Drummer Girl en andere talenten

Spannende tijden hier want Joy treedt zondag voor het eerst op in een band. Ze spelen Zombie van The Cranberries. Vier gitaristen, electrische gitaarbegeleiding van de gitaarleraar, en Joy. Vandaag was ik bij de tweede en laatste rehearsal en ik heb hun spelen opgenomen. Ze zijn goed! Joy is er redelijk blase onder; ze snapt het, doet het, vindt het leuk en maakt er verder geen punt van. Mama natuurlijk wel. Ik ben hartstikke trots terwijl ik cool ondersteunend lijk van buiten. Ik hou van drum dus dat zij er volop in zit zit mij niet dwars. Door extra aandacht voor de blokfluit tijdens muzieklessen vindt ze dat zelfs leuk en creëert haar eigen deuntjes. Joy is op dreef. Vandaag heeft Joy gehoord dat ze volgend jaar in de schoolband mag. En ze blijft in het koor, zingen vindt ze namelijk ook heel leuk. Volgend jaar wordt nog druk voor Joy want ze is ook geaccepteerd voor Japanse les. Twee keer per week het hele jaar door. De afgelopen weken heeft ze wat wiskundebijles gehad omdat er op school echt te weinig gebeurde op haar niveau en dat is volgend jaar ook opgelost omdat ze gaan 'streamen'; 5e en 6e klassers worden in subgroepjes op hun eigen niveau lesgegeven. Dit gebeurt met taal ook al. En dan is er nog het 'gifted & talented program'. Hoewel Joy niet de WA State score haalde voor haar test (overigens geen enkel kind in Broome dit jaar) zit ze wel in de top dus mag zij meedoen. Dit betekent dat zij met een groepje kinderen op projectbasis extra gestimuleerd gaat worden in 'out of the box' denken, problemen oplossen en extra stof aangeboden krijgen wb geschiedenis, scheikunde, wiskunde en taalgebruik. Ik ben heel benieuwd of ze dit allemaal leuk gaat vinden, blijvend, of dat het misschien toch een beetje veel is. Ze heeft zich jarenlang een beetje verveeld en is uiteindelijk gaan lezen op school. Zodra ze klaar is met een taak duikt ze in een boek. Ze leest stapels, de bieb kan er nog steeds niet over uit. En die weten niet dat ze ook nog bij de schoolbieb binnenloopt en Nederlandse boeken heeft. Tlijkt misschien een beetje een opschepsessie (niet zo bedoeld) maar eerlijk gezegd was het voor mij hoog tijd dat Joy wat meer mogelijkheden kreeg zonder dat ik haar van de ene naar de andere naschoolse activiteit hoef te sleuren, wat ik mij niet eens kan veroorloven. Dus ik ben vooral opgelucht en blij. Eerst gaan we echter van een lange vakantie genieten: we zijn allebei zes weken vrij van midden december to begin februari :) Ik heb nog steeds geen idee wat we gaan doen en staan nog voor alles open. Heel misschien krijgen we bezoek uit NL, dat zou heel leuk zijn. Zo niet, dan gaan we ws zelf wel even weg. We zien wel. Met mij gaat het goed. Hersteld van de ene operatie hoewel een ander opnieuw moet, met behulp van een plastisch chirurg in Perth. Ze moeten wat wegsnijden op mijn neusbrug en het kan zijn dat er dan een huidflapje op moet. Ik hoor dat ze dat normaliter van de bil halen. Ik heb een beter idee. Ik heb een flapje over van mijn ooglid, ook huid van het gezicht, dat mag er wel op. Kunnen ze het flapje van mijn andere oog er gratis bijhebben. Mijn tweede argument is dat ik een zittend beroep heb en ze dus van mijn billen moeten afblijven. Ben benieuwd of ik het voor elkaar krijg, een beetje flexible chirurg, flesje wijn... wie weet? Op het werk is het vreselijk druk. Zo vlak voor de kerst willen veel ouders toch wel even afspraken maken met behulp van. Tegen sommige cliënten moeten we zeggen dat ze in februari in de agenda kunnen. Hoge druk dus maar het werk zelf blijft leuk en wordt eigenlijk steeds leuker. Ik zie meer kinderen als deel van de mediation en dat verdiept de sessies enorm; groter effect en resultaat dus goed gevoel. Mijn nieuwe manager noem ik inmiddels Ms Killjoy en die zit er nog steeds. Jammer maar helaas. Dat is het lastige als je echt goede managers hebt gehad ik je loopbaan; een slechte is dan niet te verteren. Ik word op de proef gesteld maar redt het nog; het team is inmiddels helemaal om en erg blij met onze vooruitgang, cliënten tevreden, dat moet maar voldoen dan. Verder heb ik toestemming voor een parttime eigen praktijk. Ik mag bijna niets doen want alles wat ik zou aanbieden wat ik in mijn vaste baan doe wordt als concurrentie gezien. Onzin natuurlijk want in mijn vaste baan bieden we gratis service voor iedereen. Mensen gaan mij echt niet betalen als ze liever naar de KFRC komen. Enfin, ik heb drie vrijdagen per maand voor wat extra's en ik zal volgend jaar eens kijken hoe dat gaat. Een avontuurtje voor mij. Het huis is nog steeds heerlijk en we eten nu dagelijks bananen uit de tuin. Groente zijn bijna allemaal het seizoen voorbij behalve de sopropro, antroewa, ceylon spinazie en oker. Ik heb net nieuwe kousenband geplant en er gaan ook nieuwe watermeloenplantjes in komende week. Het wachten is op passievruchten; die bloeit nog maar niet. Kan zijn omdat de plant nog jong is of te gelukkig is heb ik gehoord. Ondertussen krijgen we links en rechts mangos en smullen we erop los. Ik heb niet zo veel gedaan in de tuin de laatste weken maar dat komt wel weer, gelukkig groeien alle planten en bomen gestaag door zonder dat ik liedjes voor ze zing. En oh ja, we staan in een sustainable garden magazine. Moet het nog eens scannen dan kan ik het artikel bijvoegen. Na een lang, plezant droogseizoen en een heel graduele aanloop naar de 'wet' is het nu full on 'build up': sinds twee weken is de luchtvochtigheid van zo een 50% naar rond de 75% en de gevoelstemperatuur gaat daarmee meteen omhoog. De bijna standaard midden dertig temperatuur voelt dan als ver in de veertig. Nog even en dan krijgen we regen en koelt het regelmatig af. Tussentijd onweert het dat het een lieve lust is en hebben we prachtige spektakels in de lucht. We horen graag weer eens wat er in den Nederlanden gebeurd en zien uit naar jullie berichtjes. Veel liefs.

