by Dorothea MacKellar - 1904
The love of field and coppice
Of green and shaded lanes,
Of ordered woods and gardens
Is running in your veins.
Strong love of grey-blue distance,
Brown streams and soft, dim skies -
I know, but cannot share it,
My love is otherwise.
I love a sunburnt country,
A land of sweeping plains,
Of rugged mountain ranges,
Of droughts and flooding rains,
I love her far horizons,
I love her jewel-sea,
Her beauty and her terror -
The wide brown land for me!
The stark white ring-barked forests,
All tragic to the moon,
The sapphire-misted mountains,
The hot gold hush of noon,
Green tangle of the brushes
Where the lithe lianas coil,
And orchids deck the tree-tops,
And ferns the warm dark soil.
Core of my heart, my country!
Her pitiless blue sky,
When, sick at heart, around us
We see the cattle die -
But then the grey clouds gather,
And we can bless again
The drumming of an army,
The steady soaking rain.
Core of my heart, my country!
Land of the rainbow gold,
For flood and fire and famine
She pays us back threefold.
Over the thirsty paddocks,
Watch, after many days,
The filmy veil of greenness
That thickens as we gaze...
The opal-hearted country,
A wilful, lavish land -
All you who have not loved her,
You will not understand -
Though Earth holds many splendours,
Wherever I may die,
I know to what brown country
My homing thoughts will fly.
More movement
Tomorrow we will move house again. We will move into a big beautiful house to care take when it is put up for sale. Depending on the situation we might be less or better within reach by phone and email wise. I will let you all know as soon as I can.
Huizenmarkt
Inmiddels heb ik een heel leuke baan en ben erg gelukkig met de stap om hier te komen. Joy geniet ook ontzettend en het geluk lijkt niet op te kunnen. Een ding speelt nog en dat is accommodatie voor de lange termijn.
Dus bij deze een heel ander berichtje tussendoor, nl over de huizenmarkt hier in combinatie met mijn lange termijn plannen.
De huizenmarkt in Broome is altijd goed geweest zo nu ook. Dat betekent voor huurders echter dat huurprijzen gestaag stijgen tot niveaus waarop het niet meer vol te houden is om te blijven huren. Gezien de ontwikkelingen hier loop ik het risico na 1, 2 of 3 jaar te moeten verhuizen omdat het te duur wordt hier. Mij in de
hele situatie verdiepend kwam ik tot de conclusie dat het om meerdere redenen gunstig zou zijn om te kopen op dit moment. De huizenmarkt is penibel op dit moment: investeerders zijn bang ivm hypotheekrente en vooral waardeverlaging. Huizen worden daarom op dit moment, vooral in Broome, voor minder dan ooit verkocht en er is een heel groot aanbod (het grootste in jaren). Het is dus heel gunstig om nu te kopen, de eerste jaren zou de waarde wellicht minders stijgen dan anders maar na een dergelijke dip wordt het altijd beter en dan ben je spekkoper. Daarnaast zou het voor mij en Joy mogelijk zijn om langere tijd in een prettig huis te wonen zonder spanningen over de financien. Ik kan op dit moment een hypotheek krijgen maar onvoldoende om een heel huis zelf te kopen. Dus ik ga op zoek naar een investeerder of anders naar iemand om samen een huis mee te kopen en dat te delen.
Wellicht ken je iemand die zou willen investeren hier. Het is volgens (welvarende) mensen die ik hier recent gesproken heb financieel echt heeeel gunstig en dus kan het lucratief uitpakken. Mocht je iemand weten, laat deze of gene zich maar eens in de markt hier verdiepen en wellicht kan er nog iets leuks ontstaan. Google op Broome en real estate en je bent al een heel eind. Omdat ik permanent resident ben kan ik hier een hypotheek afsluiten zonder dat de partij in Nederland daar volgens mij belastingtechnisch heel erg bij inschiet met daarbij alle voordelen die een starter heeft, want die zijn er hier ook. Maar ja, veel verstand heb ik er natuurlijk niet van. Mensen hier wel, dus is iemand geintereseerd dan kan ik zeker contact creeeren met iemand die weet waar het over gaat.
