Lot 612 no 1 en de introductie van... Pixie

Hallo allemaal :) We hebben beloofd af en toe wat over de voortgang van het bouwen van ons huis te laten horen dus hier komt ie. Toen wij naar Nederland vertrokken was 'the lot' nog leeg; grassprietje hier, steentje daar, aarde aarde aarde... rode aarde dan he, want dat hebben wij hier. Het heet 'pindan'. Bij terugkomst echter zag het er iets anders uit: De bouwer Mark vertelde ons dat hij nog wachtte op gemeente toestemming om te bouwen, dat zou niet te lang meer moeten duren. Bovendien hadden we onverwacht een week regen waardoor het beton nog niet gestort kon worden. Hij was er klaar voor, had het frame al op maat etc. Maar... en dag nadat de regen ophield was de basis gelegd:
En inmiddels is het bouwen alweer verder gevorderd. Hoewel ik wist dat donderdag het beton erin zou gaan zijn we net pas gaan kijken. Joy met een emmertje in de auto want zij is ziek. Nu begint het erop te lijken! De spotter ziet op de foto een deel van Pixie. Pixie is een hondje dat wij via SAFE (Safe Animals From Euthanasia) op proef hebben. Zij was Audrina gedoopt maar dat vonden wij niets dus wij zijn eigenwijs geweest en hebben haar Pixie genoemd. Joy en ik wilde weten of haar wens om een hond realistisch was: past het wel in ons leven? Hebben we tijd en zin om de hond uit te laten, er mee te spelen, kan ik het mij veroorloven (eigenlijk niet)? Binnen 24 uur waren wij overstag maar de proefperiode loopt door. Pixie blijkt namelijk een mix te zijn tussen voornamelijk kelpie en mogelijk blue heeler en staffie. Dat betekent dat zij slim is en erg veel beweging nodig heeft. Veel van haar gedrag is precies dat van Niki en voor mij is dat prettig want Niki was natuurlijk een superhond, liever en beter komen ze niet. Maar Pixie lijkt nog meer op een echt werkhond; ze rent snel en veel en legt bv onze spullen op het strand netjes op een hoop als ik een tshirt en camera dichter bij de waterlijn leg ipv boven op het strand bij de duinen.
Thuis is zij superaanhankelijk en op een leuke manier speels. Pixie is ongeveer een half jaar oud en heeft dus echt nog wel pup gedrag en energie. Om haar bezig te houden moeten wij haar gaan trainen, iets wat ik nooit heb geambieerd in een hond. We gaan vanaf dinsdag een paar klassen met haar 'doen' (Joy dan, want naar mij luistert ze redelijk goed) en eens kijken of wij een goede balans kunnen vinden. Alleen thuis blijven vindt Pixie nl moeilijk. Dus als zij niet went aan het gebruiken van haar energie tijdens de ochtendwandeling op het strand, rusten als wij weg zijn en opnieuw lopen en spelen na thuiskomst uit werk en school, dan gaat het helaas niet lukken. Een alternatief zou zijn er een tweede hond bij te nemen en ook dat vind ik geen optie (geldkwestie met name). Joy is intens gelukkig dat zij eindelijk een huisdier heeft, ook al is het nog besloten of Pixie kan blijven. De foto spreekt voor zich... Ook over Pixie houden wij jullie op de hoogte.

Home sweet home

Hallo allemaal, Het was weer een lange reis met onderweg anderhalve nacht in Perth, museumbezoek en zombiewandelingen door het stadscentrum op vrijdag en dan vanochtend het laatste loodje. We zijn vanmiddag veilig thuis aangekomen in een licht bewolkt, aangenaam koel (26 graden) Broome. Als vanouds was de accu van mijn auto leeg en moest ik het wachtwoord voor het internet achterhalen bij thuiskomst, daar maken we inmiddels een gewoonte van en het is dus volledig ok. De koelkast is weer gevuld, de koffers uitgepakt en we hebben een rondje mooie stranden gereden (voor de accu) en genoten van de pracht om ons heen. Het is heerlijk om thuis te zijn en ik verheug mij op het in mijn eigen bed slapen! We hebben bewogen weken gehad in Nederland. Het feest begon met vele uitjes naar o.a. de Keukenhof, kanoën in de Biesbosch, Slot Loevestein, Artis, het Rijksmuseum, het Vondelpark, de Efteling, Kroningsdag, Bos het Loo, het Belevenisbos (aanrader!), Aquamundo, fietsen langs het Gein en natuurlijk de paar dagen Parijs. Daarnaast hebben we vooral veel mensen gezien, zowel familieleden als vrienden, vast gehouden, geknuffeld, mee gegeten, gelachen en een traantje weggepinkt. Helaas hebben we niet iedereen gezien die we graag wilden ontmoeten omdat het gewoonweg de hectisch werd en er niet genoeg uren in een etmaal leken te zitten. Wij zijn een gezin waarin de liefde toch ook door de maag gaat en dus bedanken wij nog een keer hartelijk een ieder die voor ons heeft gekookt, lekkers heeft bereid, getrakteerd of simpelweg eten met ons gedeeld heeft, yam yam wat was het allemaal lekker en onze trommelbuikjes getuigen nog van het genieten. De lente was absoluut fantastisch: die eerste twee weken na aankomst leek het wel lente in fast-forward! Van bomen lichtjes in de knop bij aankomst tot volle bloei en bloesem en de bloemen... oogstrelend. We hebben meestal genoten van het frisse groen (tenzij het weer te lang nat en koud werd), en we waren heel blij met de tuin, het huis waar wij mochten verblijven en vooral de buren ;) Joy vond het naar school gaan een verrijkende ervaring met geruststellende resultaten van de cito-toetsen wb haar taalvaardigheid, zicht op de Bijlmerse school cultuur en met nog een klas met vrienden en vriendinnetjes in haar achterzak. Hopelijk houden we wat contact tussen deze klas en haar klas hier in Broome. Het wekelijks paardrijden vond ze ook heel leuk en de kou kon zij velen. Het was feest en fijn. We verheugen ons op meer in de toekomst. Voor nu is het goed geweest, genoeg. Verzadigd en vol liefde zijn we weer thuis en kijken terug op een fijne tijd. Hartelijk dank iedereen, voor het delen, het op bezoek komen of ons ontvangen, de liefde... tot ziens, bels of mails. En de uitnodiging staat natuurlijk nog steeds open: jullie zijn hier ook welkom. Liefs, Astrid & Joy