegt wel iets over ons: we zijn zo in het nu en genieten daarvan dat een camera er gewoon niet bijhoort. Nog een paar keer beschermt kamperen en dan gaan we samen echt de bush in af en toe, een weekendje. Wat een vooruitzicht weer... het leven in Australie is toch echt heel mooi.
Wat doe jij?
De laatste tijd besef ik dat roken of vaste prik dagelijks wat biertjes of wijntjes drinken ergens toch goede gewoonte (kunnen) zijn. Dit zijn de mensen die een paar keer per dag of een paar uur in de avond tijd nemen om op de dag terug te blikken, het leven te bezien en/of te bepraten. Dit zijn de mensen die die sterrenhemel heel regelmatig bewonderen of anderszins gewoon even pas op de plaats maken. Dat diezelfde gewoonten lichamelijke en mogelijk ook andere nadelen hebben, en mijn beeld van dit gedrag misschien wel erg positief is, dat kan. Toch vraag ik mij af... Wat doe jij? Wat doe jij om dit soort rustmomenten in te lassen, om te reflecteren, om even niets te doen, nergens bewust mee bezig te zijn, dagelijks? Ik hoor het graag.
Cooling down
Het wordt echt dry season nu. 's Ochtends is de koude douche opeens echt koud en willen we zo snel mogelijk de handdoek in. Vanmorgen dus maar de warmwaterketel weer ingeschakeld en vanavond in een lauw bad liggen weken, kaarsjes aan, badolie, heerlijk. De huid merkt het ook: plotseling weer droge huid en ruwe enkels. Smeren weer dus vanaf nu. Vanochtend havermoutpap met een kopje thee voor ontbijt, dat is toch wel een half jaartje geleden. Lekker een katoenen deken op het bed voor de koelere vroege ochtenduren. De fans wieken nu zachtjes op 1 en is het gewoon lekker, een graadje of 27 schat ik. Lekker stil eigenlijk, merk nu pas dat al die draaiende bladen toch voor een hoop achtergrondgeruis zorgen. De krekels gaan ondertussen gewoon door en de sterrenhemel is nog helderder, als dat kan - maar dat is ws verbeelding.
Piano les
Op mijn oude dag ben ik dan eindelijk begonnen met pianoles. Sommigen van jullie weten ws wel dat ik niet bepaald muzikale aanleg heb, maar het heeft altijd gelokt. Gitaar was het niet echt, ik hoorde soms niet eens of het ding goed gestemd was of niet. Snare drum was leuk, en handig als je in de groep opgaat als het ritmegevoel niet overontwikkeld is. Maar die piano, die zou ik ooit wel eens willen proberen. Je weet maar nooit toch, op het orgel van mijn vader vroeger ging het best aardig tenslotte. En opeens is er dan zo een moment: als ik het wil, waar wacht ik op? En dus op zoek gegaan naar een leraar(es) die op mijn vrije woensdagochtenden les kan geven. Die heb ik helaas niet gevonden. Maar wel een kennis die bereid is om incidenteel te begeleiden en ondertussen heeft zij mij een zelfstudieboek gegeven en heb ik een digitale piano aangeschaft. En ik vind het geweldig! Braaf studeer ik iedere avond en soms tussendoor overdag even. Wat heerlijk om toch een beetje muziek te kunnen maken en om even helemaal ergens in op te gaan. Behalve het leren pingelen natuurlijk weer noten lezen, en akkoorden leren en tjee, soms lijkt het wel Russisch voor vingers. En als sommige stukjes na een paar keer proberen dan toch ergens naar klinken ben ik helemaal blij!
School holidays
Hier in Australie wordt je als schoolgaand kind en ouder erg verwend tijdens schoolvakanties. Iedere dag zijn er wel activiteiten georganiseerd, om vaak gratis bij te kunnen wonen. Zowel de bibliotheek als het buurthuis en verschillende organisaties organiseren activiteiten. Donderdag zijn we in de vroege ochtend naar Town Beach geweest, waar we een wandeling door de mangrovebossen hebben gemaakt. Een paar meter van een strand waar we zo vaak geweest zijn, stapten we nu onverwacht een nieuwe wereld binnen. Er blijkt heel veel leven in de mangroven, een heel ecosysteem op zich waar Joy en ik ons kostelijk en leerzaam hebben vermaakt. Daar gaan we ws vaker in struinen en de diverse dieren bewonderen.
Daarna gaf een plaatselijke kunstenares een demonstratie van haar werk en werden kinderen gestimuleerd om ook te tekenen en schilderen om een bijdrage te leveren aan haar wandschildering in de bieb.
's Middags togen we naar Cable Beach, waar in een strandhut een schildermiddag was georganiseerd, en wel het beschilderen van een zelf meegebracht t-shirt. Joy is superblij met haar roze shirt met daarop een zon, een handafdruk, glitterstippen en nog meer moois geschilderd. Als afsluiting van de dag zijn we in zee gedoken, die was weer zo mooi en verleidelijk dat we het niet konden laten.
