Stargazing

Family night voor Astrid & Joy. Al weken probeerden wij de lokale Astro Tour bij te wonen en steeds kwam er iets tussen, het stond even niet in de sterren voor ons zeg maar. Vandaag wel. We hadden een fantastische afsluiting van een leuke dag. Onze dag begon voor mij met een gesprek met de directrice van Joy's school. Type dikke ouwe vuurspuwende draak, dus mijn pogingen om gezonder eten in de school te krijgen, de Yawuru (lokale bijna uitgestorven taal) lessen wat leuker te maken en wat minder nadruk op competitie maar grotere nadruk op coöperatie te krijgen losten als snel in rook op. Weten we dat ook weer. Daarna naar een dienst in Joy's school kapel. Leuk, weer eens wat nieuws. Ik was nog nooit in de kapel geweest en Joy had een kleine bijdrage in de dienst dus daar ging ik dan. En Alleluia! Ik heb bijna alle cues gemist, al staan alle 'samen' stukjes vetgedrukt in het programma en wordt dat bijna letterlijk gevolgd. Uiteindelijk hield ik maar gewoon mijn mond. Het thema was Love one another en vervolgens ging de dienst over toen Jesus dood ging en hoe Judas vertrouwt werd om op pad te gaan met een belangrijke boodschap (duh, vertrouwen of nativiteit?). En die priester maar aan de wijn, ja zo kan ik het ook, hij bleef maar naar die beker grijpen! En toen de communie. Moet je als je ongelovige bent nou wel of niet in de rij naar voren om vervolgens een stukje ouwel te krijgen waarvan je niet weet wat je ermee aan moet? De hele etiquette zou vermoeiend geweest zijn als het niet zo vermakelijk was. En klas vol 7-jarigen zit nl niet stil een uur lang dus er gebeurde van alles naast, achter of tijdens de kerkelijke rituelen en dat was grappig om te zien. Gelukkig eindigde de dienst in een swingend nummer over dansen (ja, zelfs nadat hij was opgehangen). Een lekker deuntje dat nog een tijdje bleef hangen. Toch wel gezellig zo een dienst. De rest van de dag heb ik wat rondgefietst om klusjes en boodschappen te doen totdat het tijd was voor de 'assembly'. Een wekelijks eindbijeenkomst van de lagere school waar Joy wederom het podium op mocht om een Certificate of Merit in ontvangst te nemen. Deze keer is de beschrijving wat langer dan Goed gedaan, fantastisch lezen etc, er staat: Joy is a delight to teach as she is always enthusiastic and prepared to learn. She always strives to do her best and is helpful to others in the class. Well done Joy! Trots als een pauw was ze. Ik was een pauw zonder mooie staartveren want hoe kan het toch?! Thuis wil ze nooit wat horen als ik iets probeer te delen/over te brengen (zij weet namelijk alles al), raffelt ze dingen af en steekt ze geen vinger uit tenzij ze er echt niet onderuit komt. Ik schaam me diep, ben tenslotte een afgestudeerde pedagoge. Ik snap het niet. Hoewel ik regelmatig complimenten krijg over Joy en leraren zeggen 'het is duidelijk dat je thuis veel leuke dingen met haar doet en ze het goed heeft, het is echt een heerlijk kind!', hoe komt het dan dat ik moet zeuren om dingen gedaan te krijgen? Gekker is nog dat ik over dit soort dingen anderen dus advies geef in mijn werk en met goed resultaat. Breek mijn klomp. Enfin, ik dwaal af, het ging over leuke dingen. Na de assembly en dus na school ging Joy naar het circus voor een extra les in 'areal work'. Zij koos voor 'silk', wat betekent dat ze in twee stroken zijde klimt en daarin allerlei capriolen uithaalt. Het ging heel goed en ze heeft genoten. Onderwijl was ik met een groepje vriendinnen naar een meditatieklasje voor Tibetan Dragon Meditation. Twas leuk en ik kwam er zoals meestal vrolijk en opgeruimd vandaan. En dan de avond. Vrijdagavond is dus onze family night. Eten we iets wat we extra lekker vinden of gaan uit eten, spelen we spelletjes tot laat, of kijken een film (veruit Joy's favoriet). Vanavond dus eindelijk de tour. Stiekem via de McDonald (wil eigenlijk niet toegeven dat wij daar wel eens langsrijden, want de softijsjes... Bij aankomst op de tour locatie net buiten de stad/het dorp zaten er zo een 25 mensen opgesteld in een halve cirkel rondom zes giga telescopen. En daar ging er een andere wereld voor ons open. De gids kon goed en op een leuke manier uitleggen hoe snel en op welke wijze de aarde beweegt, zo ook de planeten zich tot elkaar en de sterren verhouden in onze Milky Way. Tweehonderdduizendmiljoen sterren zei hij, calorieën hoorde ik en had plotseling inzicht in waarom dat buikje er nog steeds zit. Indrukwekkend wat we allemaal kunnen zien, en dan in het bijzonder vanaf deze locatie. Het blijkt, ja, even opscheppen, dat sterrenkijken in Broome echt bijzonder is. 18 graden van de equator kun je vrijwel alle constellaties bekijken als is het soms maar deels. En de vrijwel altijd heldere luchten maken het nog gemakkelijker. We hebben ontzettend veel geleerd en echt genoten van de informatie die vaak met de nodige humor werd overgebracht, het kijken, het gezelschap en het besef van hoe bijzonder het is dat wij leven. Wij miniscule, nietige, zeer tijdelijke wezentjes. Geluksvogels, ik blijf het zeggen.