School Holidays, Birdwood Downs - 2

Eindelijk. Joy haar eerste echte paardrijles. Maandenlang gaan we naar de ponyclub in Broome waar zij zich tussen pony en paardenbezitters beweegt en veel leert over het zorgen voor pony's, hun gedrag, uiterlijk enzovoorts. Maar er op zitten mag maar heel af en toe en eventjes. Tijdens onze laatste schoolvakantie zijn we een lang weekend naar Birdwood Downs geweest. Jaren geleden heeft Joy daar al eens een 'trail ride' gemaakt, nu kreeg zij dan echt les. Privé ook nog. Dagen hebben we alle pony's geborsteld, verzorgd, vertroeteld en Joy dus les gekregen. Zelf heb ik ook veel geleerd want er is inmiddels veel meer bekend over paarden en hun gedrag en de benaderingswijze is heel anders dan toen ik als jong kind op rijles zat. Tussentijds ontdekken op het land, een dag aan de rivier doorgebracht, picknicken, maaltijden delen met de bewoners en gewoon vooral genieten. In de May River bleken zoutwater krokodillen te wonen, grote waarschuwingsborden dus dat je vooral niet moet gaan zwemmen daar. Voor diegenen die niet op de hoogte zijn van het onderscheid: zoutwaterkrokodillen zijn heeeeeel groot en lusten mensen, zoetwaterkrokodillen zijn okee. Beiden komen voor in rivieren, maar de 'salty's' alleen geloof ik in kreken en zee. Joy mocht er van mij dus niet in, zelf heb ik heel even gespetterd in ondiep water met zes mensen op de uitkijk. Even afkoelen. Wat een prachtige plek verder en fijn gezelschap. BBQ met krokodillenburgers en kangaroosteak om het lot te tarten leek het wel. Wat ik niet wist is dat Birdwood Downs deel is van the Institute of Ecotechnics (link http://www.ecotechnics.edu/go.html). Het is een interessant concept waar ik nog nooit van gehoord had. De mensen die wonen in de diverse Eco Frontiers projecten (of Biome's) hebben een bijzondere samenleefstijl waar Joy en ik toe uitgenodigd zijn om een glimp van op te vangen en waar ik erg van genoten heb.

In augustus gaan we weer voor een lang weekend, nu het nog relatief koel is en kamperen draaglijk is. We bezoeken dan ook weer de Derby rodeo want dat was vorig jaar erg leuk.

School Holidays - Marsh Art

Voor weer eens een ander festival: Marsh Art in Derby. De 'marsh' strekt zich uit over meer dan honderd kilometer rond de Derby kust. Een spectaculaire natuurlijke 'highway' voor allerhande diersoorten inclusief de mens in 4WD. Op zaterdagavond stelden diverse locale artiesten van jong tot oud hun beeldhouw/bouwwerken ten toon om ze na zonsondergang in vlammen te doen opgaan. Het publiek bewoog van het ene spektakel naar het andere en onder veel oh's en ah's brandden en spin in het web, een krokodil, een volledige dierenpalet, prachtige door middelbare scholieren handgemaakte van natuurlijke materialen outdoor kaarsen en lantaarnhouders en nog veel meer. Traditional Owners verhaalden over hun jeugdervaringen en tradities die betrekking hebben op het leven rond de marsh. Een prachtig schouwspel en indrukwekkende avond. Fotos van Joy.

Hier de link naar een blog van een man die bevangen is van de marsh: http://globalmarsh.com/an-audio-documentary-about-the-derby-marsh/background/

The Perfect Broome Wedding

Vanochtend om half zes waren we op voor een heel bijzondere gelegenheid. Onze vrienden Sarah en Dave zijn getrouwd tijdens zonsopgang op Entrance Point. Wat een ongelooflijk bijzondere gebeurtenis: de pindan rotsen, turkoois zee, zonsopgang op de achtergrond en het geluid van de golven met een akoestisch spelende/zingende David Pigram. Fantastisch. Ongeveer 30 genodigden in verschillende staat van wakker worden, allemaal blij en allemaal onder de indruk van de liefde, want die spatte ervan af. Daarna zalige hapjes met champers en uiteindelijk allemaal richting 12Mile Cafe voor een zeer uitgebreid ontbijt onder de mangobomen in volle bloei. Wat een dag... (foto volgt hopelijk gauw)

The Reef

In his most adventurous project to date, Richard Tognetti takes musicians and surfers to the rugged surf coast and tough desert landscape of northern Western Australia to create a new performance piece at the intersection of music and nature. Travelling with Tognetti to world heritage-listed Ningaloo Reef, making music and surfing with the locals, is a remarkable collection of artists: photographer Jon Frank, director Mick Sowry, composer Iain Grandage, didgeridoo player Mark Atkins, singer Steve Pigram and the young musicians of ACO2 (Australian Chamber Orchestra). Together they’ll create a performance using music and film to further delve into the links between surfing, the ocean, landscape and music previously illuminated in Musica Surfica and The Glide. The Reef is a co-production by the ACO and Tura New Music, created at Ningaloo Reef in May 2012. To see photos and articles about the making of The Reef, visit the blog. Watch a clip from The Reef at vimeo.com/44705490.

Zo. Ik kan het ook allemaal wel vertellen maar het was al zo handig opgeschreven. Joy en ik zijn net thuis van dit concert. Het was mooi. Heel mooi. Locatie: Cable Beach amphitheater. Een groot gazon in passende vorm aan het iconische strand. Fantastisch beelden. Heel mooie muziek. Steve Pigram... die man heeft een hemelse stem en vingers (gitaar). En niet alleen Steve, er werd heel veel moois afgetokkeld en gestreken en ook de didgeridoo was indrukwekkend. Omdat het vreselijk koud is (vanavond was het 15 graden) lagen alle 'locals' zoals gewoonlijk in deze tijd van het jaar tegen elkaar aan, op een matje of zeiltje, gewikkeld in dekbedden of dekens. Kussentje erbij, drankje, hapje. Fantastisch. De toeristen mochten van ons alle stoelen hebben in hun mooie gala kledij. Gna gna. Die waren gekleed op een avond in de tropen! Er was een wanklank. Een treurklank eigenlijk. De pauze werd iets vroeger ingelast omdat er net een vliegtuig was neergestort, vlak bij het strand. De hulpdiensten moesten langs de 'tribunes' het strand op. Na een kwartier spanning hoorden wij dat het een klein vliegtuig betrof. Het maakte vooral de beelden van enorme rollende golven en grote diepte nog indrukwekkender terwijl het concert doorgaat en iedereen in gedachten bij de ongelukkigen is. Weten dat er mensen in nood zijn of al het leven verloren hebben in le grand blue, bijna op gehoorsafstand van die hemelse muziek. Tot nu toe, 4 uur later, hoor ik nog steeds onophoudelijk helicopter en vlieggeluiden. De zoektocht loopt, geen resultaat zover. Vandaag was mijn eerste dag van een korte vakantie. Joy wilde houten poppen maken en heeft de ochtend spelend en knutselend in het buurthuis doorgebracht. Ik deed de boodschappen en dronk een kopje chai bij mijn favoriete cafeetje. Realiseerde me daar voor de ziljoenste keer hoe gelukkig ik ben. En hoe intens blij ik ben dat ik in Broome woon en hoe vaak ik dat Voel. Dat Joy hier opgroeit. Dat zij in mijn leven is. Dat wij gezond zijn. Hoe goed de kwaliteit van ons leven is. Dankbaarheid. Nog maar een keer dan na vanavond.