Niet geschoten is altijd mis zeggen ze, dus ik gooi het maar eens in de groep.
Dus bij deze een heel ander berichtje tussendoor, nl over de huizenmarkt hier in combinatie met mijn lange termijn plannen.
De huizenmarkt in Broome is altijd goed geweest zo nu ook. Dat betekent voor huurders echter dat huurprijzen gestaag stijgen tot niveaus waarop het niet meer vol te houden is om te blijven huren. Gezien de ontwikkelingen hier loop ik het risico na 1, 2 of 3 jaar te moeten verhuizen omdat het te duur wordt hier. Mij in de
hele situatie verdiepend kwam ik tot de conclusie dat het om meerdere redenen gunstig zou zijn om te kopen op dit moment. De huizenmarkt is penibel op dit moment: investeerders zijn bang ivm hypotheekrente en vooral waardeverlaging. Huizen worden daarom op dit moment, vooral in Broome, voor minder dan ooit verkocht en er is een heel groot aanbod (het grootste in jaren). Het is dus heel gunstig om nu te kopen, de eerste jaren zou de waarde wellicht minders stijgen dan anders maar na een dergelijke dip wordt het altijd beter en dan ben je spekkoper. Daarnaast zou het voor mij en Joy mogelijk zijn om langere tijd in een prettig huis te wonen zonder spanningen over de financien. Ik kan op dit moment een hypotheek krijgen maar onvoldoende om een heel huis zelf te kopen. Dus ik ga op zoek naar een investeerder of anders naar iemand om samen een huis mee te kopen en dat te delen.
Wellicht ken je iemand die zou willen investeren hier. Het is volgens (welvarende) mensen die ik hier recent gesproken heb financieel echt heeeel gunstig en dus kan het lucratief uitpakken. Mocht je iemand weten, laat deze of gene zich maar eens in de markt hier verdiepen en wellicht kan er nog iets leuks ontstaan. Google op Broome en real estate en je bent al een heel eind. Omdat ik permanent resident ben kan ik hier een hypotheek afsluiten zonder dat de partij in Nederland daar volgens mij belastingtechnisch heel erg bij inschiet met daarbij alle voordelen die een starter heeft, want die zijn er hier ook. Maar ja, veel verstand heb ik er natuurlijk niet van. Mensen hier wel, dus is iemand geintereseerd dan kan ik zeker contact creeeren met iemand die weet waar het over gaat.
Niet geschoten is altijd mis zeggen ze, dus ik gooi het maar eens in de groep.
Weer een brief van Joy
Hallo lieve papa, familie, vriendjes en vriendinnetjes,
Ik ben al weer een poosje in Broome en ik vind het heel leuk. Het is hier wel warm, bijna altijd. Behalve als je net uit de zee komt. Ik ga vaak naar de zee. De zee is lekker. We hoeven maar een klein stukje te lopen en dan zijn we er al. Ik ren graag hard door het water en zwem door het zand. Dat is lekker zacht. Het zand is fijn en het water ook. Niet zo leuk zijn de stekeltjes die soms tussen mijn tenen komen. Volgens mama zijn het stukjes van de zeeegels stekels. Ze zijn heel dun en je ziet ze bijna niet, dus je kunt ze moeilijk weghalen. Maar zeer dat het doet! Mama moet me dan maar dragen, want zo kan ik niet lopen hoor. Mama heeft een keer een manta rog gezien en wij samen dolfijnen, die zwommen langs het strand.
