De tijd vliegt
Sinds mei niet geschreven, wat gaat de tijd snel. Wat te melden? Het is nog steeds heerlijk koel, dwz rond de 15 graden 's nachts en rond de 30 graden overdag. We zijn veel buiten en aan het bureau kruipen om wat op te schrijven heeft geen prioriteit. We hebben net weer een schoolvakantie achter de rug. Zijn twee keer op ponykamp geweest op Birdwood Downs. Dit keer kon Joy rijden en ze heeft genoten. Twee totaal verschillende groepen kinderen om bezig te houden als de paarden mogen rusten maar alles ging relaxed en goed. Zelf geniet ik vooral van het rond de paarden zijn. Een beetje terug in de tijd want vroeger hing ik tijdens vakanties ook vaak op de manege of ponyclub rond. Pixie was ook helemaal in haar element: de hele dag rondrennen met de andere honden, botten opgraven en weer ergens anders verstoppen, mee met de paardenritten. Na een paar dagen hier slaapt Pixie 24 uur als we weer thuis zijn, moe en tevree. En dat geldt voor ons alledrie: we genieten van tijd op Birdwood Downs.
Verder is er niet zoveel bijzonders te melden, hoewel wij genieten van het leven van alledag.
Joy drumt nog steeds en heeft hernieuwde interesse omdat ze misschien toch al in de schoolband mag en dat wil ze heel graag. Circus begint zich weer voor te bereiden op een show, iets met de ruimte dit jaar geloof ik. Joy had een fantastisch rapport van school, daar mag ze trots op zijn. Haar kamer hangt nu vol met paardenposters, die heeft ze nog uit Nederland meegenomen dus ze is in haar nopjes dat ze nu eindelijk hangen. Joy groeit snel op, ze vindt zelf dat ze al zo goed als tien jaar is. Meestal is zij makkelijk in de omgang en stukken zelfstandiger, soms vind ik haar makkelijk afgeleid en wat aan de negatieve kant. Ik heb de indruk dat haar houding meedeint met boekkarakters (vaak een paar jaar op haar vooruit) maar ben niet bereid om zes boeken per week met haar mee te lezen om te zien of die theorie klopt. Ik kan af en toe zelf iets gaan doen en Joy geeft er vaak de voorkeur aan even alleen thuis te blijven; kan ze lekker spelen zonder een mama die zeurt over tussendoor opruimen. En natuurlijk wordt er dan van alles gesmikkeld en op tv bekeken stiekem. Joy kookt ook graag en heeft net allemaal gezonde recepten ontdekt en een menu gepland. Aan haar Nederlands hebben we bijna niets meer gedaan. Dat zij het vorig jaar in NL zo goed deed met de CITO toets heeft mij laks gemaakt. Heb net weer wat dicteelijsten gedownload en toch maar weer aan de slag. Het zou jammer zijn als haar NL allengs minder sterk wordt omdat ik het niet bijhoud met haar. Joy en Pixie lijken soms wel zusjes; veel samen spelen en soms vechten. En allebei groen van jalousie als er eentje bij mij zit. Joy laat haar nog steeds trouw uit, zonder zeuren. Op de foto: Joy en Pancho spelen oma en opa en met beste vriendinnetje Chloe had ze een tut momentje.
Zelf ben ik veel in de tuin bezig. Heb net een introductiecursus permaculture bijgewoond en ben geïnspireerd. Ik kan nog veel meer eetbaars laten groeien en ook in de 'wet season' dan ik dacht. Grappig genoeg vooral in het gedeelte waar ik dacht dat het alleen maar bloemen en groen zou worden lijkt het daar beschermd genoeg voor sommige planten om het juist in de heel warme tijd toch vol te houden. Ik zaai dus van alles en we eten nu al dagelijks uit de tuin. Net weer een grote watermeloen geoogst en we kunnen iedere dag sla, diverse Aziatische bladgroente en kousenband plukken. Over een paar maanden komen als het goed is de bananen en passievruchten. Papaya's groeien langzaam tot nu toe maar komen wel. Verder groeit er van alles en bid ik dat we dat nog kunnen oogsten voordat het te warm wordt. En van de 'native' voortuin heb ik vanochtend een eerste klein wit zoet besje geproefd (Guwal, of sneewbal), mijn favoriet en er staan drie struiken dus dat beloofd wat. Het huis is nog steeds heerlijk, we koken en bakken wat meer omdat we het wat rustiger hebben. Ik bouw langzaam mijn fitness weer wat op. Op het werk was het even wat minder leuk en heb ik geloof ik een weg gevonden om mijn balans weer goed te bewaren dus ik ga weer met plezier. Ben voor het werk een paar keer weg geweest naar Kununurra en Perth, nog twee trips in augustus en dan is dat weer even klaar. Joy vindt het fantastisch om dan te gaan logeren. Ik kan er inmiddels wel van genieten maar vind het toch eng en raar om 2500km van haar weg te zijn voor een dag of twee. Omdat ik heb gemerkt dat het klusjesman-engeltje niet bestaat of zich hier in ieder geval niet aanmeld, heb ik pas een goede boor gekocht met het voornemen mijn bruggetje en kippenhok zelf te gaan bouwen. Ben nog moed aan het verzamelen maar het voornemen is er. Dus, fijne vrienden, leuk werk en veel vrije tijd, huis, tuin en opbergschuur en vooral een heerlijke dochter; wat wil een mens nog meer? Het leven blijft mooi. Hoor graag ook weer eens van jullie... liefs
Verder is er niet zoveel bijzonders te melden, hoewel wij genieten van het leven van alledag.