Vandaag, zaterdagochtend, hebben we een vis les bijgewoond. Ik ben blij dat we niets gevangen hebben, want ik hoef niet zo nodig te leren hoe je een vis de haak uit de mond verwijderd en hem fileert... maar Joy genoot vooral van het aas aan de haak doen. En dat was vaak nodig, want er waren genoeg slimme visjes en ws krabben die het aas netjes van onze haken afaten. Enfin, we hebben tijdens het staren over het water, vanaf de pier, twee zeeschildpadden gezien en scholen kleine en middelgrote vissen die af en toe uit het water opspringen.
En zo is er nog veel meer te doen, het is in de vakanties echt een kwestie van keuzes maken. Onze activiteiten zijn nog wat kort en vaak blijven ouders erbij, maar voor iets oudere kinderen zijn er hele dagprogramma's. Vakantie is hier feest.
Volgende week gaan Joy en ik een paar dagen kamperen bij Kooljaman/Cape Leveque. Heerlijk vooruitzicht... even weer tijd doorbrengen in het plaatselijke paradijs.
Liefs x
Daarna gaf een plaatselijke kunstenares een demonstratie van haar werk en werden kinderen gestimuleerd om ook te tekenen en schilderen om een bijdrage te leveren aan haar wandschildering in de bieb.
's Middags togen we naar Cable Beach, waar in een strandhut een schildermiddag was georganiseerd, en wel het beschilderen van een zelf meegebracht t-shirt. Joy is superblij met haar roze shirt met daarop een zon, een handafdruk, glitterstippen en nog meer moois geschilderd. Als afsluiting van de dag zijn we in zee gedoken, die was weer zo mooi en verleidelijk dat we het niet konden laten.
Vandaag, zaterdagochtend, hebben we een vis les bijgewoond. Ik ben blij dat we niets gevangen hebben, want ik hoef niet zo nodig te leren hoe je een vis de haak uit de mond verwijderd en hem fileert... maar Joy genoot vooral van het aas aan de haak doen. En dat was vaak nodig, want er waren genoeg slimme visjes en ws krabben die het aas netjes van onze haken afaten. Enfin, we hebben tijdens het staren over het water, vanaf de pier, twee zeeschildpadden gezien en scholen kleine en middelgrote vissen die af en toe uit het water opspringen.
En zo is er nog veel meer te doen, het is in de vakanties echt een kwestie van keuzes maken. Onze activiteiten zijn nog wat kort en vaak blijven ouders erbij, maar voor iets oudere kinderen zijn er hele dagprogramma's. Vakantie is hier feest.
Volgende week gaan Joy en ik een paar dagen kamperen bij Kooljaman/Cape Leveque. Heerlijk vooruitzicht... even weer tijd doorbrengen in het plaatselijke paradijs.
Liefs x
Hee hallo!
Terwijl ik er weer eens een berichtje uitpers op dit weblog, komt er plots een koppie van een nog heel jonge gekko tevoorschijn boven mijn beeldscherm. Ik zie een pootje, met vier petieterige vingertjes en een koppie wat al snel schuin omhoog net zo naar mij zit te kijken als ik naar hem/haar. Een paar seconden oogcontact en ik voel me de wereld te rijk. Australie...
(Gekko's komen uit eitjes en ik heb ze zo klein als 2 cm gezien in huis, zooo schattig, bijna onbeschrijfelijk.)
(Gekko's komen uit eitjes en ik heb ze zo klein als 2 cm gezien in huis, zooo schattig, bijna onbeschrijfelijk.)
Pasen, wereldfeest
De 'Easter Bunny' in het winkelcentrum was een beetje een anticlimax. Groot wit konijn met neerhangende oren die met een mand met chocolade-eitjes rondloopt. Niks an. Toen er een podium werd opgebouwd hoopte ik nog op de Easter rap of minstens op een Bunny hop, maar nee, het was voor een gewone band.
Dan thuis. Na het vinden van het eerste eitje, bij toeval, kondigt Joy met een toeter aan (die in de hele buurt te horen was denk ik): The Easter Bunny was here!!! De Paashaas is geweest!!! Vervolgens is ze een half uur zoet met eitjes zoeken en gilt het iedere keer uit als ze er weer een gevonden heeft. De gil is zoveel harder als de chocolade paashaas groter is, die scoort ze in haar Barbie keukenkastje. Geweldig, wat een plezier kan een kind toch hebben.
