Blog dip

Even geen inspiratie meer om te schrijven en te delen. Er gebeuren genoeg leuke dingen, het leven is mooi en we genieten. Maar ik ben moe van het eenrichtingverkeer.
Het voelt tegenwoordig bijna exhibitionistisch om te schrijven over ons leven, want van de ontvangers horen we bijna niets terug. Ik begrijp dat een persoonlijke email meer aanspreekt of tot reageren noodt dan een blogpost. Voor mij is het is lastig om te weten wat een rol speelt: de zomer, druk-druk-druk, geen interesse. Zoals een goede vriendin opmerkte, onze levens zijn zo vol dat het toewijding vraagt om contact te onderhouden met mensen die niet in je dagelijkse nabijheid zijn. Zit wat in.
Enfin, voor nu... even stilte.

Circus & Science

We zijn naar het circus geweest! Voor ons beiden de eerste keer en we hebben genoten. Ik dacht dat Broome te klein zou zijn voor dergelijke atracties, maar gelukkig niet. Joy vond de motorrijders act het meest indrukwekkend, al denk ik dat die mening vooral gebaseerd is op mijn bewondering. Vier motoren in een ronde kooi, voluit gas rondcirkelend met 10 cm tussen voor en achterwiel van elkaar. Ongekend. De acrobaten waren minstens zo indrukwekkend en de 'slangenmeisjes' die tegenwoordig niet meer zo genoemd worden geloof ik. Grappige clown, fantastische trucs, een illusionist, kortom een twee uur durende show aan welk eind ik zeer aan mijn handen had van het klappen. Het was echt te gek en over een jaar of 2-3 komen ze weer. Wij gaan natuurlijk!

Komend weekend gaan we een weekend weg met Environs Kimberley (een lokale natuurbeschermersorganisatie) in het kader van 'science week'. Vandaag hadden in dit kader al experimenten gedaan op de markt met zonne-energie, ijzervijzel en sop. En Joy heeft eindelijk een slang zelf mogen vasthouden, wat ze geweldig vond. Ze had ook een paar goede vragen over slangen, waar ze antwoord op gekregen heeft. Ik dacht mijzelf ook over de rillingen heen te helpen, had ze wel meerdere keren geaaid inmiddels en durfde het wel aan. Maar jee, dat gevoel van zo een kronkelend lijf dat superzacht aanvoelt en daardoor de impressie geeft licht te zullen zijn. Niet dus, best zwaar en de bewegingen van de spieren gaven mij extra rillingen. Gauw weer teruggegeven dus omdat ik niet weet hoe die beesten op je gevoel reageren, maar achteraf had daar wel een beetje spijt van. Iets langer en ik had wellicht aan het gevoel gewend geraakt en het als iets nieuws en bijzonders omarmd. Lafaard... Enfin, als ik ooit weer de kans krijg dan ga ik er voor!
Volgend weekend dus naar Udialla. (Location: Udialla Springs, Fitzroy River. Udialla Springs is the location of the Oongkalkada Wilderness Camp, a 3000 acre Nyikina property, situated between Broome and Derby and fronting the Fitzroy River.
Event description: Environs Kimberley, Uptuyu Tours, and National Science Week would like to invite you to tag along on this fun and informative tour of one of Australia’s last wild rivers. With our guide Neville Poelina, a local Nyikina man, we will explore the biodiversity of the river and its springs. Scientist Phil Palmer will be demonstrating aquatic sampling techniques.) Normaal gesproken duur of op uitnodiding, dus deze kans laten we niet schieten. We kennen de organisatoren, een aantal mensen die meegaan en Phil, dus verheugen ons op nog een leuk weekend.

Australia’s dirty little secret

Actueel nieuws uit Australie over een onderwerp zeer na aan het hart...

