Huis, Tuin en Opbergschuur

Allereerst de allerbeste wensen voor 2014 XXX Wij zijn het rustig ingegaan: samen thuis, lekker eten, op tijd naar bed, even wakker worden van de knallen en even vuurwerk kijken en dan weer lekker op een oor. Vuurwerk is hier meestal niet met oud & nieuw omdat het of regent of nog te droog is en dus risico op branden. Dit jaar hebben wij net een paar dagen regen achter de rug en dus kon het wel. Mooi hoor. Wij wensen iedereen een goed jaar met innerlijke rust, verbinding en gezondheid toe. Kvraag mij altijd af of dit soort wensen een reflectie zijn van wat je zelf wilt. In dit geval klopt dat een beetje want dit gun ik iedereen en altijd natuurlijk. Wat wensen jullie, voor anderen en jezelf? Ik wens overvloed. Je zou denken dat ik daar geen gebrek aan heb met dit nieuwe huis, goede gezondheid en vooral een heerlijk kind in mijn leven. En dat is allemaal waar, kwil dat ook echt niet kwijt. Het is een eerste voor mij dat ik niet alleen maar tevreden en dankbaar ben voor wat ik heb, want dat ben ik zeer zeker, maar dat ik het ook wel fijn zou vinden als ik niet over elk dubbeltje hoef na te denken. Dat ik bijvoorbeeld 'gewoon' een keer per jaar met Joy naar een bijzondere plek op vakantie kan, zonder uit te gaan van verblijf in een backpackers, zoeken naar het goedkoopst mogelijke vervoer etc. Terwijl ik dit schrijf ben ik heel ambivalent want tjee, dat is dus eigenlijk luxe wensen vanuit mijn perspectief. En ik weet ook dat het voor vele de standaard is. De ongelijkheden in onze wereld, of noem ik het liever variatie, het blijft stof tot contemplatie. Enfin, voor ons wens ik dus overvloed... Op dit moment knalt het los in Nederland denk ik, terwijl ik twee uur geleden opgestaan ben, een uur langs het strand gelopen heb en net even ga zitten om wat foto's over te zetten voor dit bericht. Dus nu het stickje nog steeds werkt, dan toch even vlug een paar lang verzochte foto's van het huis en de tuin zoals het er nu uitziet. Terwijl ik door de foto's ga om er een paar te verkleinen voor het blog realiseer ik mij hoe ver wij gekomen zijn. Het is bijzonder om de foto's terug te zien van Joy met Pixie op een met plastic afgedekte betonnen vloer, het metalen frame, de dakdekker aan het werk, de met blauw plastic afgedekte muren, de ramen en deuren plaatsing, alle kabels door het huis etc. De bouwers aan het werk, Willem met schep in de 'rode mut', bergen van in totaal 4000kg rotsen die ik zelf eerst verplaatst en daarna ingelegd heb. Het was leuk. En nu is het een thuis.

Vakantie!

