Lezen

Joy en ik spelen net met een letterboek uit Nederland, een boek met magneetletters. Bij de woorden staan zinnen. Joy leest spontaan: 'de koe eet gras' en daarna 'de eend zwemt in de vijver' met alleen hulp met de zw. We hebben rondedansjes gedaan :)
Nu staat zij liedjes te zingen. Ze heeft er de laatste tijd veel in het Engels geleerd en onthoudt ze nu ook allemaal. En ze creëert haar eigen liedjes. Nu zingt ze bv 'you are happy now and we all clap our hands, lalalaladadalala'. Heerlijk kind. Ze gaat nog even door en plotseling hoor ik: 'Actually that was a joke, very funny' :)

Wat een kanjer is het toch!

Vandaag heb ik Joy voor het eerst school gebracht. Ze had er zo een zin in en heeft genoten. Foto's van voor en na school: ik zie het verschil in lach niet, hij is groot. Dat maakt een moederhart blij kan ik je wel vertellen. Joy vond alles leuk, er was niets minder leuk en ze wil veeeel vaker naar school. De juf was ook blij, vond het een goede dag en Joy heel zelfstandig en vol zelfvertrouwen.
Na school en een korte pauze had Joy haar eerste dansles, the Tippy Toes. Ook daar heeft zij genoten, mogelijk vooral omdat vriendje Robin er ook was. Dansles wil ze iedere dag wel zei ze.
Ze is volgens mij wat high van adrenaline, de hele middag loopt ze te zingen en kletsen en speelt situaties na. Veel indrukken te verwerken, dat is duidelijk. Heerlijk toch, ouderschap. (Foto's volgen, echt)

Op jacht naar een community house

Voor degenen die het eerder niet hebben meegenomen: ik ben lid van een groep, de Broome Community Housing Group. De groep heeft negen huizen, mooie klimaatpassende woningen die door de groep 'gemanaged' worden maar officieel eigendom zijn van de staat. De staat heeft betaald voor het land en de bouw van de huizen. De huur, laag, wordt gebruikt voor onderhoud en kosten. Er zijn inmiddels ook negen leden die niet een van de huizen bewonen, maar daarvoor in aanmerking komen als er een vrij komt. Dat gebeurd sporadisch. Het managen gebeurt gezamenlijk gedurende maandelijkse vergaderingen. Alle beslissingen worden op basis van consensus genomen. In de volksmond wordt een dergelijk project wel co-op genoemd.
Enfin, ik ben lid omdat ik de constitutie geweldig vind en het mijn enige kans is op betaalbaar, mooi wonen in Broome voor de lange termijn. En omdat ik niet de geduldigste ben, ben ik voortrekker van een nieuwe aanvraag voor extra nieuwbouw van vier woningen. In dat kader stonden wij in de krant afgelopen woensdag (ik zal het artikel proberen te scannen en bijvoegen, Joy staat ook op de foto). En hebben we allerlei afspraken met locale politici en zelfs de Minister van Wonen dinsdag. Het wordt een drukke tijd met al deze ontmoetingen, waarvan het doel is dat wij gesteund worden op ambtelijk en ministerieel niveau om de kans van slagen met de nieuwe aanvraag te vergroten. Voor het eind van de maand moet de aanvraag de deur uit en in mei hebben we uitsluitsel, waarschijnlijk.
Duim ajb voor ons!

Milestones

Joy gaat morgen voor het eerst naar school. Ze heeft er 'super-duper veel' zin in. Ze weet al maanden naar welke school ze gaat. Namelijk die ze vanuit de crèche kan zien. Ze heeft al van alles te vertellen aan de juf en ziet er naar uit nieuwe kinderen te leren kennen. Geweldig om te zien hoeveel zin ze er in heeft en hoeveel vertrouwen. Ze wil ook van alles leren; hoe je van het dak kunt springen bv en hoe je kunt vliegen (Joy heeft de laatste tijd veel Pippi gezien). Geen gebrek aan aspiraties. Joy wil dokter worden en juf, dus ze heeft heel wat schooljaren te gaan. Ik zal over een poosje laten weten hoe de realiteit is.
Ook gaat Joy morgen voor het eerst naar dansles. Tippy Toes heet de groep en haar vriendje Robin gaat ook. Het ge-rat-race van de ene naar de andere activiteit begint dus. En ik maar denken dat we lekker de maandagmiddagen (na 14 uur, want dan is de school uit) lekker vrij zouden zijn. No way Jose. Enfin, hopelijk is het allemaal leuk en dan zeer de moeite waard.
Joy is groot geworden. Kletst de oren van je hoofd in Engels en/of Nederlands. Kleuren en imaginary play zijn favoriet. En bijzonder om te ervaren: ze denkt na over dingen en is heel puur in emoties scheiden van gebeurtenissen. Als we elkaar in de haren zitten nemen we beurten in het de-escaleren. Ze wordt wijzer en gaat echt haar eigen leven leiden, tempo bepalen en dingen invullen. Geweldig, wat een zegen om haar mama te mogen zijn.