Lot 612 - no 5 Fifty Shades of White

Het heeft even geduurd maar ondanks vakantie van de bouwer en mijn herstel gaat alles gewoon door in en rondom het huis, hoewel in iets rustiger tempo. De vloer is gearriveerd. Een veel naturel kleuriger vloer dan ik dacht gekocht te hebben, de foto waar ik de vloer van gekocht heb laat een veel wittere kurk vloer zien. Alla, we zullen eraan wennen en in de loop van de tijd zal de vloer ook nog lichter worden. Nu is het dus tijd om definitieve keuzes te maken over verf en tegels. De keuken is inmiddels semi geïnstalleerd. De bamboe top wordt geolied en niet gelakt. De keukenkastjes en -laden zijn gloss white. Geen bovenkasten. Er komen wat floating shelves, ook white gloss. De muren zitten in de grondverf. Omdat de vloer minder wit is dan gehoopt twijfelde ik even over de rode tegel maar ga er toch voor. Een beetje kleur. De tegel op de foto wordt de back splash: een rand en niet hoger. Ivm het weglaten van bovenkasten is dat mooier. Wat nog een vraagteken is is wat er boven het fornuis moet komen. Ideeën welkom mits ze betaalbaar zijn. En zal ik wel of niet een korte muur oranje laten schilderen? Gekleurd glass of acryl is heel mooi als back splash maar ws te duur helaas. De witte tegel naast de rode wordt de tegel voor de badkamer. Mat wit.

Dan de badkamer. De bouwer adviseert sterk om de vloertegel zoveel mogelijk bij de kurkenvloer te laten passen. Hij koos een wat saaie grijze bijna effen tegel waar ik heel verdrietig van werd. Gelukkig heeft vriendin Trudy mij weer bijgestaan, zij heeft hoog esthetisch gevoel en ik laag kunnen we veilig stellen. We kwamen uit op de Marmi Noci. Veel warmer en ook mooi op zichzelf en past toch bij het kurk. De mozaïek zal een beetje verwerkt worden in de badkamer, ik hou het graag simpel.

En dan moet er verf gekozen worden. Dan blijkt toch dat wit niet altijd wit is. Sjonge wat een hoeveelheid wit is er beschikbaar. Het was heel goed om door het huis te lopen en het wit te vergelijken in verhouding tot de keukenkasten, het aanrechtblad, de keuken tegel en vooral de vloer. En dat maakte soms echt verschil: het licht in volle zon, schaduw of indirect licht. Ik leer van alles gedurende deze fase dat kan ik je wel vertellen. Sommige wit heeft echt vrij veel groen, geel of roze, allemaal niet mijn ding. Uiteindelijk gaan we voor Designer White. Rustig, mooi en past overal bij.

Met tientallen jaren van dankbaarheid op voorschot: dank je Trudy voor je hulp! En voor het mij heen en weer rijden want zelf rijden mag ik nog niet. Brengt me op de periode thuis. Mijn herstel van de operatie gaat enerzijds heel goed en is anderzijds een uitdaging. De buik voelt okee, een verkoudheid die ik cadeau kreeg drie dagen post-op was niet zo fijn. Niezen en hoesten terwijl alles loshangt van binnen, nee, niet aan te raden. Enfin, dag 10 na aanvang en het wordt echt wel minder, nog wat hoesten en we weten dat dat weken kan duren voordat dat overwaait. Wat ik lastig vind is het inschatten van mijn kunnen of niet kunnen. Lekker gaan lopen en mij goed voelen en dan ineens voelen dat het genoeg is. Maar dan moet ik dus nog terug. Zo heb ik menig ochtend teveel gedaan om 's middags in bed urenlang te crashen. Alle dingen die ik van plan was te doen, gebeuren natuurlijk niet. Ik lees wel en een puzzelboekje dat ik voor vertrek uit NL gehad had ben ik door. Nog bedankt aan degene die mij dat toen gegeven heeft, ik weet niet meer wie het was maar het boekje was heel welkom. Kan na een boekje doorgewerkt hebben weer redelijk 3 sterren kruiswoordpuzzels oplossen. Treurig hè dat niveau, daaraan merk ik dus wel dat ik niet meer in Nederland leef en anders met mijn taal omga. Recent kreeg ik van een Nederlandse vriend een paar boeken te leen, aardig wat van Johan Cruijff. Weet nou niet of dat mijn taalkunde daarvan zal verbeteren maarreh: je moet schieten anders kan je niet scoren hè ;) We zijn ontzettend geholpen door iedereen de afgelopen periode, dat is hartverwarmend en heel fijn. Heb twee weken na thuiskomst pas voor het eerst zelf hoeven koken, heerlijk de pauze daarvan. Boodschappen worden opgehaald en hier afgeleverd en als we een lift nodig hebben krijgen we die. Ha en gisteren deed ik iets heel doms. Dacht 'ik ga een videotje kijken van de ingreep, moet toch wel een beetje weten wat er nou eigenlijk gebeurd is'. Ik hield het met veel pijn en moeite een halve minuut vol en kon toen echt niet verder. Dan maar leven in onwetendheid hoor. Niet nu gaan kijken hoor uit nieuwsgierigheid, bespaar jezelf de aanblik. Joy fietst inmiddels zelf van huis naar school en terug. Die vindt het fantastisch. Ik laat de school wel even bellen wanneer ze vertrekt zodat ik een idee heb wanneer ze thuiskomt. Dat hoeft ws binnenkort ook niet meer. Grote meid. Voor een herstellende moeder heeft ze weinig begrip. Ws normaal voor een bijna negen jarige. Doet wel wat extra's maar kan zelf echt niet bedenken wat handig zou zijn. Het zal wel vreselijk saai voor haar zijn dat ze mij eigenlijk alleen nog maar thuis ziet. Gelukkig wordt ik soms wel door vrienden opgehaald voor een frisse neus elders, vaak is dat echter als Joy op school zit. Ze is overigens wel heel blij want als verrassing heeft Rick haar NL-se opoefietsje op gestuurd. Die heeft een vriend in elkaar gezet en daar rijdt ze supertrots op rond. KitchKitchen fietstasje en vrienden achterop, dat kan hier nl nooit op de zwakke bagagedragers. We zijn toch wel echte Amsterdammers in hart en nieren en dit is daar voor ons een beetje een uiting van. Verder lijkt het erop dat Willem in oktober op bezoek komt en dat vind ik heel gezellig. Hij wil ook graag helpen zegt ie. Hij arriveert twee weken na de verhuizing dus het kan zijn dat het meeste al gedaan is, maar zijn hoveniers kwaliteiten komen zeker van pas lijkt me. En als er weinig te doen is kunnen we leuke dingen doen :) Nou, zo kan ie wel weer voor vandaag. Tot schrijfs. Hoor natuurlijk graag weer eens hoe het met jullie gaat. Liefs