En minstens zo heerlijk, die vier vrije dagen. We hebben veel gespeeld en geluierd, en de laatste dag samen het huis, de tuin en de auto weer wat op orde gebracht. Afsluiting was het samen kijken naar Night at the Museum, wat voer voor heel veel vragen en uitleg was. Dan realiseer ik me weer even goed wat zij allemaal nog gaat leren in het leven. Hoewel ik steeds denk dat deze jaren zo belangrijk zijn want in die eerste jaren leren ze zoveel, er komt nog zooooveel meer. Zij is klaar voor het avontuur en ik mag toekijken en soms een beetje begeleiden. Mooi hoor, mama zijn. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, of chocola, maar daar kan die Paashaas toch echt niet aan toppen.
Dan thuis. Na het vinden van het eerste eitje, bij toeval, kondigt Joy met een toeter aan (die in de hele buurt te horen was denk ik): The Easter Bunny was here!!! De Paashaas is geweest!!! Vervolgens is ze een half uur zoet met eitjes zoeken en gilt het iedere keer uit als ze er weer een gevonden heeft. De gil is zoveel harder als de chocolade paashaas groter is, die scoort ze in haar Barbie keukenkastje. Geweldig, wat een plezier kan een kind toch hebben.
En minstens zo heerlijk, die vier vrije dagen. We hebben veel gespeeld en geluierd, en de laatste dag samen het huis, de tuin en de auto weer wat op orde gebracht. Afsluiting was het samen kijken naar Night at the Museum, wat voer voor heel veel vragen en uitleg was. Dan realiseer ik me weer even goed wat zij allemaal nog gaat leren in het leven. Hoewel ik steeds denk dat deze jaren zo belangrijk zijn want in die eerste jaren leren ze zoveel, er komt nog zooooveel meer. Zij is klaar voor het avontuur en ik mag toekijken en soms een beetje begeleiden. Mooi hoor, mama zijn. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, of chocola, maar daar kan die Paashaas toch echt niet aan toppen.
Concert for Heritage - a happening
Gisteravond genoten wij live van een concert dat de geschiedenisboeken in gaat. De Traditional Owners die tegen de ontwikkeling van een LNG-hub zijn, hebben een concert georganiseerd in Broome. Gisteren speelden de
PIGRAM BROTHERS
JOHN BUTLER
SCRAP METAL
KUCKLES
SHANE HOWARD
ERNIE DINGO
ROB HIRST (midnight oil)
PATRICK DAVIES
WIL THOMAS & THE HOPEFUL 3
NAOMI PIGRAM
ANGUS GRANT (Scotland)
TONCHI MCINTOSH
KIMBERLEY RIDERS
distant contribution by
Missy Higgins
Xavier Rudd
de sterren van de hemel en mochten wij daar getuige van zijn. Voor mij gevoel hebben wij onze eigen Woodstock bijgewoond; deze turnout van muziekanten, allemaal zelf betalend voor hun onkosten en puur uit belang voor het land en uit steun van de TO's. Ze speelden vanuit het hart, hadden allemaal hun eigen verhalen over het land wat zij bezongen. Een aantal muso's hadden ooit hun liedjes geschreven op de plek die nu bedreigd wordt. James Prices Point, in local language Walmadany, is gevierd gisteren en het was fantastisch.
Voor muziekfanaten: YouTube is de bron voor ongelofelijk gitaarwerk van John Butler maar ook de anderen kun je daar vinden.
Joy en ik waren er van begin tot bijna eind en zijn er nog vol van. Het was heel bijzonder dit te hebben mogen meemaken.
PIGRAM BROTHERS
JOHN BUTLER
SCRAP METAL
KUCKLES
SHANE HOWARD
ERNIE DINGO
ROB HIRST (midnight oil)
PATRICK DAVIES
WIL THOMAS & THE HOPEFUL 3
NAOMI PIGRAM
ANGUS GRANT (Scotland)
TONCHI MCINTOSH
KIMBERLEY RIDERS
distant contribution by
Missy Higgins
Xavier Rudd
de sterren van de hemel en mochten wij daar getuige van zijn. Voor mij gevoel hebben wij onze eigen Woodstock bijgewoond; deze turnout van muziekanten, allemaal zelf betalend voor hun onkosten en puur uit belang voor het land en uit steun van de TO's. Ze speelden vanuit het hart, hadden allemaal hun eigen verhalen over het land wat zij bezongen. Een aantal muso's hadden ooit hun liedjes geschreven op de plek die nu bedreigd wordt. James Prices Point, in local language Walmadany, is gevierd gisteren en het was fantastisch.
Voor muziekfanaten: YouTube is de bron voor ongelofelijk gitaarwerk van John Butler maar ook de anderen kun je daar vinden.
Joy en ik waren er van begin tot bijna eind en zijn er nog vol van. Het was heel bijzonder dit te hebben mogen meemaken.
Flying High - a Celebration
Wow! Wij leven echt op een van de mooiste plekken op deze aardbol. Broome, The Dampier Peninsula, Saltwater Country, kortom dit deel van de Kimberley is zo adembenemend mooi.