Ik heb twee posters op mijn muur in Broome en heel veel tekeningen die ik op de crèche gemaakt heb. Want op de crèche knutselen, schilderen en tekenen we vaak, ook buiten. Op de crèche spelen wij heel veel buiten. Er is een schommel, een klimtouw, klimrekken en parcoursen, heuvels en zandbakken. Als mama weggaat en ik verdrietig ben, dan gaat de juf met mij buiten lezen. Ik mag dan ook even alleen lezen als ik dat wil. Tijdens morning tea, lunch en afternoon tea eten we allemaal lekkere dingen. Zoals toast met vegemite, yoghurt met fruit, quiche, salades, pasta en andere dingen die ik niet kende eerst.
Als ik naar de crèche ga neem ik mijn tas mee. Daarin zit mijn waterfles, schone kleren, zwemkleren en een sarong. Daar slaap of rust ik op of onder tijdens het rust/slaapuurtje. Op de crèche heb ik wel veel met water gespeeld, maar nog niet gezwommen.
En ik heb een ballon gekregen op de crèche, want mijn juf Sarah gaat verhuizen naar Darwin. Wij gaan ook verhuizen maar naar een ander huis.
Ik heb nu al een paar keer een slang geaaid. Zij zijn heeeel zacht. Buiten moet je dat nooit doen. Dan sta je heel stil en roep je je mama. Als slangen bang worden kunnen ze bijten en dat doet pijn.
In het wilde dieren park waren er veel dieren. Ik heb krokodillen gezien, echte grote. Eentje wilde mama door het hek heen bijten toen zij een foto van dichtbij wilde nemen. We schrokken ons een hoedje! En ik vooral toen ik te dichtbij een dingo kwam, die ging meteen blaffen en had haren rechtop op zijn rug. Daarna bleef ik ver bij de hekken uit de buurt. We hebben gezien hoe krokodillen vlees van een haak af halen door uit het water te springen. Dat is eng! Mama heeft het gefilmd, misschien kan zij het op het internet zetten. De dingo’s waren mooi. Niet alleen lichtbruin maar ook bijna wit en zelfs een in Niki’s kleur. En kangaroe’s waren er ook, die lagen languit in de zon. Er bestaan ook flying foxes, dat zijn een soort grote vleermuizen. Die hebben grote zwarte vleugels en lijken wel kleine hondjes die op zijn kop hangen.
Ik heb ook een paar bijna-vriendjes ontmoet. Robin zit bij mij op de crèche, hij heeft twee grote zussen. Daar ga ik nu soms spelen. En in de bieb heb ik Dena ontmoet, hij is 2,5 jaar en verlegen maar wel lief. Die gaan we ook nog wel eens zien. Als het een jongetje is moet je hij zeggen en als het een meisje is moet je zij zeggen.
ik mis jullie soms wel. Ik weet nog heel goed wie je bent en wat wij samen gedaan hebben. Net at ik met mama sperciebonen en toen moest ik aan Miles denken, die aten we bij hem laatst ook! En soms kijken we foto’s van thuis dat is ook leuk.
Ik hou heel veel van knuffelen tegenwoordig en vind de mensen hier wel aardig. Ik kan makkelijk met ze lachen. Ook al versta ik ze niet altijd. Ik kan nu wel een gesprekje voeren: Hello, how are you today? Dan zeggen ze good, and you, en dan zeg ik Good, thank you. En ik versta al goed wat mensen zeggen, en sommige dingen kan ik al zeggen. Soms doe ik net alsof ik moet lachen, eigenlijk als ik bang ben. Als ik dan lach en anderen ook ben ik niet bang meer. Ik laat mensen ook graag schrikken en dat vinden ze grappig. En ik maak praatjes met de buren, die vinden het wel gezellig met mij.
Hier maken ze van heel koud fruit lekkere ijsjes (gepureerd bevroren fruit, zalig). Dat is superlekker. En ik lust graag witte bonen in tomatensaus.
Vandaag heb ik Pippi Langkous vlechten in. Ze staan recht opzij en ik vind dat heel leuk.
