Voorjaarsupdate

Wat gaat de tijd toch snel. Joy heeft een superstart gemaakt op de middelbare school met een groot pakket waar zij nog steeds bereid is hard voor te werken en goede resultaten behaald. De kers op de taart komt dan volgende week als zij de online docenten en medestudenten ontmoet tijdens een schoolkamp in Perth. Het programma is leuk, met veel leren en science practica maar ook een comic con, magic eve en een lang bezoek aan het Gravity Centre. Joy reist zondagmiddag naar Perth en verblijft dan bij onze vrienden Trudy, Sjef, Sophie en Aletta. Maandag heeft zij dan een keer echt les met haar online Japanse leraar en reist dan rond de lunch met een bus naar de kamp lokatie bij Ern Halliday. Vrijdag reist ze weer terug naar huis. Alleen vliegen voor het eerst, en dat is pas 12 jaar! Normaliter zouden we hier zonder meer alleen maar naar uit zien, maar omdat Joy recent een hersenschudding heeft gehad zijn we ook een beetje voorzichtig. Er ligt een heel plan en een back up plan in het geval zij het niet trekt of er iets mis gaat, wat onwaarschijnlijk is maar je weet het nooit. Zoals het nu is moet zij naar haar lijf luisteren en gewoon een paar keer per dag rusten als ze dat nodig heeft. Joy viel tijdens het weekend in Birdwood Downs twee keer van haar paard. Een keer op de kont en daarna gewoon weer erop, maar de volgende keer tijdens een trail ride toen haar paard schrok en op hol sloeg. Ze was even bewusteloos en daarnaar toch echt 'loopy'; ze bleef maar dezelfde vragen stellen, had flink geheugenverlies en veel pijn. De ambulance werd gebeld ivm verdenking rug/nek/bekken schade en daarna is zij onderzocht in het ziekenhuis in Derby. Over de fouten gemaakt door de ambo's en de trage en onduidelijke behandeling en ontslag procedure zal ik nog eens feedback schrijven. Laat ik het erbij houden dat ik niemand dat ziekenhuis aanraadt. Joy hield zich goed tijdens dit alles zover mogelijk en lijkt goed te herstellen. Behalve dan dat zij woensdagavond dan toch nog even hard haar hoofd stootte. Dat bracht een ontlading teweeg die achteraf wat zuiverend blijkt te zijn geweest maar was wel weer schrikken natuurlijk.

En dit alles nadat wij bijna een maand in Bali en op de Gili islands hebben doorgebracht, zalig! Wij ontmoetten Rick daar zo een beetje 'in het midden qua reistijd en kosten' ipv dat een van ons de heel grote trip maakte en dat bleek een heel goed idee. De eerste dag werden we meteen ingewijd in de Galungan ceremonie en omdat wij ons aanpastten aan lokale klederdracht werden we echt als royalty onthaald deze hele dag. Dat was een leuk begin van de vakantie; we voelden ons superwelkom en werden ons gelijk bewust van het belang van respect voor cultuur. We hebben en goede tijd gehad: genoten van cultuur en natuur, heerlijk eten, ontspanning en leuke tours gedaan. Joy vond de kooklessen erg leuk, ook het fietsen door de rijstvelden rond Ubud maar wild water rafting en een bezoek aan het waterpark Waterbomb was het toch wel. Onze favourite verblijfplaats was Gili air, waar het leven simpel is, vervoer benenwagen, fiets of paardenkar, veel warungs voor de interne zorg en stranden, wandelingetjes over dagtours naar andere eilanden voor vermaak tussendoor. Snorkelen is en blijft leuk en met zeeschildpadden meezwemmen bijzonder. Chillen, eten, genieten, chillen, eten etc. We vonden allemaal dat de Indonesiers esthetisch zijn in hun ontwerp en van iets simpels iets moois weten te maken. Bovendien is het volk heel positief, soms zijn vertaalde leuzen (voor Engelstaligen) goed voor talig vermaak. De tijd met Rick was voor Joy natuurlijk genieten en het absolute hoogtepunt maar gelukkig was zij ook weer blij om thuis te zijn. Ik denk dat ik de foto's maar op Facebook zet binnenkort want ik weet niet zo goed hoe ze anders te delen.