Vandaag vierden Joy en ik onze emigratie. Het is precies een jaar geleden dat wij werden uitgezwaaid op Schiphol door onze geliefden. En het leven is goed voor ons geweest tot op heden. Mede dankzij een belastingmeevaller besloot ik het er een keer goed van te nemen met Joy. Het is een fantastisch regenseizoen geweest dus ik wist dat de vele rivieren en sommige zeer indrukwekkende watervallen volop zouden stromen. Dat gebeurd niet ieder jaar en dit is de beste tijd van het jaar om een kijkje te nemen. Dus zijn we met drie collega's die dat ook een goed idee vonden met een charter over deze kant van de Kimberley gevlogen. We vertrokken om 7 uur en zijn net terug, 18 uur. Ik kan nauwelijks beschrijven wat we uren vanuit de lucht hebben bewonderd. Het landschap veranderd regelmatig van grassig tot heel rotsachtig, die weer varierend van stukken met platte ronde grijzige rotsen naar gebieden met scherpe hoog uitstekende pindan gekleurde rotsformaties, tot kronkelende rivieren en waters met clusters bomen rondom tot weer vlakke stukken met hier een daar een ronde waterbron. Dan heb ik de kust nog niet beschreven: van steile rode kliffen tot parelwitte stranden, honderden km's kust met tientalle varieties in turquoise water, groene eilanden, rode eilanden, het houdt maar niet op. Je moet het eigenlijk gewoon allemaal met eigen ogen zien. Na de lunch hadden we een uitgebreide tussenstop op Kooljaman (ook bekend als Cape Leveque) waar Joy en ik een ieniemienievakantie gehad hadden in november. We hadden uren de tijd, dus zijn gaan zwemmen. Een van de weinige stranden waar echt geen haaien komen en zelfs geen jellyfish zijn - ongekend deze tijd van het jaar. Het water is zo helder dat ik mij daarin altijd als in de hemel voel. Serieus, volgens mij voelt het ronddrijven in deze oceaan, op deze bijzondere plek net zoals 'naar het licht toe gaan'. Het is een prachtervaring en ik ben heel blij dat dit deel van deze dag en viering mocht zijn. Joy vond het vliegen leuk en wij hadden dolle pret als er turbulentie was. Ze heeft ook volop foto's gemaakt, totdat de memory card het opgaf. Binnenkort krijgen we ongetwijfeld ook foto's van Gary en Kevin, dus het geheel komt ergens terecht waar het beschikbaar is voor jullie. We laten het weten.
Bye from the girls with the good life :)
Vandaag vierden Joy en ik onze emigratie. Het is precies een jaar geleden dat wij werden uitgezwaaid op Schiphol door onze geliefden. En het leven is goed voor ons geweest tot op heden. Mede dankzij een belastingmeevaller besloot ik het er een keer goed van te nemen met Joy. Het is een fantastisch regenseizoen geweest dus ik wist dat de vele rivieren en sommige zeer indrukwekkende watervallen volop zouden stromen. Dat gebeurd niet ieder jaar en dit is de beste tijd van het jaar om een kijkje te nemen. Dus zijn we met drie collega's die dat ook een goed idee vonden met een charter over deze kant van de Kimberley gevlogen. We vertrokken om 7 uur en zijn net terug, 18 uur. Ik kan nauwelijks beschrijven wat we uren vanuit de lucht hebben bewonderd. Het landschap veranderd regelmatig van grassig tot heel rotsachtig, die weer varierend van stukken met platte ronde grijzige rotsen naar gebieden met scherpe hoog uitstekende pindan gekleurde rotsformaties, tot kronkelende rivieren en waters met clusters bomen rondom tot weer vlakke stukken met hier een daar een ronde waterbron. Dan heb ik de kust nog niet beschreven: van steile rode kliffen tot parelwitte stranden, honderden km's kust met tientalle varieties in turquoise water, groene eilanden, rode eilanden, het houdt maar niet op. Je moet het eigenlijk gewoon allemaal met eigen ogen zien. Na de lunch hadden we een uitgebreide tussenstop op Kooljaman (ook bekend als Cape Leveque) waar Joy en ik een ieniemienievakantie gehad hadden in november. We hadden uren de tijd, dus zijn gaan zwemmen. Een van de weinige stranden waar echt geen haaien komen en zelfs geen jellyfish zijn - ongekend deze tijd van het jaar. Het water is zo helder dat ik mij daarin altijd als in de hemel voel. Serieus, volgens mij voelt het ronddrijven in deze oceaan, op deze bijzondere plek net zoals 'naar het licht toe gaan'. Het is een prachtervaring en ik ben heel blij dat dit deel van deze dag en viering mocht zijn. Joy vond het vliegen leuk en wij hadden dolle pret als er turbulentie was. Ze heeft ook volop foto's gemaakt, totdat de memory card het opgaf. Binnenkort krijgen we ongetwijfeld ook foto's van Gary en Kevin, dus het geheel komt ergens terecht waar het beschikbaar is voor jullie. We laten het weten.
