Gisteravond genoten wij live van een concert dat de geschiedenisboeken in gaat. De Traditional Owners die tegen de ontwikkeling van een LNG-hub zijn, hebben een concert georganiseerd in Broome. Gisteren speelden de
PIGRAM BROTHERS
JOHN BUTLER
SCRAP METAL
KUCKLES
SHANE HOWARD
ERNIE DINGO
ROB HIRST (midnight oil)
PATRICK DAVIES
WIL THOMAS & THE HOPEFUL 3
NAOMI PIGRAM
ANGUS GRANT (Scotland)
TONCHI MCINTOSH
KIMBERLEY RIDERS
distant contribution by
Missy Higgins
Xavier Rudd
de sterren van de hemel en mochten wij daar getuige van zijn. Voor mij gevoel hebben wij onze eigen Woodstock bijgewoond; deze turnout van muziekanten, allemaal zelf betalend voor hun onkosten en puur uit belang voor het land en uit steun van de TO's. Ze speelden vanuit het hart, hadden allemaal hun eigen verhalen over het land wat zij bezongen. Een aantal muso's hadden ooit hun liedjes geschreven op de plek die nu bedreigd wordt. James Prices Point, in local language Walmadany, is gevierd gisteren en het was fantastisch.
Voor muziekfanaten: YouTube is de bron voor ongelofelijk gitaarwerk van John Butler maar ook de anderen kun je daar vinden.
Joy en ik waren er van begin tot bijna eind en zijn er nog vol van. Het was heel bijzonder dit te hebben mogen meemaken.
Flying High - a Celebration
Wow! Wij leven echt op een van de mooiste plekken op deze aardbol. Broome, The Dampier Peninsula, Saltwater Country, kortom dit deel van de Kimberley is zo adembenemend mooi.
Vandaag vierden Joy en ik onze emigratie. Het is precies een jaar geleden dat wij werden uitgezwaaid op Schiphol door onze geliefden. En het leven is goed voor ons geweest tot op heden. Mede dankzij een belastingmeevaller besloot ik het er een keer goed van te nemen met Joy. Het is een fantastisch regenseizoen geweest dus ik wist dat de vele rivieren en sommige zeer indrukwekkende watervallen volop zouden stromen. Dat gebeurd niet ieder jaar en dit is de beste tijd van het jaar om een kijkje te nemen. Dus zijn we met drie collega's die dat ook een goed idee vonden met een charter over deze kant van de Kimberley gevlogen. We vertrokken om 7 uur en zijn net terug, 18 uur. Ik kan nauwelijks beschrijven wat we uren vanuit de lucht hebben bewonderd. Het landschap veranderd regelmatig van grassig tot heel rotsachtig, die weer varierend van stukken met platte ronde grijzige rotsen naar gebieden met scherpe hoog uitstekende pindan gekleurde rotsformaties, tot kronkelende rivieren en waters met clusters bomen rondom tot weer vlakke stukken met hier een daar een ronde waterbron. Dan heb ik de kust nog niet beschreven: van steile rode kliffen tot parelwitte stranden, honderden km's kust met tientalle varieties in turquoise water, groene eilanden, rode eilanden, het houdt maar niet op. Je moet het eigenlijk gewoon allemaal met eigen ogen zien. Na de lunch hadden we een uitgebreide tussenstop op Kooljaman (ook bekend als Cape Leveque) waar Joy en ik een ieniemienievakantie gehad hadden in november. We hadden uren de tijd, dus zijn gaan zwemmen. Een van de weinige stranden waar echt geen haaien komen en zelfs geen jellyfish zijn - ongekend deze tijd van het jaar. Het water is zo helder dat ik mij daarin altijd als in de hemel voel. Serieus, volgens mij voelt het ronddrijven in deze oceaan, op deze bijzondere plek net zoals 'naar het licht toe gaan'. Het is een prachtervaring en ik ben heel blij dat dit deel van deze dag en viering mocht zijn. Joy vond het vliegen leuk en wij hadden dolle pret als er turbulentie was. Ze heeft ook volop foto's gemaakt, totdat de memory card het opgaf. Binnenkort krijgen we ongetwijfeld ook foto's van Gary en Kevin, dus het geheel komt ergens terecht waar het beschikbaar is voor jullie. We laten het weten.