The Handy Woman Fairy Has Emerged

in mijzelf. Tja, als die handy man fairy maar niet de weg naar Broome North vindt wat dan? Pop was hier alweer een jaar geleden en inmiddels stapelden de wensen/klussen zich op. Had een paar maanden geleden een boormachine gekocht als motivatie en na maandenlang uitstel, luiheid en andersoortige afleiding had ik mij voorgenomen deze schoolvakantie tenminste twee projecten af te maken in de tuin. En het is gelukt. Het eerste 'wicking bed' is een feit. Omdat de aanschaf van alle benodigde materialen in de vele honderden liep en de zes tuinbedden al klaar voor het zaaien en planten waren, had ik besloten om eerst een bed om te gooien en liefst van gerecycled materiaal. De afgelopen maanden heb ik restjes rivierstenen, grof gravel en rotsen bij elkaar gesprokkeld en vijverdoek aangeschaft. Vlak voor de vakantie had ik het bed al uitgegraven en nu dus het doek erin, rotsen voor de onderste laag, schaduwdoek erop en de aarde terug erop. Het bed moet waterpas zijn, gemeten heb ik het niet maar het ziet er goed uit. Alle rotsen verslepen was een goede work out en nu moet het zich maar bewijzen. Tijdens het uitgraven vertilde ik mijn doos met zaailingen en die zijn allemaal in de aarde in dit bed beland dus ik kijk nu wat voor verrassingen opkomen voordat ik iets anders plant.