Bye from the girls with the good life :)
The Kimberley bedreigd
Hallo allemaal,
Het speelt al een hele tijd... omdat ik liever energie geef aan datgene wat ik wil dat groeit heb ik een tijdje mijn kop in het zand gestoken en het er niet over gehad. Nu wordt het toch echt tijd voor actie vanuit de wereld. Om te weten waar dit over gaat, lees alsjeblieft het volgende artikel via http://www.savethekimberley.com/stk-good-weekend.pdf
Ik blijf ondertussen stug geloven dat de juiste mensen de juiste beslissing zullen nemen...
Liefs, Astrid
Het speelt al een hele tijd... omdat ik liever energie geef aan datgene wat ik wil dat groeit heb ik een tijdje mijn kop in het zand gestoken en het er niet over gehad. Nu wordt het toch echt tijd voor actie vanuit de wereld. Om te weten waar dit over gaat, lees alsjeblieft het volgende artikel via http://www.savethekimberley.com/stk-good-weekend.pdf
Ik blijf ondertussen stug geloven dat de juiste mensen de juiste beslissing zullen nemen...
Liefs, Astrid
Let it rain
Ah, de regen! Altijd al heerlijk in Nederland, ware het niet voor de regelmatige combinatie met wind en kou. Maar als het een redelijke temperatuur was, heerlijk. De reactie van planten, bloemen en bomen op regen, er is maar weinig wat dat evenaart. En op dit moment in Broome is het echt allemachtig prachtig. Het is een echt regenseizoen, zoals het het in jaren niet meer geweest schijnt te zijn. Hoewel Broome tropisch is wordt het arid tropical genoemd, omdat het aan de rand van de woestijn ligt. Hoewel het water natuurlijk voor het groen zeer welkom is, wordt ik zelf ook blij als ik de eerste druppels hoor vallen. En steeds weer. Dacht dat ik er wel genoeg van zou krijgen, maar het is zo vruchtbaar. De temperatuur is de laatste dagen gedaald van rond de 36 naar rond de 32 graden. Een prettig verschil. Net koel genoeg om niet bewust verkoeling te hoeven zoeken, maar toch lekker aangenaam warm.
Er komen steeds allerlei liedjesteksten over regen in mijn kop voorbij. Let it rain; joy and pain, sunshine and rain; it's raining down in Georgia. De regen heeft een heel muzikaal element aan ons leven toegevoegd, want sinds dit gebeuren geraken Joy en ik zo om de dag op YouTube en zoeken dan liedjes. Typisch Nederlands van Raymond van het Groeneveld tot Van Dik Hout, dansmuziek incluis Sheila E (Joy wil nu echt op drumles zegt ze), kinderliedjes (nursery rhymes)en ga zo maar door. Gezellig, leuk en altijd goed voor een vrolijke afsluiting van de dag. Onze dagen verregenen niet, zullen we maar zeggen.
Hoe is het in Nederland?
Er komen steeds allerlei liedjesteksten over regen in mijn kop voorbij. Let it rain; joy and pain, sunshine and rain; it's raining down in Georgia. De regen heeft een heel muzikaal element aan ons leven toegevoegd, want sinds dit gebeuren geraken Joy en ik zo om de dag op YouTube en zoeken dan liedjes. Typisch Nederlands van Raymond van het Groeneveld tot Van Dik Hout, dansmuziek incluis Sheila E (Joy wil nu echt op drumles zegt ze), kinderliedjes (nursery rhymes)en ga zo maar door. Gezellig, leuk en altijd goed voor een vrolijke afsluiting van de dag. Onze dagen verregenen niet, zullen we maar zeggen.
Hoe is het in Nederland?
Lezen
Joy en ik spelen net met een letterboek uit Nederland, een boek met magneetletters. Bij de woorden staan zinnen. Joy leest spontaan: 'de koe eet gras' en daarna 'de eend zwemt in de vijver' met alleen hulp met de zw. We hebben rondedansjes gedaan :)
Nu staat zij liedjes te zingen. Ze heeft er de laatste tijd veel in het Engels geleerd en onthoudt ze nu ook allemaal. En ze creëert haar eigen liedjes. Nu zingt ze bv 'you are happy now and we all clap our hands, lalalaladadalala'. Heerlijk kind. Ze gaat nog even door en plotseling hoor ik: 'Actually that was a joke, very funny' :)
Nu staat zij liedjes te zingen. Ze heeft er de laatste tijd veel in het Engels geleerd en onthoudt ze nu ook allemaal. En ze creëert haar eigen liedjes. Nu zingt ze bv 'you are happy now and we all clap our hands, lalalaladadalala'. Heerlijk kind. Ze gaat nog even door en plotseling hoor ik: 'Actually that was a joke, very funny' :)
Wat een kanjer is het toch!