Bye from the girls with the good life :)
Vandaag vierden Joy en ik onze emigratie. Het is precies een jaar geleden dat wij werden uitgezwaaid op Schiphol door onze geliefden. En het leven is goed voor ons geweest tot op heden. Mede dankzij een belastingmeevaller besloot ik het er een keer goed van te nemen met Joy. Het is een fantastisch regenseizoen geweest dus ik wist dat de vele rivieren en sommige zeer indrukwekkende watervallen volop zouden stromen. Dat gebeurd niet ieder jaar en dit is de beste tijd van het jaar om een kijkje te nemen. Dus zijn we met drie collega's die dat ook een goed idee vonden met een charter over deze kant van de Kimberley gevlogen. We vertrokken om 7 uur en zijn net terug, 18 uur. Ik kan nauwelijks beschrijven wat we uren vanuit de lucht hebben bewonderd. Het landschap veranderd regelmatig van grassig tot heel rotsachtig, die weer varierend van stukken met platte ronde grijzige rotsen naar gebieden met scherpe hoog uitstekende pindan gekleurde rotsformaties, tot kronkelende rivieren en waters met clusters bomen rondom tot weer vlakke stukken met hier een daar een ronde waterbron. Dan heb ik de kust nog niet beschreven: van steile rode kliffen tot parelwitte stranden, honderden km's kust met tientalle varieties in turquoise water, groene eilanden, rode eilanden, het houdt maar niet op. Je moet het eigenlijk gewoon allemaal met eigen ogen zien. Na de lunch hadden we een uitgebreide tussenstop op Kooljaman (ook bekend als Cape Leveque) waar Joy en ik een ieniemienievakantie gehad hadden in november. We hadden uren de tijd, dus zijn gaan zwemmen. Een van de weinige stranden waar echt geen haaien komen en zelfs geen jellyfish zijn - ongekend deze tijd van het jaar. Het water is zo helder dat ik mij daarin altijd als in de hemel voel. Serieus, volgens mij voelt het ronddrijven in deze oceaan, op deze bijzondere plek net zoals 'naar het licht toe gaan'. Het is een prachtervaring en ik ben heel blij dat dit deel van deze dag en viering mocht zijn. Joy vond het vliegen leuk en wij hadden dolle pret als er turbulentie was. Ze heeft ook volop foto's gemaakt, totdat de memory card het opgaf. Binnenkort krijgen we ongetwijfeld ook foto's van Gary en Kevin, dus het geheel komt ergens terecht waar het beschikbaar is voor jullie. We laten het weten.
Bye from the girls with the good life :)
The Kimberley bedreigd
Hallo allemaal,
Het speelt al een hele tijd... omdat ik liever energie geef aan datgene wat ik wil dat groeit heb ik een tijdje mijn kop in het zand gestoken en het er niet over gehad. Nu wordt het toch echt tijd voor actie vanuit de wereld. Om te weten waar dit over gaat, lees alsjeblieft het volgende artikel via http://www.savethekimberley.com/stk-good-weekend.pdf
Ik blijf ondertussen stug geloven dat de juiste mensen de juiste beslissing zullen nemen...
Liefs, Astrid
Het speelt al een hele tijd... omdat ik liever energie geef aan datgene wat ik wil dat groeit heb ik een tijdje mijn kop in het zand gestoken en het er niet over gehad. Nu wordt het toch echt tijd voor actie vanuit de wereld. Om te weten waar dit over gaat, lees alsjeblieft het volgende artikel via http://www.savethekimberley.com/stk-good-weekend.pdf
Ik blijf ondertussen stug geloven dat de juiste mensen de juiste beslissing zullen nemen...
Liefs, Astrid
Let it rain
Ah, de regen! Altijd al heerlijk in Nederland, ware het niet voor de regelmatige combinatie met wind en kou. Maar als het een redelijke temperatuur was, heerlijk. De reactie van planten, bloemen en bomen op regen, er is maar weinig wat dat evenaart. En op dit moment in Broome is het echt allemachtig prachtig. Het is een echt regenseizoen, zoals het het in jaren niet meer geweest schijnt te zijn. Hoewel Broome tropisch is wordt het arid tropical genoemd, omdat het aan de rand van de woestijn ligt. Hoewel het water natuurlijk voor het groen zeer welkom is, wordt ik zelf ook blij als ik de eerste druppels hoor vallen. En steeds weer. Dacht dat ik er wel genoeg van zou krijgen, maar het is zo vruchtbaar. De temperatuur is de laatste dagen gedaald van rond de 36 naar rond de 32 graden. Een prettig verschil. Net koel genoeg om niet bewust verkoeling te hoeven zoeken, maar toch lekker aangenaam warm.
Er komen steeds allerlei liedjesteksten over regen in mijn kop voorbij. Let it rain; joy and pain, sunshine and rain; it's raining down in Georgia. De regen heeft een heel muzikaal element aan ons leven toegevoegd, want sinds dit gebeuren geraken Joy en ik zo om de dag op YouTube en zoeken dan liedjes. Typisch Nederlands van Raymond van het Groeneveld tot Van Dik Hout, dansmuziek incluis Sheila E (Joy wil nu echt op drumles zegt ze), kinderliedjes (nursery rhymes)en ga zo maar door. Gezellig, leuk en altijd goed voor een vrolijke afsluiting van de dag. Onze dagen verregenen niet, zullen we maar zeggen.
Hoe is het in Nederland?
Er komen steeds allerlei liedjesteksten over regen in mijn kop voorbij. Let it rain; joy and pain, sunshine and rain; it's raining down in Georgia. De regen heeft een heel muzikaal element aan ons leven toegevoegd, want sinds dit gebeuren geraken Joy en ik zo om de dag op YouTube en zoeken dan liedjes. Typisch Nederlands van Raymond van het Groeneveld tot Van Dik Hout, dansmuziek incluis Sheila E (Joy wil nu echt op drumles zegt ze), kinderliedjes (nursery rhymes)en ga zo maar door. Gezellig, leuk en altijd goed voor een vrolijke afsluiting van de dag. Onze dagen verregenen niet, zullen we maar zeggen.
Hoe is het in Nederland?
Subscribe to:
Posts (Atom)