Oh, en heb ik al vertelt dat ik bij de buren op hun paard mocht rijden? Wij pasten op de honden Lucy en Foo en toen liep haar buurmeisje met haar paard een blokje om. Het was vroeger een racepaard maar nu heel mak en lief. Ik mocht op hem zitten zonder zadel, hij was superhoog. Lekker warm wel en ik vond het heel leuk. Er woonden nog twee paarden daar vlakbij en die ging ik elke ochtend gras geven. Zij gingen dan met hun neus door mijn haren kriebelen en in mijn gezicht blazen. Ze zijn heel lief.
In het huis van de honden woonden ook drie kikkers in de badkamer. Soms spoel je die door met doortrekken. Dan komen ze door de veranda weer naar binnen. Mama heeft ze wel eens in de badkamer teruggebracht, dan zijn ze weer samen. Op haar hand vond mama het niet zo erg, wel koud, nat en een beetje slijmerig. Maar toen de kikker op mijn schouder sprong en naar mijn rug kroop vond ik het niet leuk, ik was namelijk bloot. Yak, dat was niet fijn. Ik vind ze nog wel lief.
Thuis speel ik nu graag met lego. Ik heb een roze doos gehad met veel stukjes. Ik vind het heel leuk om daarmee te spelen, vooral samen. En kleien en met poppen spelen vind ik ook nog steeds leuk. Daarom ben ik ook af en toe graag thuis. Soms mag ik dan een film kijken, ook leuk. Mama en ik spelen heel veel. Dat vind ik leuk.
Nu stopt mama met voor mij dingen op te schrijven. Ik moet nog mijn sperciebonen opeten. En het is al bijna bedtijd. Jammer, want ik wilde nog naar het strand. Maar we gaan morgenochtend daar spelen en ontbijten. Dan is het moederdag.
Veel liefs en een knuffel van Joy
10 mei 2008
Ik ben al weer een poosje in Broome en ik vind het heel leuk. Het is hier wel warm, bijna altijd. Behalve als je net uit de zee komt. Ik ga vaak naar de zee. De zee is lekker. We hoeven maar een klein stukje te lopen en dan zijn we er al. Ik ren graag hard door het water en zwem door het zand. Dat is lekker zacht. Het zand is fijn en het water ook. Niet zo leuk zijn de stekeltjes die soms tussen mijn tenen komen. Volgens mama zijn het stukjes van de zeeegels stekels. Ze zijn heel dun en je ziet ze bijna niet, dus je kunt ze moeilijk weghalen. Maar zeer dat het doet! Mama moet me dan maar dragen, want zo kan ik niet lopen hoor. Mama heeft een keer een manta rog gezien en wij samen dolfijnen, die zwommen langs het strand.
Ik heb twee posters op mijn muur in Broome en heel veel tekeningen die ik op de crèche gemaakt heb. Want op de crèche knutselen, schilderen en tekenen we vaak, ook buiten. Op de crèche spelen wij heel veel buiten. Er is een schommel, een klimtouw, klimrekken en parcoursen, heuvels en zandbakken. Als mama weggaat en ik verdrietig ben, dan gaat de juf met mij buiten lezen. Ik mag dan ook even alleen lezen als ik dat wil. Tijdens morning tea, lunch en afternoon tea eten we allemaal lekkere dingen. Zoals toast met vegemite, yoghurt met fruit, quiche, salades, pasta en andere dingen die ik niet kende eerst.
Als ik naar de crèche ga neem ik mijn tas mee. Daarin zit mijn waterfles, schone kleren, zwemkleren en een sarong. Daar slaap of rust ik op of onder tijdens het rust/slaapuurtje. Op de crèche heb ik wel veel met water gespeeld, maar nog niet gezwommen.
En ik heb een ballon gekregen op de crèche, want mijn juf Sarah gaat verhuizen naar Darwin. Wij gaan ook verhuizen maar naar een ander huis.