Vandaag heb ik Joy voor het eerst school gebracht. Ze had er zo een zin in en heeft genoten. Foto's van voor en na school: ik zie het verschil in lach niet, hij is groot. Dat maakt een moederhart blij kan ik je wel vertellen. Joy vond alles leuk, er was niets minder leuk en ze wil veeeel vaker naar school. De juf was ook blij, vond het een goede dag en Joy heel zelfstandig en vol zelfvertrouwen.
Na school en een korte pauze had Joy haar eerste dansles, the Tippy Toes. Ook daar heeft zij genoten, mogelijk vooral omdat vriendje Robin er ook was. Dansles wil ze iedere dag wel zei ze.
Ze is volgens mij wat high van adrenaline, de hele middag loopt ze te zingen en kletsen en speelt situaties na. Veel indrukken te verwerken, dat is duidelijk. Heerlijk toch, ouderschap. (Foto's volgen, echt)
Na school en een korte pauze had Joy haar eerste dansles, the Tippy Toes. Ook daar heeft zij genoten, mogelijk vooral omdat vriendje Robin er ook was. Dansles wil ze iedere dag wel zei ze.
Ze is volgens mij wat high van adrenaline, de hele middag loopt ze te zingen en kletsen en speelt situaties na. Veel indrukken te verwerken, dat is duidelijk. Heerlijk toch, ouderschap. (Foto's volgen, echt)
Op jacht naar een community house
Voor degenen die het eerder niet hebben meegenomen: ik ben lid van een groep, de Broome Community Housing Group. De groep heeft negen huizen, mooie klimaatpassende woningen die door de groep 'gemanaged' worden maar officieel eigendom zijn van de staat. De staat heeft betaald voor het land en de bouw van de huizen. De huur, laag, wordt gebruikt voor onderhoud en kosten. Er zijn inmiddels ook negen leden die niet een van de huizen bewonen, maar daarvoor in aanmerking komen als er een vrij komt. Dat gebeurd sporadisch. Het managen gebeurt gezamenlijk gedurende maandelijkse vergaderingen. Alle beslissingen worden op basis van consensus genomen. In de volksmond wordt een dergelijk project wel co-op genoemd.
Enfin, ik ben lid omdat ik de constitutie geweldig vind en het mijn enige kans is op betaalbaar, mooi wonen in Broome voor de lange termijn. En omdat ik niet de geduldigste ben, ben ik voortrekker van een nieuwe aanvraag voor extra nieuwbouw van vier woningen. In dat kader stonden wij in de krant afgelopen woensdag (ik zal het artikel proberen te scannen en bijvoegen, Joy staat ook op de foto). En hebben we allerlei afspraken met locale politici en zelfs de Minister van Wonen dinsdag. Het wordt een drukke tijd met al deze ontmoetingen, waarvan het doel is dat wij gesteund worden op ambtelijk en ministerieel niveau om de kans van slagen met de nieuwe aanvraag te vergroten. Voor het eind van de maand moet de aanvraag de deur uit en in mei hebben we uitsluitsel, waarschijnlijk.
Duim ajb voor ons!
Enfin, ik ben lid omdat ik de constitutie geweldig vind en het mijn enige kans is op betaalbaar, mooi wonen in Broome voor de lange termijn. En omdat ik niet de geduldigste ben, ben ik voortrekker van een nieuwe aanvraag voor extra nieuwbouw van vier woningen. In dat kader stonden wij in de krant afgelopen woensdag (ik zal het artikel proberen te scannen en bijvoegen, Joy staat ook op de foto). En hebben we allerlei afspraken met locale politici en zelfs de Minister van Wonen dinsdag. Het wordt een drukke tijd met al deze ontmoetingen, waarvan het doel is dat wij gesteund worden op ambtelijk en ministerieel niveau om de kans van slagen met de nieuwe aanvraag te vergroten. Voor het eind van de maand moet de aanvraag de deur uit en in mei hebben we uitsluitsel, waarschijnlijk.
Duim ajb voor ons!
Milestones
Joy gaat morgen voor het eerst naar school. Ze heeft er 'super-duper veel' zin in. Ze weet al maanden naar welke school ze gaat. Namelijk die ze vanuit de crèche kan zien. Ze heeft al van alles te vertellen aan de juf en ziet er naar uit nieuwe kinderen te leren kennen. Geweldig om te zien hoeveel zin ze er in heeft en hoeveel vertrouwen. Ze wil ook van alles leren; hoe je van het dak kunt springen bv en hoe je kunt vliegen (Joy heeft de laatste tijd veel Pippi gezien). Geen gebrek aan aspiraties. Joy wil dokter worden en juf, dus ze heeft heel wat schooljaren te gaan. Ik zal over een poosje laten weten hoe de realiteit is.