Joy drumt nog steeds en heeft hernieuwde interesse omdat ze misschien toch al in de schoolband mag en dat wil ze heel graag. Circus begint zich weer voor te bereiden op een show, iets met de ruimte dit jaar geloof ik. Joy had een fantastisch rapport van school, daar mag ze trots op zijn. Haar kamer hangt nu vol met paardenposters, die heeft ze nog uit Nederland meegenomen dus ze is in haar nopjes dat ze nu eindelijk hangen. Joy groeit snel op, ze vindt zelf dat ze al zo goed als tien jaar is. Meestal is zij makkelijk in de omgang en stukken zelfstandiger, soms vind ik haar makkelijk afgeleid en wat aan de negatieve kant. Ik heb de indruk dat haar houding meedeint met boekkarakters (vaak een paar jaar op haar vooruit) maar ben niet bereid om zes boeken per week met haar mee te lezen om te zien of die theorie klopt. Ik kan af en toe zelf iets gaan doen en Joy geeft er vaak de voorkeur aan even alleen thuis te blijven; kan ze lekker spelen zonder een mama die zeurt over tussendoor opruimen. En natuurlijk wordt er dan van alles gesmikkeld en op tv bekeken stiekem. Joy kookt ook graag en heeft net allemaal gezonde recepten ontdekt en een menu gepland. Aan haar Nederlands hebben we bijna niets meer gedaan. Dat zij het vorig jaar in NL zo goed deed met de CITO toets heeft mij laks gemaakt. Heb net weer wat dicteelijsten gedownload en toch maar weer aan de slag. Het zou jammer zijn als haar NL allengs minder sterk wordt omdat ik het niet bijhoud met haar. Joy en Pixie lijken soms wel zusjes; veel samen spelen en soms vechten. En allebei groen van jalousie als er eentje bij mij zit. Joy laat haar nog steeds trouw uit, zonder zeuren. Op de foto: Joy en Pancho spelen oma en opa en met beste vriendinnetje Chloe had ze een tut momentje.
Zelf ben ik veel in de tuin bezig. Heb net een introductiecursus permaculture bijgewoond en ben geïnspireerd. Ik kan nog veel meer eetbaars laten groeien en ook in de 'wet season' dan ik dacht. Grappig genoeg vooral in het gedeelte waar ik dacht dat het alleen maar bloemen en groen zou worden lijkt het daar beschermd genoeg voor sommige planten om het juist in de heel warme tijd toch vol te houden. Ik zaai dus van alles en we eten nu al dagelijks uit de tuin. Net weer een grote watermeloen geoogst en we kunnen iedere dag sla, diverse Aziatische bladgroente en kousenband plukken. Over een paar maanden komen als het goed is de bananen en passievruchten. Papaya's groeien langzaam tot nu toe maar komen wel. Verder groeit er van alles en bid ik dat we dat nog kunnen oogsten voordat het te warm wordt. En van de 'native' voortuin heb ik vanochtend een eerste klein wit zoet besje geproefd (Guwal, of sneewbal), mijn favoriet en er staan drie struiken dus dat beloofd wat. Het huis is nog steeds heerlijk, we koken en bakken wat meer omdat we het wat rustiger hebben. Ik bouw langzaam mijn fitness weer wat op. Op het werk was het even wat minder leuk en heb ik geloof ik een weg gevonden om mijn balans weer goed te bewaren dus ik ga weer met plezier. Ben voor het werk een paar keer weg geweest naar Kununurra en Perth, nog twee trips in augustus en dan is dat weer even klaar. Joy vindt het fantastisch om dan te gaan logeren. Ik kan er inmiddels wel van genieten maar vind het toch eng en raar om 2500km van haar weg te zijn voor een dag of twee. Omdat ik heb gemerkt dat het klusjesman-engeltje niet bestaat of zich hier in ieder geval niet aanmeld, heb ik pas een goede boor gekocht met het voornemen mijn bruggetje en kippenhok zelf te gaan bouwen. Ben nog moed aan het verzamelen maar het voornemen is er. Dus, fijne vrienden, leuk werk en veel vrije tijd, huis, tuin en opbergschuur en vooral een heerlijke dochter; wat wil een mens nog meer? Het leven blijft mooi. Hoor graag ook weer eens van jullie... liefs
Subscribe to:
Posts (Atom)