Inmiddels bloeit de vijfde bananenboom. Onafhankelijk van de grootte van de boom lijkt het erop dat ze precies 9 maanden na het planten gaan bloeien. Omdat ik met tussenpozen van weken verschillende stekjes gekregen had, zit er dus steeds een paar weken tussen de ene tros en de andere. De eerste lijken nu langzaam geel te worden, die zijn ws binnen een paar weken rijp. Dan hebben we als alles goed gaat maandenlang eigen bananen voor ontbijt, yes!

De bomen worden wel zwaar van de vruchten en ik heb ze ws iets te vaak water gegeven wat betekent dat ze oppervlakkige wortels hebben. De plank houdt nu de boom rechtop en een waterdieet geeft ze hopelijk nog voordat het hard gaat waaien wat sterkere en diepere wortels. Een andere klus is ons douchescherm buiten. Hoewel alles heel snel groeit heb ik nog geen privacy voor de douche buiten. De buren kijken van hun voortuin zo in de douche. De jasmijn die er al groeide kan nu lekker klimmen en hopelijk hebben we voldoende groen tegen de tijd dat deze constructie het opgeeft. De grote douchekop ligt te ontkalken, die gaat er zo weer op.

De brug over de vijver is de volgende klus. Dan verder met de ruimte voor de kippen. Wat bananenbomen verplanten in die richting en nog wat andere fruitbomen als ik die in mijn vingers kan krijgen. Oh ja, en dan nog een hoogslaper bouwen voor Joy. Genoeg te doen.

We zijn ook weer naar Birdwood Downs geweest voor een ponykamp. Zes meiden van rond de tien, het was heel gezellig. Alle meiden konden al rijden dus ze hebben nu wat meer gevorderde dingen geleerd en vier keer gereden, altijd alleen in de ochtend en namiddag vanwege de warmte. Dinsdag was Derby de heetste plek in Australië met 44 graden C dus we smolten zowat weg. Hebben wat creatieve dingen gedaan maar belanden uiteindelijk in ondergoed onder de fans, totdat een andere moeder met grote auto arriveerden en we de hele groep naar het zwembad hebben gereden. Heerlijk om even af te koelen, dit gaan we vaker doen tijdens de kampen. Zelf mag ik altijd even rijden als de kinderen zijn opgehaald en dat is altijd echt een traktatie; lekker gegaloppeerd in een schaduwrijk stuk van het gebied. Op de foto een bezwete slaap gedepriveerde Astrid na het dragen van een helm, hopelijk niet representatief haha. Voor nu ben ik Joy's verjaardagsfeestje aan het voorbereiden. Het wordt voor het eerst in Australië weer een speurtocht. Ik haal straks een ijstaart op en zet dan de speurtocht uit voor de namiddag. Hopelijk maak ik genoeg foto's en wat filmpjes om via dropbox te kunnen delen, laat het even weten als je dat wilt ontvangen. Veel liefs voor nu