Ook gaat Joy morgen voor het eerst naar dansles. Tippy Toes heet de groep en haar vriendje Robin gaat ook. Het ge-rat-race van de ene naar de andere activiteit begint dus. En ik maar denken dat we lekker de maandagmiddagen (na 14 uur, want dan is de school uit) lekker vrij zouden zijn. No way Jose. Enfin, hopelijk is het allemaal leuk en dan zeer de moeite waard.
Joy is groot geworden. Kletst de oren van je hoofd in Engels en/of Nederlands. Kleuren en imaginary play zijn favoriet. En bijzonder om te ervaren: ze denkt na over dingen en is heel puur in emoties scheiden van gebeurtenissen. Als we elkaar in de haren zitten nemen we beurten in het de-escaleren. Ze wordt wijzer en gaat echt haar eigen leven leiden, tempo bepalen en dingen invullen. Geweldig, wat een zegen om haar mama te mogen zijn.
Ook gaat Joy morgen voor het eerst naar dansles. Tippy Toes heet de groep en haar vriendje Robin gaat ook. Het ge-rat-race van de ene naar de andere activiteit begint dus. En ik maar denken dat we lekker de maandagmiddagen (na 14 uur, want dan is de school uit) lekker vrij zouden zijn. No way Jose. Enfin, hopelijk is het allemaal leuk en dan zeer de moeite waard.
Joy is groot geworden. Kletst de oren van je hoofd in Engels en/of Nederlands. Kleuren en imaginary play zijn favoriet. En bijzonder om te ervaren: ze denkt na over dingen en is heel puur in emoties scheiden van gebeurtenissen. Als we elkaar in de haren zitten nemen we beurten in het de-escaleren. Ze wordt wijzer en gaat echt haar eigen leven leiden, tempo bepalen en dingen invullen. Geweldig, wat een zegen om haar mama te mogen zijn.
Alle aapies kijken!
Joy leert grapjes maken met woorden en een van de typisch Nederlandse grapjes is natuurlijk de Alle aapjes kijken variant. Maar wat volgt daar nou ook alweer op? Als iemand er niet instinkt (dat vindt Joy ook al zo een grappige uitdrukking) en niet kijkt? We horen het graag... en ook andere varianten van typisch Nederlandse (woord)spelletjes die ik vergeten ben natuurlijk!
Rustige start in 2009
Hallo weer,
Wij hebben na een welverdiende 12 dagen vrij erg genoten van het samenzijn, thuis zijn en af en toe er op uit, spelen, uitslapen, leuke dingen doen.
Inmiddels zijn we echt aan het nestelen; komende week komen er gordijnen van Ikea aan. Eindelijk die vreselijke lamellen weg (in de schuur dan totdat wij weer verhuizen). In de tuin hebben we allerlei boompjes en struiken geplant, die nu nog pril zijn maar ws goed zullen groeien de komende maanden vanwege de regentijd. Er zit een dak op de pergola, dus de meubels zijn regenbestendig nu en we kunnen bij regen lekker buiten zitten en genieten van de geuren en het geraas. En er is een grote trampoline aangekomen, erg leuk voor onszelf en de buren ;)
Joy heeft haar eerste (en wat mij betreft enige) huisdier: een goudvis. We hebben een grote keramieke pot in een vijver bekeerd, met een Afrikaanse lelie en Olifantsoor erin. Het visje lijkt het goed te doen, als ie het overleeft zorgen we binnenkort voor gezelschap. Eerst maar even zuurstofrijk water kweken. Een vijver in deze vorm heeft hier zo goed als geen onderhoud nodig, vissen leven van alle larfjes die in het water worden gedropt door mamamuggen en nog meer lekkers en de boomkikkers zullen binnenkort ws ook wel eens komen zwemmen. Gezellig. Zodra je groter gaat, komen er pompen ed bij kijken, en dat wil mama niet. Klein maar fijn, zo is het goed.
Inmiddels lijkt een blue tong lizard zich in onze tuin te hebben verschanst. Nu nog slechts 15 cm lang, maar als ie blijft en goed groeit kan ie wel 40 cm lang worden en vrij fors. Schijnt goed tegen slangen te zijn, dus hij/zij mag blijven. Sommige mensen houden deze hagedissen als huisdier en Joy heeft eenzelfde soort hagedis bij de buren geaaid. Als ze bijten is het nogal pijnlijk hoor ik, dus ik laat ze maar vrij en blij.
De koekoekfazant, een prachtige grote zwarte vogel met een zeer bijzonder klokkend geluid, die vaak hoog en ongezien in een van onze bomen zit, heeft sinds vandaag een bewonderaar. Ben benieuwd waar zij gaan nestelen als het klikt.