http://www.crikey.com.au/2009/07/23/ ian-thorpe-australias-dirty-little-secret/

Gemeenschapszin

Wie had ooit gedacht dat de ontwortelde Astrid ooit sterke gemeenschapszins zou krijgen? Ik niet. Het heeft echter toegeslagen. Mijn passie voor mijn omgeving en mijn gevoel voor mensen komen nu samen in de 'community'.
Na ruim een jaar erg op Joy, mijzelf en mijn heel directe omgeving gericht te zijn geweest, is er nu weer ruimte voor de wereld om mij heen. Dat schoot even uit naar het andere uiterste: een periode ben ik erg bezorgd geweest over de staat van de wereld, het tekort aan water, het gebrek aan besef bij mensen over (en actie met betrekking tot) hoe ernstig onze planeet er aan toe is en vooral ook bij die mensen die beslissing nemen namens ons allen enzovoort. Grootse ideeen vloeiden in deze fase, van de wens tot een revolutie in regeringen wereldwijd tot het afschaffen van alle reclame (niet informatie). Ver van mijn invloedsfeer en behoorlijk vermoeiend om zulks een zorgen te hebben en zo te denken. Gelukkig heb ik vrij snel de balans opgemaakt en prompt kwamen er wat projecten voorbij waar ik invloed kan hebben en niet alleen aan de zijlijn sta. En die ik kan behappen zonder enig compromis aan mijn prioriteit: het moederschap.
Sinds kort ben ik lid van een Community Reference Group die zich vrij actief mag bemoeien met de ontwikkeling van Broome Noord, een stadsdeel (want tja, Broome is straks ws geen dorp meer) waar ruim 10 duizend mensen gaan wonen in de komende jaren. Dat betekent ongeveer 40% groei voor Broome. Hoewel ik eerst doembeelden had bij alle vormen van groei, leer ik door het meedenken in deze groep dat er ook echt voordelen zijn aan deze uitbreiding. Er komt namelijk vrij zeker een extra universiteit over een paar jaar, wat zal voorkomen dat hele gezinnen tegen de tijd dat hun kinderen de tienerleeftijd bereiken Broome verlaten voor de grote steden. En mensen hun kinderen niet meer naar een 'boarding school' hoeven sturen. Dat is niet alleen voor mij persoonlijk een opluchting, maar goed voor de samenstelling van de gemeenschap in Broome. En als er een groter vliegveld komt met een directe verbinding met Singapore, dan krijgen wij misschien nog eens visite ;)
Persoonlijk ben ik in deze groep vooral gericht op milieuvriendelijk ontwikkelen en bouwen, zonne-energie, gerecycled watergebruik, veel voet- en fietspaden, 'native' beplanting enz. Maar er komt zoveel bij kijken waar ik weer van leer, dat het echt een heel stimulerende groep is waar ik mijn passie behoorlijk in kwijt kan. De tijd gaat leren hoeveel invloed de groep daadwerkelijk in de uitvoer van het plan gaat hebben.
En dan gaat het nog een stukje verder. Broome is deel van de Kimberley en dit deel an het land wordt bedreigd door de industrie. Ten behoeve van dat grotere geheel neem ik ook deel aan een vers opgerichte Broome Community Development Group die met fondsen van de staat een veelvoud van processen rondom de ontwikkeling van Broome en de Kimberley gaat bewaken en in deze een representant wil zijn voor de gemeenschap. Denk daarbij aan de mogelijke ontwikkelingen van een LNG-precinct maar ook de uitkomsten van alle 'social impact studies'.

Intussen gaat het gewone leven natuurlijk gewoon door en vermaken Joy en ik ons met verschillende dingen. Van simpel thuis samenzijn, spelen, lezen, schrijven, tot de geijkte sociale momenten als verjaardagsfeestjes, etentjes etc. Joy danst nog en zingt nu ook, haar nieuwe lessen heten Musical Theatre. De overige meiden zijn 5-7 jaar oud, maar Joy en Bibi doen met alles mee en vinden het fantastisch. Verder gaat Joy tegenwoordig naar gymnastiek en dat is echt favoriet. Ze is dan ook niet meer te houden tegenwoordig, altijd aan het dansen, koprollen, klimmen en bewegen.
Ook hebben wij een gezamenlijke interesse ontdekt die we hier voluit kunnen leven: de wetenschap en biologie. We hebben geholpen met Sea Grass monitoring, lees hierover op de website meer (http://www.environskimberley.org.au/seagrass.htm). Crab monitoring deden wij een tijdje terug al en in het komend regenseizoen gaan we bijdragen aan Turtle monitoring. Verder staat er een dag walviskijken vanaf een boot op de agenda en een weekend kamperen met een Traditional Owner die ons ook wat wetenschappelijke onderzoekjes gaat aanleren tezamen met rangers (collega's van mij). Ik verheug me er erg op!
Kortom, we vermaken ons en zijn immer blij met ons leven. En missen jullie af en toe. Verdriet slaat alleen toe als er nieuws komt dat reizen in onze richting wordt uitgesteld, maar niet afgesteld hopen we :)