Pharrell Williams - Happy Broome

De tijd vliegt

Sinds mei niet geschreven, wat gaat de tijd snel. Wat te melden? Het is nog steeds heerlijk koel, dwz rond de 15 graden 's nachts en rond de 30 graden overdag. We zijn veel buiten en aan het bureau kruipen om wat op te schrijven heeft geen prioriteit. We hebben net weer een schoolvakantie achter de rug. Zijn twee keer op ponykamp geweest op Birdwood Downs. Dit keer kon Joy rijden en ze heeft genoten. Twee totaal verschillende groepen kinderen om bezig te houden als de paarden mogen rusten maar alles ging relaxed en goed. Zelf geniet ik vooral van het rond de paarden zijn. Een beetje terug in de tijd want vroeger hing ik tijdens vakanties ook vaak op de manege of ponyclub rond. Pixie was ook helemaal in haar element: de hele dag rondrennen met de andere honden, botten opgraven en weer ergens anders verstoppen, mee met de paardenritten. Na een paar dagen hier slaapt Pixie 24 uur als we weer thuis zijn, moe en tevree. En dat geldt voor ons alledrie: we genieten van tijd op Birdwood Downs. Verder is er niet zoveel bijzonders te melden, hoewel wij genieten van het leven van alledag. Joy drumt nog steeds en heeft hernieuwde interesse omdat ze misschien toch al in de schoolband mag en dat wil ze heel graag. Circus begint zich weer voor te bereiden op een show, iets met de ruimte dit jaar geloof ik. Joy had een fantastisch rapport van school, daar mag ze trots op zijn. Haar kamer hangt nu vol met paardenposters, die heeft ze nog uit Nederland meegenomen dus ze is in haar nopjes dat ze nu eindelijk hangen. Joy groeit snel op, ze vindt zelf dat ze al zo goed als tien jaar is. Meestal is zij makkelijk in de omgang en stukken zelfstandiger, soms vind ik haar makkelijk afgeleid en wat aan de negatieve kant. Ik heb de indruk dat haar houding meedeint met boekkarakters (vaak een paar jaar op haar vooruit) maar ben niet bereid om zes boeken per week met haar mee te lezen om te zien of die theorie klopt. Ik kan af en toe zelf iets gaan doen en Joy geeft er vaak de voorkeur aan even alleen thuis te blijven; kan ze lekker spelen zonder een mama die zeurt over tussendoor opruimen. En natuurlijk wordt er dan van alles gesmikkeld en op tv bekeken stiekem. Joy kookt ook graag en heeft net allemaal gezonde recepten ontdekt en een menu gepland. Aan haar Nederlands hebben we bijna niets meer gedaan. Dat zij het vorig jaar in NL zo goed deed met de CITO toets heeft mij laks gemaakt. Heb net weer wat dicteelijsten gedownload en toch maar weer aan de slag. Het zou jammer zijn als haar NL allengs minder sterk wordt omdat ik het niet bijhoud met haar. Joy en Pixie lijken soms wel zusjes; veel samen spelen en soms vechten. En allebei groen van jalousie als er eentje bij mij zit. Joy laat haar nog steeds trouw uit, zonder zeuren. Op de foto: Joy en Pancho spelen oma en opa en met beste vriendinnetje Chloe had ze een tut momentje. Zelf ben ik veel in de tuin bezig. Heb net een introductiecursus permaculture bijgewoond en ben geïnspireerd. Ik kan nog veel meer eetbaars laten groeien en ook in de 'wet season' dan ik dacht. Grappig genoeg vooral in het gedeelte waar ik dacht dat het alleen maar bloemen en groen zou worden lijkt het daar beschermd genoeg voor sommige planten om het juist in de heel warme tijd toch vol te houden. Ik zaai dus van alles en we eten nu al dagelijks uit de tuin. Net weer een grote watermeloen geoogst en we kunnen iedere dag sla, diverse Aziatische bladgroente en kousenband plukken. Over een paar maanden komen als het goed is de bananen en passievruchten. Papaya's groeien langzaam tot nu toe maar komen wel. Verder groeit er van alles en bid ik dat we dat nog kunnen oogsten voordat het te warm wordt. En van de 'native' voortuin heb ik vanochtend een eerste klein wit zoet besje geproefd (Guwal, of sneewbal), mijn favoriet en er staan drie struiken dus dat beloofd wat. Het huis is nog steeds heerlijk, we koken en bakken wat meer omdat we het wat rustiger hebben. Ik bouw langzaam mijn fitness weer wat op. Op het werk was het even wat minder leuk en heb ik geloof ik een weg gevonden om mijn balans weer goed te bewaren dus ik ga weer met plezier. Ben voor het werk een paar keer weg geweest naar Kununurra en Perth, nog twee trips in augustus en dan is dat weer even klaar. Joy vindt het fantastisch om dan te gaan logeren. Ik kan er inmiddels wel van genieten maar vind het toch eng en raar om 2500km van haar weg te zijn voor een dag of twee. Omdat ik heb gemerkt dat het klusjesman-engeltje niet bestaat of zich hier in ieder geval niet aanmeld, heb ik pas een goede boor gekocht met het voornemen mijn bruggetje en kippenhok zelf te gaan bouwen. Ben nog moed aan het verzamelen maar het voornemen is er. Dus, fijne vrienden, leuk werk en veel vrije tijd, huis, tuin en opbergschuur en vooral een heerlijke dochter; wat wil een mens nog meer? Het leven blijft mooi. Hoor graag ook weer eens van jullie... liefs