Joy verheugt zich erg op school in februari en heeft nu op de crèche en lagere school lerares als groepsleidster. Ze komt nu thuis met het alfabet geschreven (ze kent al veel letters) en heeft een aparte school- en crèchetas ingericht. Ik hoop dat ze daar een hartsvriendinnetje gaat scoren. Volgens mij wordt het tijd voor een wat intensievere vriendschap op haar eigen niveau. Haar vriendjes zijn schatten maar soms niet erg gelijkwaardig en ik heb het idee dat ze daardoor vaak in machtsstrijd blijft hangen i.p.v. elkaar met leuke dingen bezig te houden.
Met mij gaat het goed. Ietwat onzekerheid over het werk weer omdat in februari mijn huidige contract afloopt. Deze week maar wat duidelijkheid daarover vragen. Verder ben ik nog iedere dag blij dat we hier leven en zijn de banden in NL weer wat aangetrokken door de beschikbaarheid van internet en bijna gratis telefoon. Het enige wat ik meer zou willen doen is bewegen en dat lukt maar mondjesmaat. Discipline he, lastig hoor soms.
Ik duik nog even lekker in een boek, het weekend is weer voorbij en het schrijven van dit berichtje ook. Ciao
Wij hebben na een welverdiende 12 dagen vrij erg genoten van het samenzijn, thuis zijn en af en toe er op uit, spelen, uitslapen, leuke dingen doen.
Inmiddels zijn we echt aan het nestelen; komende week komen er gordijnen van Ikea aan. Eindelijk die vreselijke lamellen weg (in de schuur dan totdat wij weer verhuizen). In de tuin hebben we allerlei boompjes en struiken geplant, die nu nog pril zijn maar ws goed zullen groeien de komende maanden vanwege de regentijd. Er zit een dak op de pergola, dus de meubels zijn regenbestendig nu en we kunnen bij regen lekker buiten zitten en genieten van de geuren en het geraas. En er is een grote trampoline aangekomen, erg leuk voor onszelf en de buren ;)
Joy heeft haar eerste (en wat mij betreft enige) huisdier: een goudvis. We hebben een grote keramieke pot in een vijver bekeerd, met een Afrikaanse lelie en Olifantsoor erin. Het visje lijkt het goed te doen, als ie het overleeft zorgen we binnenkort voor gezelschap. Eerst maar even zuurstofrijk water kweken. Een vijver in deze vorm heeft hier zo goed als geen onderhoud nodig, vissen leven van alle larfjes die in het water worden gedropt door mamamuggen en nog meer lekkers en de boomkikkers zullen binnenkort ws ook wel eens komen zwemmen. Gezellig. Zodra je groter gaat, komen er pompen ed bij kijken, en dat wil mama niet. Klein maar fijn, zo is het goed.
Inmiddels lijkt een blue tong lizard zich in onze tuin te hebben verschanst. Nu nog slechts 15 cm lang, maar als ie blijft en goed groeit kan ie wel 40 cm lang worden en vrij fors. Schijnt goed tegen slangen te zijn, dus hij/zij mag blijven. Sommige mensen houden deze hagedissen als huisdier en Joy heeft eenzelfde soort hagedis bij de buren geaaid. Als ze bijten is het nogal pijnlijk hoor ik, dus ik laat ze maar vrij en blij.
De koekoekfazant, een prachtige grote zwarte vogel met een zeer bijzonder klokkend geluid, die vaak hoog en ongezien in een van onze bomen zit, heeft sinds vandaag een bewonderaar. Ben benieuwd waar zij gaan nestelen als het klikt.
Joy verheugt zich erg op school in februari en heeft nu op de crèche en lagere school lerares als groepsleidster. Ze komt nu thuis met het alfabet geschreven (ze kent al veel letters) en heeft een aparte school- en crèchetas ingericht. Ik hoop dat ze daar een hartsvriendinnetje gaat scoren. Volgens mij wordt het tijd voor een wat intensievere vriendschap op haar eigen niveau. Haar vriendjes zijn schatten maar soms niet erg gelijkwaardig en ik heb het idee dat ze daardoor vaak in machtsstrijd blijft hangen i.p.v. elkaar met leuke dingen bezig te houden.
Met mij gaat het goed. Ietwat onzekerheid over het werk weer omdat in februari mijn huidige contract afloopt. Deze week maar wat duidelijkheid daarover vragen. Verder ben ik nog iedere dag blij dat we hier leven en zijn de banden in NL weer wat aangetrokken door de beschikbaarheid van internet en bijna gratis telefoon. Het enige wat ik meer zou willen doen is bewegen en dat lukt maar mondjesmaat. Discipline he, lastig hoor soms.
Ik duik nog even lekker in een boek, het weekend is weer voorbij en het schrijven van dit berichtje ook. Ciao
Subscribe to:
Posts (Atom)
