Een nieuw jaar

Wat een rustige start van een rustig jaar leek staat nu op zijn kop. Momenteel onderzoek ik de mogelijkheden om een eigen huis te bouwen en dat is een heel avontuur. Inmiddels is helder dat ik het alleen niet kan; grond en huis zijn hier gewoon te duur en ook als ik fulltime zou werken lukt het net niet. Met een mede-eigenaar kan het wel, dus nu afwachten of de officiële macht bereid is een 'shared equity' contract (70-30%) met mij hier in Broome aan te gaan. Dat zou ideaal zijn, maar helaas ziet het er niet zo gunstig uit op dit moment omdat ze pas besloten hebben deze contracten in Broome niet aan te gaan. Vreemde beslissing. Ik wacht nog op een telefoontje van de manager, en wie weet of er een wonder gaat geschieden. Ondertussen heb ik vandaag wel een optie op een stuk land genomen. 498m2, het kleinste stuk tot nu toe vrijgesteld en erg populair. Ik heb twee weken de tijd om het contract te tekenen. Het land ligt op een hoek met uitzicht op een groen tussengebied en speelterrein. Aan de overkant komt een lagere school, gelukkig de achterzijde; alle verkeer zal aan de voorzijde plaatsvinden. Verder komt er alleen bestemmingsverkeer voorbij voor het straatje ernaast. Het lijkt een heel gunstige plek en voor ons is het groot genoeg. Deze week ga ik de diverse bouwmaatschappijen langs om te zien of zij bereid zijn om voor een laag budget een klein huis te bouwen. Hier zijn ontwerpen met 2 slaapkamers en 2 badkamers uitzondering maar mogelijk; het begint meestal met een 3x2. Ik zou blij zijn met een 2x1 met een studieruimte/logeerplek voor die familie en vrienden die vast een keer gaan komen ;) Hoewel het dus heel onzeker is of dit gaat lukken ben ik stiekem toch heel enthousiast; het idee van een eigen plek, een zekere plek, met een flinke tuin... Enfin, jullie horen nog wel wat het wordt. Oud & Nieuw hebben wij op Birdwood Downs gevierd. Dat was bijzonder fijn en leuk en we hebben een tijdcapsule achtergelaten. Alle tien aanwezigen hebben een boodschap geschreven die over tien jaar gelezen gaat worden door degenen die de capsule dan openmaken. Als het lukt gaan wij erbij zijn. In plaats van paardrijden hebben we paardenvanger van Hamelen gespeeld. De beloofde rit viel in het water omdat de paarden zich niet lieten vangen werd er gedacht. Ze hadden niet gerekend op het effect van de 5kg wortels die wij hadden meegenomen. Voordat we het wisten werden Joy en ik midden in het weiland door een fikse groep paarden omsingeld die elkaar duidelijk lieten weten wie het eerst of als enige alle wortels mocht. Als de happende monden, stampende hoeven en zwiepende staarten niet een beetje eng waren geweest was het grappig geweest, nu was het een hele truc om heelhuids dat weiland uit te komen. Hoewel we dus wel twee paarden hadden kunnen vangen voor een late ochtendrit merkten we ook dat de paarden nat waren van het zweet want het was heeeel warm. De rit houden we tegoed voor een moment dat het voor paard en rijden fijn is om actief te zijn. Verder zijn we net terug van een week nabij Canberra. De jaarlijkse Alternatives to Violence Project bijeenkomst werd gehouden op een Quaker retreat aan Lake George. Er zijn enorm veel bosbranden geweest in dat gebied, gelukkig regende het de dag van onze aankomst en hebben wij dus geen brand gezien. Het meer is bijzonder want het kan de ene dag water bevatten en de volgende dag leeg zijn. Er is geen peil op te trekken (letterlijk dus); het meer heeft een eigen wil. Er gaat gerucht dat als Lake George vol is er een meer in China leegstaat en andersom. Ik kon het niet controleren helaas, China was net even te ver lopen. Toen wij er waren was er water maar ver van ons verblijf weg. Terwijl ik in training of bijeenkomst was heeft Joy zich kostelijk vermaakt. Geen idee waarmee; alles wat wij hadden meegenomen voor haar heeft zij niet aangeraakt. We hebben lekker gewandeld aan het eind van de dag en genoten van de 35+ ontzettend aardige en leuke mensen. En ik van het niet hoeven koken! Vetgemest zijn we. Zaterdag hadden we een korte dag in Canberra zelf die we besteed hebben aan het nationale museum. Verder zijn we in een bus gestapt die ons langs een paar leuke attracties heeft gereden; de dierentuin, botanische tuin, Mount Black, Aboriginal museum. 'Been there, but haven't done that' in Canberra. Wij waren moe dus het was voor ons genoeg om er voorbij te rijden. Joy vond het vooral leuk om een keer in een 'echt' hotel te slapen en gelukkig kon ik haar uit de minibar houden. Het was een leuke trip. Ik ben geïnspireerd teruggekomen en Joy is blij want die houdt gewoon van reizen. Zij bereidt zich nu al voor op ons weekendje Parijs in april. Ik ben nog een week vrij en Joy gaat over twee weken weer naar school. Tot die tijd zijn we ontzettend lui en genieten van een heel rustig tempo, veel lezen, simpele uitstapjes en vriendenbezoek. We horen graag wat jullie allemaal uitspoken en wat jullie bezig houdt...