Jaja, daar zijn we alweer. Zolang het stickje ons nog in de ether houdt kunnen we jullie op de hoogte houden van ons wel en wee. Ik ben nu een week vrij van het werk en het is zalig. Kerst wilden we klein en simpel houden en werd onverwacht heel gezellig met een groepje Nederlanders. Trudy en Sjef met kinderen en Chris kwamen pannenkoekenontbijt eten. Dat waren pannenkoeken de luxe: veel vers fruit, kersen, aardbeien, mango, nectarines, met slagroom, zoetigheid, bacon, appel/rozijnen/kaneel, smullen! Daarna kwamen Wijn, Esmee en jongens nog voor de koffie met pavlova. Ik geloof dat we van 9-3 aan tafel hebben gezeten, het was echt gezellig. Het is zo heerlijk dat we in dit huis gemakkelijk een groepje mensen op visite kunnen hebben, dat kon in de unit echt niet. De dagen erna luieren we dat het een lieve lust is. Af en toe gaan we we er even uit: naar de film of op bezoek bij vrienden. Joy ligt dan meestal met de kinderen in het zwembad en ik kan bijkletsen met vriendinnen. Sinds een paar dagen genieten wij van de flanken van orkaan Christine. Het begon met hard waaien wat hier met al dat braakliggend terrein rondom betekent dat we naar een rode zandstorm kijken. Sinds eergisteren regent bijna non stop en blijft het zand liggen. De planten genieten natuurlijk, je ziet ze zowat groeien. Heb snel even dynamic liften rondom de meeste planten gestrooid, kan dat er lekker inregenen. Ik geloof dat we na 48 uur wel weer aan een beetje zon toe zijn maar dat zit er nog even niet in. Joy en ik vermaken ons uitstekend thuis. We lezen veel, spelen spelletjes en koken lekkere dingen. Sinds kort hebben we een broodbakmachine en dus vers brood, heerlijk. Joy gaat ook regelmatig met regenjas of plu even naar buiten. Ze neemt Pixie dan mee terwijl die helemaal niet van nat worden houdt. Sinds gistermiddag is ze echt niet meer naar buiten te krijgen. Zelfs als het even droog is en ik de deur openzet blijft ze binnen zitten en ik vraag mij zolangzamerhand af of ze niet heeeeel nodig moet plassen? Voor Joy is het hier nu even net als voor ons toen wij naar de Bijlmer verhuisden: omdat er zoveel braak ligt met bergen kan zij lekker spelen en haar fantasie de vrije loop laten. Verder gaat ze van speeltuin naar speeltuin want er zijn er zeven in onze nieuwe buurt. Sjef, Trudy, Sophie en Aletta verhuizen binnenkort naar Perth. Mijn manager is ook net vertrokken en Joy's beste vriendin Ruby is ook net terugverhuisd na jaren in Broome gewoond te hebben. Ieder jaar gaan we wel mensen weg maar voor ons is het dit jaar wel allemaal erg dichtbij. Het wordt stil. Broome staat bekend als 'transcient' wat betekent dat mensen komen en mensen gaan. Als je hier wat langer bent dan krijg je daar op een gegeven moment genoeg van en de meeste mensen worden dan selectiever met het aangaan van vriendschappen. Als je weet dat iemand hier voor 'the long haul' is dan ja, maar anders houden we vaak afstand. Dat Sjef en Trudy gaan werd dit jaar duidelijk maar zat niet in de planning daarvoor. Van Ruby wisten we dat het een kwestie van tijd was. Tja, loslaten, daar worden we zolangzamerhand experts in. En van andere vrienden die dichtbij zijn weten we ook dat zij volgend jaar wegverhuizen. Er blijft maar weinig vaste kern over. Hopelijk ontwikkelt Joy wat nieuwe langer durende vriendschappen op de school waar zij vanaf januari naar toe gaat. Wat het huis betreft zijn we dus nog steeds heel blij. Joy heeft een step gekregen voor kerst en kan een heel parcour rondsteppen. Het was voor mij geruststellend om te ervaren wat huis en tuin doen met straffe wind en veel regen. Alles zit nog op zijn plek en het water loopt weg waar het geen schade kan doen. En de vijver is bijna af :) Wekenlang heb ik gedraald en uiteindelijk ben ik toch begonnen met de rand te maken, een rand van rotsen. De 'overflow' had ik bijna goed en kon ik gemakkelijk aanpassen toen ik de vijver voor het eerst met water liet vollopen. Er zit al waterspinazie in (kangkung), waterkastanjes en Vietnamese mint. Ook hebben we behalve de guppies die wij jarenlang in een grote potvijver hadden gezelschap van een paar sluierstaart goudvissen gegeven. Een vriend die ook geholpen heeft met het bouwen van de schuur is bereid om mij het helpen met het bouwen van een brug (meer een vlonder) die eroverheen kan en waar ik aan de zijkanten bakken ga hangen met hydrocultuur. Dat wordt het aquaponics systeem: de groente en kruiden die in die bakken groeien krijgen continue water vanuit de vijver. Visafval voedt de planten, plantenafval voedt de vissen. Het enige element in dit systeem waar ik voor pas is het kweken van eetbare vissen omdat ik ze echt niet kan doodmaken en fileren. Siervisjes dus en vegetarisch eten uit onze tuin. De vijver maakt deel uit van de mandala gevormde groente tuin, je kunt als het goed is de bedden net zien op de laatste foto. Rondom de groente tuin staan er fruitbomen geplant die in de 'espalier' stijl gaan groeien (geen idee hoe je dat noemt in het Nederlands). Het is dus nog niet af maar het begint er allemaal wel heel erg op de lijken. En na het gedraal uit onzekerheid van mijn kunnen ben ik nu toch wel trots dat ik het voor elkaar heb met de vijver. Wordt vervolgd...