Ik heb nu al een paar keer een slang geaaid. Zij zijn heeeel zacht. Buiten moet je dat nooit doen. Dan sta je heel stil en roep je je mama. Als slangen bang worden kunnen ze bijten en dat doet pijn.
In het wilde dieren park waren er veel dieren. Ik heb krokodillen gezien, echte grote. Eentje wilde mama door het hek heen bijten toen zij een foto van dichtbij wilde nemen. We schrokken ons een hoedje! En ik vooral toen ik te dichtbij een dingo kwam, die ging meteen blaffen en had haren rechtop op zijn rug. Daarna bleef ik ver bij de hekken uit de buurt. We hebben gezien hoe krokodillen vlees van een haak af halen door uit het water te springen. Dat is eng! Mama heeft het gefilmd, misschien kan zij het op het internet zetten. De dingo’s waren mooi. Niet alleen lichtbruin maar ook bijna wit en zelfs een in Niki’s kleur. En kangaroe’s waren er ook, die lagen languit in de zon. Er bestaan ook flying foxes, dat zijn een soort grote vleermuizen. Die hebben grote zwarte vleugels en lijken wel kleine hondjes die op zijn kop hangen.
Ik heb ook een paar bijna-vriendjes ontmoet. Robin zit bij mij op de crèche, hij heeft twee grote zussen. Daar ga ik nu soms spelen. En in de bieb heb ik Dena ontmoet, hij is 2,5 jaar en verlegen maar wel lief. Die gaan we ook nog wel eens zien. Als het een jongetje is moet je hij zeggen en als het een meisje is moet je zij zeggen.
ik mis jullie soms wel. Ik weet nog heel goed wie je bent en wat wij samen gedaan hebben. Net at ik met mama sperciebonen en toen moest ik aan Miles denken, die aten we bij hem laatst ook! En soms kijken we foto’s van thuis dat is ook leuk.
Ik hou heel veel van knuffelen tegenwoordig en vind de mensen hier wel aardig. Ik kan makkelijk met ze lachen. Ook al versta ik ze niet altijd. Ik kan nu wel een gesprekje voeren: Hello, how are you today? Dan zeggen ze good, and you, en dan zeg ik Good, thank you. En ik versta al goed wat mensen zeggen, en sommige dingen kan ik al zeggen. Soms doe ik net alsof ik moet lachen, eigenlijk als ik bang ben. Als ik dan lach en anderen ook ben ik niet bang meer. Ik laat mensen ook graag schrikken en dat vinden ze grappig. En ik maak praatjes met de buren, die vinden het wel gezellig met mij.
Hier maken ze van heel koud fruit lekkere ijsjes (gepureerd bevroren fruit, zalig). Dat is superlekker. En ik lust graag witte bonen in tomatensaus.
Vandaag heb ik Pippi Langkous vlechten in. Ze staan recht opzij en ik vind dat heel leuk.
Oh, en heb ik al vertelt dat ik bij de buren op hun paard mocht rijden? Wij pasten op de honden Lucy en Foo en toen liep haar buurmeisje met haar paard een blokje om. Het was vroeger een racepaard maar nu heel mak en lief. Ik mocht op hem zitten zonder zadel, hij was superhoog. Lekker warm wel en ik vond het heel leuk. Er woonden nog twee paarden daar vlakbij en die ging ik elke ochtend gras geven. Zij gingen dan met hun neus door mijn haren kriebelen en in mijn gezicht blazen. Ze zijn heel lief.
In het huis van de honden woonden ook drie kikkers in de badkamer. Soms spoel je die door met doortrekken. Dan komen ze door de veranda weer naar binnen. Mama heeft ze wel eens in de badkamer teruggebracht, dan zijn ze weer samen. Op haar hand vond mama het niet zo erg, wel koud, nat en een beetje slijmerig. Maar toen de kikker op mijn schouder sprong en naar mijn rug kroop vond ik het niet leuk, ik was namelijk bloot. Yak, dat was niet fijn. Ik vind ze nog wel lief.