Weer thuis 'we hit the ground running' zogezegd met Joy op volle kracht om gemist schoolwerk in te halen (officieel was haar vakantie maar 2 weken) en ik werk even meer uren omdat er veel personeel weg is. Een enorme caseload en hoge werkdruk; tegenwoordig is dat allemaal bijna normaal en ik begin daar in de organisatie tegengas aan te geven. De bijna competitie wie het het drukst heeft en de onmin als iemand het 'normaal' heeft een periode vind ik heel ongezond en onnodig. Zelf wil ik die druk ook echt niet en ben alleen akkoord gegaan met het tijdelijk extra werk omdat ik dan veel vakantie opbouw voor het eind van het jaar. Naast het werk zijn we veel bezig met fundraising: Joy heeft bijna de hele week 's middags kort opgepast en ik coördineer verschillende activiteiten: we hebben een 'wine drive', hebben alle telefoongidsen in Broome rondgebracht, doen een loterij, organiseren een Japanse openlucht filmavond in het park, nog een filmavond in de lokale openlucht bioscoop, een car wash etc. En natuurlijk drummen we vrolijk door met Wasamba! Tot schrijfs

New beginnings

Wij willen iedereen die ons steunt wat betreft de Japan reis welgemeend en hartelijk bedanken. Ontvangen genereuze giften, inkomen van klusjes en door wat planten en spullen te verkopen hebben wij nu $1550 van de $4700 ingezameld, fantastisch! Het geeft hoop dat het gaat lukken en hoop voelt een stuk beter dan zorg :) Voor de twee Perth school kampen hebben wij een $500 scholarship ontvangen en die betaald het grootste deel van de kosten van een kamp. Onze nieuwe hobby dit jaar is sparen en heel weinig uitgeven, en tot nu toe hebben we daar best plezier in. We snoepen ook bijna niet meer en dat is natuurlijk alleen maar goed, hoewel ik chocola mis. Joy gaat nu tweewekelijks naar drummen en schilderen en dat scheelt, het houdt de week ook wat rustiger. We zijn ons er beiden van bewust dat wij nog steeds een leven van 'privilege' leiden dus lijden niet ;) Ik geloof dat het wel goed is om voor een periode het bewustzijn te verhogen van wat we al hebben, zelf kunnen doen, zonder kunnen enzovoorts al zijn we nooit big spenders geweest natuurlijk. Doen jullie dat ook en zo ja, hoe ervaren jullie dat? We hebben tijdens de vakantie grote opruiming gehouden en wat dingen georganiseerd. Dan kom je veel tegen. Zo ook een paar briefjes zoals ik ze al maak sinds Joy geboren met een gedateerde gebeurtenis of uitspraak, zodat ik ze niet vergeet. Behalve haar zindelijkheid datum en het wisselen van tanden kwam ik uitspraken tegen: 'Mam, je moet me niet zo ophakten' maart 2010 (Joy dus 6 jaar oud), een oudje van preprimary dus ook 2012 'Ada is heel contractif'. Ik vroeg wat dat was en zij zei: 'omdat zij heel druk is, en naughty; zij slaat de juf'. Juni 2012: 'Die kat is netjesest'. Januari 2015 een 'bloedstolsel'. September 2015 genoteerd maar al heel lang in gebruik 'vierjaardag'. En we hebben nu een echt verjaardagskalender, op de wc! Eindelijk onze Nederlandse stempel echt op het huis gedrukt, haha. Als je niets van ons hoort, dan sta je er niet op dus laat ons dat dan maar subtiel of niet zo subtiel weten want jullie horen er allemaal op! Ondertussen ben ik heel blij met onze brug. Ja, een brug, nou ja hier noemen ze het een walkway omdat het geen leuningen heeft en ik noem het meer een vlonder. Vlonder begrijpen Aussies niet. Maar goed, het ligt over de vijver en het ziet er mooi uit. De afgelopen jaren heb ik latjes bij elkaar gebietst als bouwers in de buurt hout overhadden. Een vriend heeft het in elkaar gezet en we hebben het samen geïnstalleerd. Dat betekende een zondag van 6-17 uur aan het werk inclusief onderhoud van de vijver, met een heel mooi resultaat. Dit weekend de afwerking en dan is het klaar. Hij is best breed omdat de vijver echt schaduw nodig heeft en begroeiing in en rond de vijver problemen geeft met de pomp en onderhoud plus wortels het zeil kunnen doorboren. Op deze manier is er schaduw, het ziet er mooi uit, de brug is breed genoeg om er comfortabel over te lopen, op te zitten en zelfs yoga op te doen (yes!). Plus we hebben 4m2 gebruiksoppervlakte teruggeclaimd (spelling?) van de tuin en een veel betere toegang tot het tot nu toe ongebruikte platje midden in de groententuinmandala. En we hebben nu een kleine vuurplaats. De papyrus moet er nog uit. Meer foto's staan op Facebook. We hebben een nieuw kippenfamilie lid: Smokey (ik noem haar Bandit). Een eendagskuiken kregen wij van de dame die een van onze jonge hanen had overgenomen. Zij is zwart met een blonde kont, heel grappig. Garlic was al weken weer 'broody' of 'clucky' (broeds?) en wat ik ook deed ze kwam niet uit de trance. Ik dacht dat een baby dat wellicht wel voor elkaar zou krijgen. We kregen haar donderdagmiddag iets ouder dan een dag en ze zijn al helemaal knus samen. We houden ze twee dagen/nachten binnen, ten eerste zodat zij goed kunnen wennen maar ook zodat ik morgen tijd heb om het kippenhok weer kuikenveiling te maken. Door de regen de laatste tijd zijn er zo ontzettend veel muggen dat ik het een dagje uitstel; morgen van top tot teen insmeren en doorbijten, de jungle weer in en wederom alles een beetje op orde maken. Joy heeft inmiddels haar draai op de middelbare school redelijk gevonden. Ze vindt vooral de 'extention' klassen erg leuk en interessant, heeft veel te vertellen over wat zij leert en ook over hoe en wat het allemaal reilt en zeilt. De sfeer is goed vindt zij en nieuwe klasgenoten aardig. Ze wordt groot...