Lente, zomer, herfst of winter

Ons seizoen verandert van vochtig en heel warm naar aangenaam warm, een stuk droger en 's ochtends koel. De 'dry season' heeft haar intrede gedaan. Omdat we zes of twee seizoenen hebben, afhankelijk van je cultuur hier en alles andersom is ten opzichte van Nederland ben ik eeuwig de draad kwijt. Ik weet: het is lekker! Zalige bries, warm genoeg voor blote voeten, niet zweten, nog steeds dezelfde kleren aan - geen gedoe met mode en seizoengarderobes en thuis lekker alles open. School is in februari weer begonnen en zo ook werk. Beter nog: we hebben net alweer de eerste korte schoolvakantie van het jaar achter de rug. In de buurt werd een graffiti workshop georganiseerd voor kinderen en Joy vond het geweldig. Behalve haar eigen kunstwerk voor thuis mocht ze met een groepje wat pilaren in het jeugdpark beschilderen. Ze heeft er de krant mee gehaald (zie facebook). In de eerste week was het water koel en helder en zijn de kwallen verdwenen dus op naar het strand en lekker zwemmen. Dagelijks genoten, totdat Joy haar arm brak. Met gips mag je niet nat worden. Joy verloor haar evenwicht in de speeltuin en in haar reflex met haar arm tegen een metaal verbindingstuk geknald. Gelukkig was het geen gecompliceerde of bloederige breuk en we hebben inmiddels van alles geleerd over jonge botten, breuken en herstel. En weer wat nieuwe en oude bekende doktors ontmoet. Joy vond het allemaal reuze interessant en de doktoren vinden haar wel een gezellige patiënte geloof ik.

Joy is thuis en op school verbazend zelfstandig en doet bijna alles gewoon zelf met haar gipspootje, behalve haren wassen en veteren. Geen gezeur, fijn hoor. Alleen even een paar weken niet drummen of naar het circus. De laatste week van de vakantie zijn we toch op ponykamp geweest want dat wilde Joy toch niet missen. Hoewel een arts haar groen licht had gegeven om te rijden heeft ze daar niet voor gekozen maar verder wel met alle activiteiten, verzorgen etc meegedaan. Ik hielp en dus mochten we voor niets aanwezig zijn op Birdwood Downs en genieten van de omgeving het het hele gebeuren met de kinderen. Behalve de zorg voor de paarden en het rijden was er 's avonds theater en enge verhalen vertellen. En natuurlijk slapen in een slaapzaal met alle pret van dien.

Thuis groeit en bloeit er van alles. Sommige bananenbomen zijn al 3-4 meter hoog, dat wordt oogsten binnen een paar maanden denk ik. We hebben zeven watermeloenen gehad en de plant bloeit alweer dus die laat ik er nog even in. Op verschillende plekken in de tuin ontspruiten er nu zaadjes in toiletrolletjes, die kunnen mooi de tuin in zodra ik de grond in orde heb. Daar moet nog wat aan gebeuren maar komt tijd komt raad en dan kan ik ook meer zaaien, nl alles wat direct in de grond moet. De afgelopen week ben ik eindelijk weer fit geworden dankzij twee grote vrachtwagenladingen compost die met kruiwagen en deels in mand gedragen de vele 100m2 tuin in moest. 's Ochtends en namiddag 1,5 uur scheppen. Nu zijn alle planten en bomen blij en beter bestand tegen de droge warme winden die gaan komen. In de tuin zien we steeds meer leven. Spinnen, hagedissen, een jonge varaan, kikkers, vogels, twee muisjes waarvan eentje met nat pak onder in de gieter, ah gut, die wilde Joy natuurlijk als huisdier houden. De ander reeg ik bijna op het spit met de hooivork maar ontkwam toch nog, gelukkig. Met de hoeveelheid kikkers die ik tegenkom kan het haast niet anders dan dat er ook minstens ergens een slang zit. De libellen hebben hun tijd gehad en op een plantje in de vijver vonden we drie generaties rupsen met een soort doorn op de staart/rug. Een 2cm lang, de andere 5cm en een dikkerd van wel 10cm lang. Geen waterspinazie meer over dus. De foto's zijn alweer zes weken oud, het is allemaal al weer flink gegroeid sindsdien.