Thuis speel ik nu graag met lego. Ik heb een roze doos gehad met veel stukjes. Ik vind het heel leuk om daarmee te spelen, vooral samen. En kleien en met poppen spelen vind ik ook nog steeds leuk. Daarom ben ik ook af en toe graag thuis. Soms mag ik dan een film kijken, ook leuk. Mama en ik spelen heel veel. Dat vind ik leuk.
Nu stopt mama met voor mij dingen op te schrijven. Ik moet nog mijn sperciebonen opeten. En het is al bijna bedtijd. Jammer, want ik wilde nog naar het strand. Maar we gaan morgenochtend daar spelen en ontbijten. Dan is het moederdag.
Veel liefs en een knuffel van Joy
10 mei 2008
Got the job!
Although not completely official yet I have the job. As there will be three women sharing all tasks involved, the current team will look at our strenghts and qualities and come up with a plan next week. If we (all three applicants) agree with the appointed tasks, amount of hours and offered wages it is all set.
The interview went well and it was certainly the most beautiful scenery and set up. I arrived a bit early as Joy went to day care at 9 am and the interview would commence at 10 am. The interviews were held in Minyirr Park itself, so outdoor. As the first applicant was being spoken to when I arrived I was refered to a walking track to the beach. Less then 5 minutes away over one dune and there I was waiting for an interview while enjoying Cable Beach. The ocean was calm, the day clear, the beach empty as far as the eye could see, what a way to 'prepare'! After my part there was another interview after which we would have lunch together. So I again went to the beach, had a swim and relaxed and then lunched with the team. I am very much looking forward being actively involved with Minyirr Park and hope to start working the week after the next. Which suits perfect as my commitment in Holland ends June 1st.
Broomestyle interviewing at it's best I reckon.
The interview went well and it was certainly the most beautiful scenery and set up. I arrived a bit early as Joy went to day care at 9 am and the interview would commence at 10 am. The interviews were held in Minyirr Park itself, so outdoor. As the first applicant was being spoken to when I arrived I was refered to a walking track to the beach. Less then 5 minutes away over one dune and there I was waiting for an interview while enjoying Cable Beach. The ocean was calm, the day clear, the beach empty as far as the eye could see, what a way to 'prepare'! After my part there was another interview after which we would have lunch together. So I again went to the beach, had a swim and relaxed and then lunched with the team. I am very much looking forward being actively involved with Minyirr Park and hope to start working the week after the next. Which suits perfect as my commitment in Holland ends June 1st.
Broomestyle interviewing at it's best I reckon.
Shed and dog sitting
The past 10 days we have been house sitting in a wonderful place just outside Broome town. It is a shed of a friendly friend of a friend in the country transformed into a spacious house, pretty zen and gives a bit the feel of a farm by all the animals living here. In the morning we first walk the dogs, Lucy (steffy x) and Foo (terrier). On our way we greet two horses that always love a bit of grass and we see the occasional passing wallaby. When back home we feed the three chooks and collect eggs, two a day. Then we feed the fish and do necessary house work. The dogs help whilst feeding the other animals; they are very friendly and playful. Lucy is very lovable, patient, clever and affectionate; she has a Buddha quality about her and teaches me about patience. Foo can’t stop teasing and playing unless you rub his tummy which freezes him in a state of total bliss. Except for Foo’s barking in the evenings they are really good.
Though I love to walk the dogs, especially the afternoon beach walk and play, I will be happy to be ‘dog less’ again. Never thought I’d mind the obligation of the walks, but I do here a bit because the runtimes often interfere with plans made and Joy’s rhythm for evening meal, shower and bedtime. Thing is mainly that it takes time to get to the beach and back and the amount and number of commuting trips is sometimes unhandy. Besides that I miss Niki and walking and playing with other dogs gives a bit of an ambivalent feel. I know she has a very good life but I do wish her here sometimes.