When it rains, it pours

Even een kort bericht, omdat wij vakantie hebben. Vakantie thuis! Het is heerlijk. We doen het rustig aan en zijn toch actief: veel klussen en dingen te doen die al jaren liggen. Over een week eindelijk de tulpencollage af van onze trip naar de Keukenhof, dat gaat mij blij maken. We doen dingen weg, ruimen op, verkopen planten en kleren voor de Japan trip. We koken en bakken en experimenteren bv met kimchi maken, thee mixen, nieuwe recepten. Hebben weer kamerplanten. En het is een prachtig regenseizoen. Het regent vaak, het is niet zo heel vochtig en warm dus we kunnen zonder airconditioning thuis zijn en de krekels, vogels en regen horen. Joy bereidt zich mentaal voor op school en verheugt zich. Ik denk helemaal niet aan werk en ben al weken niet naar de sportschool geweest. We hebben nog vijf dagen. De tuin is bijna af nu. Ik ben eindelijk op een punt waar ik kan onderhouden nu, behalve natuurlijk de terugkerende grote klussen die nu eenmaal bij een moestuin horen. Maar het ziet er goed uit, waar we ook het raam uitkijken, kijken we op bloeiend en nu glanzend schoon en fris groen vanwege de regen. De platte brug voor over de vijver wordt gebouwd door een vriend, dan nog aquaponics opzetten en dat is het voor grote 'onaffe' klussen op de wenslijst. We doen weinig spannends maar vervelen ons nooit en dat is nou juist zo fijn. Zijn jullie het nieuwe jaar goed gestart? Liefs van Astrid & Joy PS Regen feitje: In Nederland regent het per jaar gemiddeld 76.5cm. Hier regent het per jaar gemiddeld 43cm over een periode van ongeveer drie maanden. Als er een cycloon heel dichtbij komt dan verdubbeld dat. In december hadden we 21cm regen in een dag. Gisteren viel er bijvoorbeeld 'maar' 6cm en ik kan je vertellen dat dat heel nat is! De tuin staat onder, de kippen hebben maar hier en daar een rots of boomstam om droog op te staan tenzij ze schuilen onder het afdak. Het water loopt van erven af de weg op en dan de afvoergreppels in die ongeveer 3 meter diep en zeker 5 meter wijd zijn. Die staan nu vol, het water stroomt als een rivier de baai in. Als ik dapper was, dreef ik in een duikpak de buurt rondom, maar ja, als die ene nieuwsgierige krokodil toch besluit een keertje een ommetje te nemen... ik kom hem liever niet tegen :)