We hebben nieuwe buren die tot mijn schik om de rekening van de schutting kwamen vragen. Hier moet ieder de helft betalen maar pas als je er woont. De eerste die bewoont of de schutting neerzet bepaald wat het wordt en mag gaan kosten. Ik had de rekening klaarliggen maar vond het toch wel heel aardig dat ze daarom kwamen vragen en ik er niet mee hoefde aan te kloppen: 'Welkom, leuk dat jullie er nu zijn, hier is de rekening, even betalen graag.' Dit werkt leuker. Het lijken vriendelijke mensen. Ze weten van Joy's drummen en maken zich er niet druk om. Op het werk gaat alles goed. Ben nu officieel supervisor en het lijkt erop dat de paar collega's die in de weerstand zaten zich er nu bij hebben neergelegd. De sfeer is er daarmee echt wel weer beter op. Komende week ga ik een collega face-to-face begeleiden in Kununurra. Even voor twee dagen 1500 km vliegen. Joy blijft bij een goede vriendin. Die komt op een leeftijd waar ze dit soort momenten welkom heet; een goede aanleiding voor een logeerpartij en avontuur. In juni moet ik ook weer een trip naar Perth voor een vergadering. Dan vind ik het wel weer even welletjes. In onze nieuwe wijk komen steeds meer mensen wonen. Wij bemoeien ons een beetje met het organiseren van activiteiten waarvoor wat geld is om buurtvriendelijkheid te bevorderen. Joy heeft een boekclub opgericht. Iedere zondagmiddag in het park voor de deur kan iedereen boeken ruilen, weggeven, lezen, voorlezen, uitlenen of lenen. Alleen voor het lenen hebben we wat strookjes gemaakt en verder is er geen gedoe. We hebben het net geadverteerd, ik ben benieuwd of er veel kinderen met aanhang zullen reageren. Mensen die erover horen zijn heel enthousiast, zowel kinderen als ouders. Ik probeer nog wat extra vroege vogels fitness lessen te regelen want die hebben we de afgelopen weken genoten en dat was fijn. 6 uur in het park bootcamp, boksen, body balance en circuit training. En oh ja, we proberen ook wat vrijwilligers te vinden voor 'crafternoons', mozaiken, insecthotels maken enz. Lekker bezig dus. Mijn familie heeft een samenkomst begin juli en nu voelen we wel even de drang om naar Nederland te komen, maar ja, het zit er even niet in. Wij groeten jullie weer eens digitaal en zullen ook weer wat vaker bellen. We horen natuurlijk weer graag wat jullie bezighoudt... Liefs

Zes jaar

Zes jaar geleden vertrokken wij naar Australië. Wat is de tijd gevlogen. Ieder jaar proberen Joy en ik onze emigratie te vieren door iets te doen dat we nooit eerder gedaan hebben. Het wordt steeds moeilijker; het is in alle opzichten laag seizoen en er is gewoon niet zo heel veel te doen. Iets bedenken wat nieuw en avontuurlijk is en dat we allebei willen ondernemen, lastig. Dus vanaf nu doen we het anders. We vieren onze emigratie wel op de dag. En iets avontuurlijks doen we jaarlijks. Vanavond zijn we uit eten geweest. Joy zag er weer prachtig uit.