Having said that, we had a really nice walk to the beach today. We took a dune path that runs from this street to Cable Beach. One way it took us 45 min. with the stroller for Joy and our gear. She walked all the hills up and just about the whole way in. On the back route she jumped in the stroller when going downhill. The beach and view were worthwhile the effort, though it took me all day to recover from this work out. We were gone for 2,5 hours all in.
Live is abundant here, at the moment I listen to the ongoing cicadas’ song of the early night. Every visit to the bathrooms means an encounter with tree frogs. There is a large lizard living on top of the outside area of the shed, which has walls of fly wire so plenty of insects to feed on at night. Gekko’s are just about everywhere you look at night and every now and again you can hear their call. During the day I hear so many birds I don’t know the name of, but I did recognize a whip bird. And when cruising to town and back we often run into the camel train, walking to the beach to do their tours. Scary thought are the dangers that come with mosquitoes; apparently next to Ross River virus, malaria and dengue they can cause encephalitis. I will have to seriously look into ways to prevent Joy and myself for getting stung as it does happen occasionally. The natural repellent that I use, because DEET can be so damaging in the long run, is not as effective. What to do? You can’t possibly cover yourself in repellent all day and night. I’ll find out...
It is comfortable to have a whole house to move about in, for Joy and for myself. So I am not very much looking forward to move back to the room at Zoo’s but have no alternative for the moment. There are some possible places to stay for a short while, and there might be a granny flat available in a month or so, but there is nothing sure or settled. I do wish for us to find a suitable place to live now so we can really settle and stop moving about. Notices on the town boards and an ad in the paper did not work. We will just have to hope for the better.
Work wise there is some movement; Friday next I will meet the traditional elders from the tribes that I will be working for and go through the job interview. Unless they find me unsuitable I have got the job of Minyirr Park project officer at least for a certain time. I will job share with another lady whom I will meet Friday as well. I love this opportunity as it links to so many aspects of live that are important to me. I am looking forward facilitating the people whom are trying to make use of this sacred land in the best interested of their people. Also I like having a break of social work until I am totally settled.
Besides this job there are many possibilities for social workers in Broome and the coming weeks I will find out more as there is a monthly social worker meeting planned that I will attend. Good to get into the network here also because there will be supervision available soon. Interesting now but mainly if and when I will continue my studies.
Joy is still doing really well at day care. Today I playfully mentioned many things in English and asked her what I said; she understood nearly everything which was quite a lot by the end of this game. She loves the contact with all the animals and is only positive on Broome and its people. I wish I can give her her own space soon and enable her to settle totally. She now sleeps from 18.00-6.00 h and I also go to bed early these days. At 18.00 h it is dark and we tend to wake up with the sun at 6.00 in the morning. Because of the heat it is nice to be active in the earlier and cooler hours of the day.
Socially not much happens. Kerry is still here and we picked our friendship up where we left it years ago. We’ve seen a lot of her and besides her pleasant company she is supportive. I am very happy with her presence. It is good to see Alison moving about with now a successful camel business. She has a co-worker that tries to get in touch with us and we will follow up on that as she seems very nice. Too bad that she’ll leave Broome soon. Hopefully through work, day care or otherwise I will get in touch with some likeminded people as I do miss my friends and friendship. For Joy as well it would be good to be able to build on a friendship besides day care. Who knows what tomorrow will bring...
As far as accommodation goes we have now a few options for a short while. Either at Kerry’s house in her spare room, with a mum from day care and her three kids in a spare room or caretaking a huge beautiful house in the middle of Broome until it is sold. For the longer run I really hope the granny flat of Kerry’s friend will become available for us. Small but self contained and in the area where I would like to live, fingers crossed
Though I love to walk the dogs, especially the afternoon beach walk and play, I will be happy to be ‘dog less’ again. Never thought I’d mind the obligation of the walks, but I do here a bit because the runtimes often interfere with plans made and Joy’s rhythm for evening meal, shower and bedtime. Thing is mainly that it takes time to get to the beach and back and the amount and number of commuting trips is sometimes unhandy. Besides that I miss Niki and walking and playing with other dogs gives a bit of an ambivalent feel. I know she has a very good life but I do wish her here sometimes.
