Verveling bestaat niet

Met ons gaat het goed. We staan wel weer aan de vooravond van grote veranderingen. De lease van ons huis loopt af en de eigenaar wil maar voor 3 maanden verlengen. We gaan dus verhuizen. Ik ga de komende weken hard op zoek naar een plek waar we 12 maanden kunnen blijven, of langer, en hopelijk voor minder geld.
Verder heb ik ontslag genomen en ga ik de secretaresse vervangen tot zij terugkomt van ziekteverlof. Dat zal ws nog een paar maanden duren. En hopelijk komt er in die tijd een leuke baan voorbij. De Minyirr Park Project Coordinator baan leek zo fantastisch maar bleek stressvol, heel politiek en aangetast door decennia interne problemen die nooit zijn aangepakt. Na wekenlang heel erg op en neer gestuiterd te hebben emotioneel, en dat in mijzelf te zoeken natuurlijk (de emigratie, de tropen, de maan (grote getijdewisselingen hier), leven met zee rondom etc etc) blijkt het toch gewoon de dynamic in de baan te zijn. De vorige coordinator voelt zich nu gelukkiger en rustiger dan de afgelopen jaren in haar nieuwe baan en die daarvoor is burnout geraakt. Blij dat ik weg ben dus al komt daar wat onzekerheid voor de nabije toekomst voor terug.
Nieuw voor mij is het voorbereiden op het cycloonseizoen. Dat is helemaal langs mij heengegaan 12 jaar geleden en nu leer ik wat ik allemaal in huis moet hebben, wanneer we moeten evacueren enz. Wat ik zeg, vervelen bestaat niet.
Hoewel allemaal best ook eng heb ik overwegend vertrouwen dat het allemaal wel goed komt. We vinden wel weer een fijne plek en dat werk komt ook wel. En jullie? Laten jullie weer eens wat van je horen? Behalve vallende blaadjes gebeurd er vast ook wat in de Lage Landen... wij horen het graag. X