What A Year

Eindelijk even internet thuis, met een mobiele broadband stick. We hebben 3gb voor 30 dagen, ach beter iets dan niets. Wat een jaar hebben we bijna achter de rug. We zijn toe aan rust. In januari naar Canberra, daarna de stroomversnelling rondom het huis. April en mei in Nederland en even naar Parijs. Na thuiskomst de komst van Pixie en onder het mes. Direct na herstel verhuizen naar ons nieuwe huis. Promotie, nog tijdelijk, tot supervisor NW Australië. Pfew. Inmiddels wonen we 2,5 maand in het nieuwe huis en het is echt thuis. Nederlanders die op visite komen wanen zich in Amsterdam maar dan met ruimte. Zit em toch in het ontwerp denk ik. De tuin wacht op meer regen en ondertussen dient zich voorzichtig nieuwe groei aan de meeste planten en jonge boompjes die er al in staan. De vijgenboom heeft acht vruchten! De enige grote klus is nog de vijver. Aanleggen van de basis en dan nog een aquaponics systeem ontwikkelen. Ik heb er al een paar weken pauze van genomen omdat ik niet heel vertrouwen heb in mijn kunnen in deze. En ach, we moeten ook nog wat te doen hebben tijdens de vijf weken vakantie die eraan komen. Met Joy gaat het heel goed. Ze heeft plezier gekregen in leren dankzij een goede juf. Drumt erop los en laat tijden lessen en thuis zien dat ze echt muziekaal gevoel heeft. De discipline volgt nog wel. Ze raakt langzaam intern gemotiveerd om haar brein voor wat meer te gebruiken dan gezellig zijn en wil een leerplan maken voor het komend jaar. Joy is stapelgek op Pixie en het is wederzijds. Ze heeft eindelijk haar iets grotere gezinnetje en zorgt goed voor haar pup. Drie Eindjaarsafsluitingen waren er dit jaar. Een mini circus show waarin Joy op stelten een rol had (die aan het onderbenen vastzitten, geen handvaten dus). Zij was zowel herbergier als schaap in een kerstopvoering. Helaas heb ik die gemist want ik was voor een dag en nacht in Perth vanwege werk. Vlieg je even zoals jullie een dagje naar Zwolle zouden rijden. En last but not least maakte zij in het muziekconcert deel uit van een sambaband, fantastisch. Ik zal eens kijken of ik foto's kan bietsen, zelf heb ik er geen. Kerst gaan we rustig en klein houden. Sinterklaas zijn we helaas vergeten maar de pepernoten bakken we nog wel een keer. We gaan in januari naar de 'Gold Coast': drie dagen lol in pretparken samen en dan naar de jaarlijkse AVP Gathering in het hinterland in een boeddhistisch centrum. AVP sponsort mij wederom. We vliegen via Perth en Sydney, geloof het of niet. Ipv 2000 km overdwars vliegen we er geloof ik 8000. Gelukkig vind Joy vliegen leuk. Films kijken, lezen, eten, samen zijn. Toch alles maar even in een blogpostje gestopt, niet verkeerd he. Men wordt heel efficiënt als internet plots niet meer dagelijks beschikbaar is. Er is natuurlijk veel gebeurd en vele momenten waren blog waardig. Als ik ze mij kan herinneren stuur ik ze door. Grappig was dat Joy een project over Sinterklaas op school heeft gedaan (wist ik niets van) waarin ze pepernoten beschrijft: zo groot als de palm van je hand. Kun je je voorstellen wat er gebeurd als haar Piet aan het strooien slaat? Ik mis menige stem uit Nederland. Zodra bellen weer kan horen jullie mij. Skypen kan nu dus wel hoewel kort dus wie even contact wil kan een dag en tijd afspreken via email. En we zijn nu ook op WhatsApp en Viber. Veel liefs en laat ajb weer eens wat van je horen... x