Het eten was lekker en het gesprek goed. Het is toch bijzonder om terug te blikken op de keuze die ik voor ons gemaakt heb jaren geleden en wat voor impact die keuze op ons leven heeft. Joy weet dat ik hier gelukkiger ben dan in Nederland en begrijpt goed waarom. Zelf voelt ze dat zij overal gelukkig zou kunnen zijn, ook in Nederland. En in Nederland is er toch familie. Wij zijn echter ook een familie met elkaar en op een dag zal die familie hopelijk uitbreiden door Joy. En Joy heeft daar best wel ideeën over. Voor mij is het leven iedere dag bijzonder. We zijn er, we hebben het goed, Joy is en blijft prachtig en ik verwonder me zo vaak over dit wezen. Zo blij dat haar ziel mij gekozen heeft om haar jeugd mee door te brengen in dit bestaan. Gisteren zong zij in het koor op school, het was Harmony Day. De blijdschap die van haar afstraalt als ze zingt, ik liep er vol van. Behalve dat zij op haar nieuwe school in het koor zit probeert zij in de schoolband te komen. Sinds vorig jaar laten ze wel eens een vijfde groepers toe, Joy zit in de vierde. Maar ze is vastbesloten en vraagt haar drumleraar om haar sneller van alles te leren. De juf overweegt inmiddels om haar halverwege het jaar toe te laten. Joy is blij. Zelfs als dat niet lukt is deze motivatie een enorme stimulans om te oefenen en ze is goed. Op school gaat het immer goed en Joy geniet thuis van de ruimte die we hebben. Met de ruimte komt er veel meer bezoek en dat is natuurlijk gezellig. En Pixie maakt het helemaal af voor haar; die twee zijn zo gek met elkaar. Met mij gaat het ook goed. Dan nu toch officieel supervisor op het werk. Leuk en even lastig omdat collega's allerlei ideeën hebben over macht. Hopelijk stappen ze daar gauw overheen en kunnen we gewoon lekker met elkaar in gesprek. Thuis ben ik het binnen zijn een beetje zat. Het is maart en heet. Hoewel de thermometer al wekenlang 36 graden zegt voelt het als midden veertig. Dus ik kan in de tuin maar weinig doen en ik mis het. Enfin, deze week zaadjes zaaien in wc-rolletjes met aarde en dan hopelijk kan ik begin mei met de serieuze groentetuin beginnen. Op dit moment is het chaos: de bedden zijn overgroeit met zoete aardappel and watermeloen. We hebben onze eerste van de week geoogst, heerlijk! De aardappels heb ik nog niet gevonden maar eerlijk is eerlijk ik heb al een paar weken niet gezocht. Er zijn er vast heel veel want de hele tuin is groen. Ook oogsten we een paar keer per week kouseband. Zeven planten geven al wekenlang bonen en het gaat maar door. We genieten. We hebben ook al wat hibiscus bloemen en de meeste bananenbomen zijn mij in lengte al voorbij. We hebben geloof ik wel vijf verschillende soorten in groepjes van twee door de hele tuin.

Gek dat ik na maanden niet schrijven zo weinig te vertellen heb want er gebeurd natuurlijk genoeg... Ah de Stimpson python in/onder de glazen schuifdeur, de welkome entree van wat mannelijke vrienden, het recente overlijden van een belangrijke Aboriginal law man (gisteren begraven), mijn recente verslaving aan In Treatment met Gabriel Byrne terwijl ik zo weinig tv kijk normaliter, sport na bijna een jaar en nu dus weer aan de pilates en voorbereiden voor joggen, AVP gaat als een speer en toch heb ik al weer nieuwe ideeën over hoe we meer mensen sneller aan de peaceful conflict resolution kunnen krijgen, Joy die toch een voorkeur voor Engels begint te ontwikkelen in haar woordkeuze (ha!)- schrijf haar alsjeblieft en vraag haar terug te schrijven! -, Joy en Marlise die gisteravond tijdens een logeerpartij besloten een middernachtsfeest te houden en prompt de watermeloen midden in de huiskamer laten vallen... er is zoveel triviaals te delen. Wij horen graag jullie grote en kleine ervaringen van het leven, het is uit Nederland ook wel stil geweest. Voor nu liefs.