Having said that, we had a really nice walk to the beach today. We took a dune path that runs from this street to Cable Beach. One way it took us 45 min. with the stroller for Joy and our gear. She walked all the hills up and just about the whole way in. On the back route she jumped in the stroller when going downhill. The beach and view were worthwhile the effort, though it took me all day to recover from this work out. We were gone for 2,5 hours all in.
Live is abundant here, at the moment I listen to the ongoing cicadas’ song of the early night. Every visit to the bathrooms means an encounter with tree frogs. There is a large lizard living on top of the outside area of the shed, which has walls of fly wire so plenty of insects to feed on at night. Gekko’s are just about everywhere you look at night and every now and again you can hear their call. During the day I hear so many birds I don’t know the name of, but I did recognize a whip bird. And when cruising to town and back we often run into the camel train, walking to the beach to do their tours. Scary thought are the dangers that come with mosquitoes; apparently next to Ross River virus, malaria and dengue they can cause encephalitis. I will have to seriously look into ways to prevent Joy and myself for getting stung as it does happen occasionally. The natural repellent that I use, because DEET can be so damaging in the long run, is not as effective. What to do? You can’t possibly cover yourself in repellent all day and night. I’ll find out...
It is comfortable to have a whole house to move about in, for Joy and for myself. So I am not very much looking forward to move back to the room at Zoo’s but have no alternative for the moment. There are some possible places to stay for a short while, and there might be a granny flat available in a month or so, but there is nothing sure or settled. I do wish for us to find a suitable place to live now so we can really settle and stop moving about. Notices on the town boards and an ad in the paper did not work. We will just have to hope for the better.
Work wise there is some movement; Friday next I will meet the traditional elders from the tribes that I will be working for and go through the job interview. Unless they find me unsuitable I have got the job of Minyirr Park project officer at least for a certain time. I will job share with another lady whom I will meet Friday as well. I love this opportunity as it links to so many aspects of live that are important to me. I am looking forward facilitating the people whom are trying to make use of this sacred land in the best interested of their people. Also I like having a break of social work until I am totally settled.
Besides this job there are many possibilities for social workers in Broome and the coming weeks I will find out more as there is a monthly social worker meeting planned that I will attend. Good to get into the network here also because there will be supervision available soon. Interesting now but mainly if and when I will continue my studies.
Joy is still doing really well at day care. Today I playfully mentioned many things in English and asked her what I said; she understood nearly everything which was quite a lot by the end of this game. She loves the contact with all the animals and is only positive on Broome and its people. I wish I can give her her own space soon and enable her to settle totally. She now sleeps from 18.00-6.00 h and I also go to bed early these days. At 18.00 h it is dark and we tend to wake up with the sun at 6.00 in the morning. Because of the heat it is nice to be active in the earlier and cooler hours of the day.
Socially not much happens. Kerry is still here and we picked our friendship up where we left it years ago. We’ve seen a lot of her and besides her pleasant company she is supportive. I am very happy with her presence. It is good to see Alison moving about with now a successful camel business. She has a co-worker that tries to get in touch with us and we will follow up on that as she seems very nice. Too bad that she’ll leave Broome soon. Hopefully through work, day care or otherwise I will get in touch with some likeminded people as I do miss my friends and friendship. For Joy as well it would be good to be able to build on a friendship besides day care. Who knows what tomorrow will bring...
As far as accommodation goes we have now a few options for a short while. Either at Kerry’s house in her spare room, with a mum from day care and her three kids in a spare room or caretaking a huge beautiful house in the middle of Broome until it is sold. For the longer run I really hope the granny flat of Kerry’s friend will become available for us. Small but self contained and in the area where I would like to live, fingers crossed
Subscribe to:
Posts (Atom)
